❤Bu Bizim MASALIMIZ❤

Bir Varmış Bir yokmuş

Cenk'in teyzesiyle daha önce tanışmamızda bir sorun yoktu fakat oğlu ile hiç de hoş olmayan sorunlar yaşamıştık. Yanında kızı Eda vardı. Beni gördüklerinde onlar da benim gibi şaşkına dönmüşlerdi.

C:"Hoş geldiniz teyze buyrun"

Cenk'in daveti üzerine içeri girmişlerdi. Ben de üzerimde ki şoku atıp hoş geldiniz diyecektim ki araya giren sesle kaldım olduğum yerde.

"Kuzen..."

Kerem'de buradaydı maalesef. Yüzümdeki ufacık gülümseme anında kayboldu.

Cenk ile tokalaştıktan sonra göz göze geldik.

"Sen...-"

C:"Tanıştırıyım eşim Azra, hayıtım teyzem Leyla, kuzenlerim Eda ve Kerem"

"Memnun oldum" diyebildim sadece sonra Serap teyzeler imdadıma yetişmişti zaten.

Hoş gelip, bulmalar bitince salona çıkmıştık. O kadar gergindim ki ellerim titriyordu.

L:"İki oğlunu da evlendirdin demek Serap, hayırlı olsun" dedi bakışları bana yönelirken. Ben hemen gözlerimi kaçırdım.

S:"Öyle oldu, sizi de düğünde görmek isterdik ama kısmet değilmiş. Bulduk böyle kızları kaçırmayalım dedik"

Damla gayet rahat gülümserken ben mimiğimi oynatamıyordum.

L:"İyi yapmışsın, biz Azra kızımla önceden tanışıyoruz zaten"

Bir an tüm bakışların bana döndüğünü hissedebiliyordum. Yeri izlemeyi bırakıp kafamı kaldırdım.

S:"Öyle mi?"

"E-Evet, bir sosyal sorumluluk projesinde tanışmıştık Leyla Hanım ile"

L:"Babası Kemal Bey ile de Okan ortaklardı, görüşüyorduk yani"

Ben o kadar gerilmiştim ki hiç bir şey demedim. Konunun Kerem ile olan arkadaşlığımıza gelmesinden çekiniyordum. Kerem tam da karşımda hiç bir şey demeden kısık bakışlarla bana bakıyordu.

F:"Azra kızım sen bize bir kahve yap istersen?"

Anneannem yine tam zamanında beni kurtarmıştı. Minnet dolu bakışlarla teşekkür edip kalktım. Kahvelerin nasıl içtiklerini öğrenip mutfağa indim.

Belkıs abla ikramlıkları hazırlarken ocağa iki tane cezve koydum. Birinde orta şekerli diğerinde sade kahve yapacaktım.

Onu tekrar görmek istediğimi hiç sanmıyorum ama işte...

Aslında ilk başta her şey çok güzeldi... Yani Kerem ile ben çok yakın iki arkadaştık. Tuna o ve ben babalarımızın ortaklığı yüzünden küçüklüğümüzden beri sık sık bir araya geldik.

Kerem Tuna gibi değildi. Ciddiydi, şaka sevmezdi ve benden başka kimseyle çok da anlaşamazdı. Bende onunla anlaştığım gibi kimseyle anlaşamazdım. Her şeyimizi anlatırdık birbirimize.

Kız kardeşi Eda ile ise hiç bir zaman anlaşamadık. Anlaşmak da istemedim kendini beğenmiş ile. Varlığın verdiği gereksiz özgüveni, istediğim her şeyi elde ederim tavırları benim katlanamadığım tarzdadı.

Kerem onun gibi değildi... Yani ilk başlarda. Daha doğrusu bana karşı.

Melis'in söylediğine göre Leyla Hanım ve Serap teyzenin arası pek iyi değilmiş. Yeni yeni görüşmeye başlamışlar ve şansa bakın ki tam da benim evlendiği zaman...