Geriye dönüp baktığımda gördüğüm koca hüsranın altına saklanmış güzel günlerin hepsi seninle beraber geçirdiğimiz zamanlarken, şimdi bu durumda olmamız beni üzüyor, sevgilim.
Ama böyle olmak zorunda, çünkü bizi bu hâle getiren yine biziz.
Yaptığımız hataların bedelini, ayrı düşerek ödememizi istiyorlar. Kaderimiz bir değil, ayrı yazılmış meğer.
Üzülerek izliyorum seni. Nasıl da zayıf düşmüş bedenin. Nasıl da güçsüz gözüküyorsun. Kemiklerin belirginleşmeye başlamış.
İsterdim ki tek acı çeken kişi olayım. Çünkü seni böyle görmek, beni çıkamayacağım kadar derin bir kuyunun içerisine hapsediyor.
Özür dilerim Yeonjun.
O gece yaptığım hata yüzünden hayatı ikimize de zehir ettim.Gerçekleri bilseydin kendini bu kadar harap etmeyeceğine eminim.
Gerçekleri bilseydin o mezara bir daha asla gitmeyeceğine de eminim.
Bu yüzden, beni affet. Girdiğim yolun bir geri dönüşü yok. Alınan bir canı geriye getiremiyoruz. Tanrı insanoğlunun hatalarıyla yaşamasını, bu hataların acısını çekmesini uygun görmüş. Biz de buna uyacağız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hopeless; yeonji.
Fanfiction"omuzlarımdaki bu yüklerle yerin dibine, toprağın altına girmeden; çok geç olmadan geri dön."