Το δώρο που έφυγε | √

Τρείς μήνες

Ποιος να μου το έλεγε ότι εγώ θα ερωτευόμουν παράφορα και μάλιστα σε αυτή την φάση της ζωής μου;

Ποιος να μου το έλεγε ότι θα έβρισκα και πάλι την ευτυχία;

Τρείς μήνες λοιπόν.. στο πλευρό της. Με τα σκαμπανεβάσματα της σχέσης μας, αλλά και με τους αμύθητους λίθους της. Με τους ελάχιστους τσακωμούς, μα και με τους μεγάλους χείμαρρους αγάπης. Ναι, το παραδέχομαι. Ξεχειλίζω αγάπη.. Έχω δεθεί υπερβολικά συναισθηματικά μαζί της. Μολονότι με τρομάζει, δια μαγείας με εξιλεώνει.  

Ενώ, πριν είχα πολλούς λόγους να κρύψω τα συναισθήματά μου, τώρα τίποτα δεν μπορεί να με σταματήσει. Με το που την βλέπω, φωτίζεται το πρόσωπό μου. Με το που την βλέπω, θέλω να της εκμυστηρευτώ τα πάντα! 

Όλη την ώρα ξεφεύγουμε, κόβοντας βόλτες στα λιβάδια. Μυρίζοντας άνθη και πλέκοντας του έρωτα στεφάνια. Πώς γίνεται, όταν με κοιτάς με τη ψυχή να μην λιώνω; Αυτομάτως γκρεμίζονται τα τείχη που παιδευόμουν να χτίσω από μικρός. Μιλάμε για πάθος. Για τρυφερά χάδια, χωρίς να φοβόμαστε να δείξουμε ότι είμαστε εδώ ο ένας για τον άλλον. Χωρίς να φοβόμαστε να σπάσουμε. Χωρίς να φοβόμαστε να κυκλοφορούμε γυμνοί ανάμεσα στους άλλους. Χωρίς να φοβόμαστε να ξεγυμνώνουμε τα αληθινά μας σ'αγαπώ. Αποτέλεσμα αυτών; 

Να δημιουργήσαμε το δικό μας δίχτυ προστασίας. 

Είναι ευλογία αυτό που νιώθω. Δεν το περίμενα καθόλου να μου συμβεί.. Αν και μετρούσα πάντα τα βήματά σου, συνεχώς σε έχανα. Αλλά, ο δρόμος όσο δύσβατα μονοπάτια κι αν είχε, μας έφερνε κοντά. 

Η αγάπη μου για' σένα, είναι όπως αυτές οι βραδινές μας συζητήσεις, όταν κρυφά από τους γονείς σου τρυπώνω μέσα στον χώρο σου. Αμείλικτοι και οι δυο σιωπούμε, κάνοντας την συζήτησή μας την πιο ενδιαφέρουσα απ' όλες.  

Η αγάπη μου για' σένα είναι όπως ένα αόρατο άστρο ανάμεσά μας, το οποίο δημιουργεί αυτή την ανεπανάληπτη έλξη.  

Α, και ξέρεις τι άλλο μου αρέσει σ' εμάς; 

Μου αρέσει, να μoιραζόμαστε τις μέρες μας ανάμεσα σε φιλιά και μικρές κρυφές αποδράσεις, δημιουργώντας αναμνήσεις που μας κρατούν «ζεστούς» τα βράδια όταν ήμαστε μόνοι. Όταν, επιστρέφουμε σε κρύες στάσεις.

Μου αρέσει, να αναπνέουμε «ελεύθεροι» πέρα από το πλήθος μαραζώνοντας, όταν δεν καταφέρνουμε να συναντηθούμε.

Μου αρέσει, όταν εφευρίσκουμε κάθε είδους δικαιολογία για να μπορούμε να μην είμαστε εκεί που μας θέλουν οι άλλοι, αλλά να είμαστε εκεί που θέλει η καρδιά μας.

Μου αρέσει, που η σχέση μας έχει δοκιμαστεί... Που μοναδικό μας όπλο είναι η συμπόνια και η επιθυμία για ατελείωτη αγάπη. Γιατί, έτσι μάθαμε να φτιάχνουμε τις καθημερινότητές μας. Με τρόπο που να χωράμε τις παλιές ζωές και συγχρόνως την δική μας χρυσή ευτυχία..

Και αν πρέπει να σου μιλήσω για εκείνη, δύο λόγια θα σου πω: 

Ήρθε στη ζωή μου για να μου δείξει ακριβώς πώς είναι ο έρωτας. Αυτός, που δεν κρατά δεκανίκια, που έχει φως, που έχει πάθος, 

που έχει μάχες.

Με ξύπνησε από τον λήθαργο -εκεί που συμβιβαζόμουν-

γιατί, πίστευα ότι δεν υπάρχει άλλο. 

Εν τέλει, μου απέδειξε ότι αυτό το άλλο υπάρχει..