Onvergetelijke pijn

~ 11 ~

Ik pak mijn oortjes en mijn mobiel en ga naar beneden, geen zin in huiswerk.

Mijn slaapritme is naar de kloteuh.

Ik pak een zak chips en een blikje Redbull en ga op de bank liggen.

Netflix, Prison Break.

Door de stem van Safouane even gehoord te hebben vergeet ik heel het gebeuren met Yassir.

Ik prop 5 chipjes tegelijk in mijn mond wanneer ik door hetzelfde nummer word gebeld.

Weer vergeten op te slaan.

" Halleau " zeg ik met volle mond

Ik hoor hem stuk gaan op de achtergrond en lach zachtjes mee.

" Je .. je bent alweer.. alweer aan t eten man! " zegt hij lachend

" Laat mij eens met rust! " zeg ik en schiet in de lach

" Heb je zin in pizza? "

" Stuur maar op! " lach ik

" 3x raden wat ik nu aan het eten ben "

" pizza "

" Nee, ben te vinden bij HFC, kom je ook "

" Misschien wel he? " antwoord ik lachend.

" Eey gaa slapen eh, je moet morgen naar school "

" Met jou valt er niet te slapen " zeg ik lachend.

" Spijt! Mij de schuld geven, saffi isgoed. " zegt hij lachend en hangt op.

Ik glimlach even en besef me dat ik echt met een gestoorde te maken heb.

Ik sla meteen mijn nummer op als: -

Tijdelijk een streepje, misschien veranderd het misschien blijft het zo.

Ik kijk 1,5 serie van Prison Break.

Ik begin weer moe te worden het is inmiddels 3 uur.

Ik hoor de brievenbus klapperen.

Huh? Kifesh rond dit tijdstip.

Ik loop rustig naar de gang en doe eerst de ganglamp aan om te check of de schoenen van Yassir der staan, jup die staan er.

Zal ik open doen? Nee joh rond dit tijdstip.

Dit doet me denken aan vroeger wanneer ik alleen thuis bleef, dat me moeder me 50x waarschuwde dat ik nooit de telefoon op mogt nemen of de deur open doen.

Niet eens door de brievenbus kijken, wat hou ik van mijn moeder.

Miin iPhone springt aan.

× -

" Doe de deur open "

Ooh het is die mogooltje.

Ik loop lachend naar de deur en doe de deur open.

O mijn god.

Ik lach hardop.

Hij heeft serieus pizza opgestuurd en een bakje met HFC.

Ik kijk om me heen en zie enkel wat lantaarnpalen.

Ik loop naar mijn iPhone, en zie weer een berichtje.

× -

" Ga nu naar je etui en pak een pen, schrijf met die pen mijn naam op de pizza "

Wollah deze is echt niet honderd.

Ik ga naar boven en pak mijn etui uit mijn tas.

Ik doe hem open en zie mijn briefje van 20 daarin liggen, het briefje dat ik hem heb gegeven voor het betalen voor mijn boodschappen.