Before Our Wedding (Under Revision)

CHAPTER 24

Biglang uminit ang aking pisnge sa sinabi ni daddy, parang mag-uusok ang tenga ko sa init ng aking mukha.

"wtf!!" Aniko at tinakpan ang labi

"sorry dad." Saad ko bago bumalik sa sala

Nagtama ang mga mata namin ni zack, umiwas ako kaagad and i seated right next to zike. 

I hate it when he's around..

Wala usapang naganap dahil ilang minuto lang ay nagpaalam na si zack, while zike stays.

Sign na ba ito?

"O, asan na yung isa?" Ani dad

"umuwi na siya sir," ani Zike

Dad giggle,"call me tito," aniya

"weekend naman, bakit hindi kayo mag date? Walk together and make memories," ani daddy

"yes tito, balak ko nga sana na ayain si augustina, but i already have your consent kaya,"

Tumingin sa akin si zike,

"can i asked you for a date?" Aniya

Parehas sila no dad na nakatingin sa akin at hinhintay ang sagot ko sa tanong ng lalaki sa'kin.

Kasalukuyan kaming naglalakad sa buhangin, kung saan matatanaw ang magandang karagatan at ang magandang tanawin.

I remember a lot of things..

"August, tara na may pupuntahan tayo, somewhere calm." Aniya at pumasok sa sasakyan

Sumunod ako sa kaniya at dala ko parin ang ala-ala na mayroon kami ni zack. Date namin 'to ni zike, i'll try not to think about him..

Tahimik lang akong nakaupo sa sasakyan ng lalaki, at sa bawat tanong niya ay dinidedma ko lang. I'm showing a sign towards him na hindi ko gustong maki pag-usap and he understood it. Instead of talking to me, he played a music. The sound of sooth me, para akong nakalutang ng ipikit ko ang aking mata. Hinhintay ko ang susunod ngunit pamilyar na boses ang narinig ko mula sa radyo,

Hi, sana nakikikinig ka ngayon o kahit hindi na, pero it's a pleasure to me kung mapapakinggan mo, this song is dedicated to a girl, a girl once was mine, a girl who will always be my first.

Uminit ang sulok ng aking mga mata, dahil ang boses na iyon ay ang boses ni zack. Matapos ang kanta ay hindi ko mapigilan ang aking pag-iyak.

Sana muli kang makausap,
Kahit hindi na tayo..

I remember this line.. ito na ba talaga ang sign na kakausapin ko siya?

The sunset is shown when we arrived at the place, zike is right, napaka kalmado ng lugar, sa halimuyak ng hangin at sa mga damong sumasayaw sa ihip ng hangin.

"Heyy, i take you on a date for a purpose, you know what we planned this," he scuffed

Napatingin ako sa lalaki,

"he recorded a song just for you, he almost cried every night, naririnig ko ang pagsuntok niya sa pintuan," aniya

"w-what?" Aniko

"he missed you so much, ako na ang magsasabi na sana'y makausap mo na siya, you deserved a man like him,"

"b-bakit zike? sana kinulit niya ako hanggang sa maging okay kami, pero hindi naghanap siya ng iba, ang sakit, paano ko siya kakausapin?" Aniko hawak ang aking naninikip na dibdib

"iwan na kita dito," ani zike

"are you kidding me? wala akong sasakyan." Diretso ang lakad niya papunta sa kaniyang sasakyan

Naiyak na lamang ako habang tinatanawa ang magandang paglubog ng araw, ang kaninag kulay kahel na kalangitan ay unti-unting nawawala..

I hugged myself as i felt the touch of the cold air.

"August." Ani ng lalaki sa likod ko

Kaagad akong humarap, ang lalaking minahal ko ay ngayo'y nasa harapan kong muli, sa hindi mapigilan ang sarili ay nagaw kong hampasin ang dibdib niya. Wala siyang imik at nakatayo lamang habang humihikbi.

"I'm s-soryy," aniya

Natigil ako at napatingin sa lalaki, ang mabigat niyang paghikbi..

"i-im really sorry august," aniya muli at nakayuko parin ito

Lumapit ako at hinawakan ang kaniyang magkabilang pisnge, ramdam na ramdam ko ang mga luhang pumapatak mula sa kaniyang mata. Ngayon ko muling nakita ang kaniyang pag-iyak..

"i miss you," aniko habang hawak ang pisnge ng lalaki

Hinawakan niya ang aking kamay, "please, mahalin mo ako ulit august, ako nalang," nagmamakaawang aniya

"hindi ko pa alam zack, i have loved you since the day i met you, pero hindi ko na alam kung babalik pa lahat," aniko kahit na ang totoo ay mahal ko naman talaga siya hanggang ngayon

Iniyakap niya ako nang mahigpit at katulad parin ito ng dating nagpapa init sa akin, "all i can say is.. i can wait august, hihintayin kita muli," aniya

I felt his words in my heart, ramdam ko ang sinasabi niya but i can't trust him anymore. I want to ask him about my friends kasi mas madalas niya itong nakakasama dahil naging girlfriend niya si Suzette ang isa sa matalik kong kaibigan. I wanted to be friends with them again, gusto ko na muli ang mga maingay nilang boses, pagtataray at pag s-shopping. I miss them so much, gusto kong ilabas ang mga luha ko pero pinipilit ko itong pigilan dahil kaharap ko ngayon ang lalaki at hindi ko pwedeng ipakita ang aking muling pag-iyak na hindi niya nalalaman ang aking rason.

Inihatid ako ni Zack sa aming bahay, he wave at me but i didn't wave back at him. Tumalikod lang ako at nagmadaling pumasok sa bahay.

Dumiretso ako sa aking kwarto at kinuha ang album na nasa drawer ko, my album with my friends. Isa ito sa pinaka iningatan kong gamit sa buong buhay ko, ang mga nakaraang mababalikan ko lang gamit ang litrato. Makikita ang masasayang kami na magkasama, ang mga ngiti, ang tawang naririnig ko sa litrato.

Hinawakan ko ang huling litrato naming apat, " i miss you girls, sana makasama ko na kayo muli." Aniko bago isara ang huling pahina. Hindi ko malaman ang dahilan sa kanilang pagbitaw sa akin.

Is there somethin' wrong in me?

May nagawa ba ako?

I tried to opened my account sa instagram and there i see their posts, i stalked Luna and i'm glad na kasama pa ako sa mga uploads niya, ganun rin kay Alexa, subalit kay Suzette ay hindi na niya ako following, but still i followed her, wala namang rason para i unfollow ko siya. But when the time comes maybe i can unfollow her, kapag natanggap ko nang hindi na kami magiging magkaibigan.

I tried to reached out Luna, but she didn't answer as well as Alexa..

Baka busy lang sila..

I lay down on my bed thinkin' what's wrong with myself..

TEMPERSLAYER