Before I Go

Chapter 26

Chapter 26

Finally

Things has done early. Kahapon ay tumawag ang designer. Ang sabi ay tapos na daw ang ibang gowns at bali ang sa akin nalang ang tinatapos dahil ito daw ang pagtutuonan ng pansin dahil ang event na pagdadausan ay para sa akin kaya mas minabuti nilang bigyang pansin ang susuotin ko.

Mabilis din ang pagdaan ng araw. My family is busy with the upcoming grand party while Sean is busy with his work pero bumibisita naman siya dito kapag off-duty na niya.

"We should have a feast this wednesday" ani Lola kahapon.

Today is monday kaya dalawang araw nalang ay magaganap ang gusto ni Lola.

"We should call your brother, Natalie. Inform him and his family that we'll having a feast this wednesday" dagdag niya bago pumanhik.

Yung ang paalala niya kahapon. I don't know why but I feel nervous. Tumingin ako kay Kuya Nathan at nakita kung may bahid ng galit ang nasa mata niya. Maybe I was hallucinating things? I should stop this. Bakit ako kinakabahan? Baka sa papalapit na party?

Yung ang bumabagabag sa aking isipan kahapon. Nakalimutan ko lang nang biglang dumanting si Sean. Tinawag niya ako kaya napalingon ako sa kanya. He's dashing with his suit, right now! May dala pa siyang bouquet na punong-puno ng iba't-ibang klaseng bulaklak.

Tinanggap ko iyon bago siya hinalikan sa pisngi. Tinitigan ko ang mga iba't-ibang uri ng bulaklak na nasa kamay ko ngayon.

"It's so beautiful. Thanks for this, Sean" sabi ko at hinagkan siya.

"Saglit lang at ipapalagay ko ito sa dalawang flower base at doon ko ipapalagay sa kwarto ko" sabi ko sabay kindat sa kanya.

Tinawag ko ang isang kasambahay at sinabihan ko siya na ilagay ito sa flower base at ilagay din doon sa kwarto ko. Sumunod siya at dumaritso muna sa kusina.

Hinawakan ni Sean ang kamay ko kaya napabaling ako sa kanya.

"What is it?" medyo may gulat sa tanong ko.

"Is there any problem, Sean?" tanong ko ulit nang hindi niya sinagot ang unang tanong ko.

"My parents wants to meet you" diretsong sabi niya.

Nabigla ako sa sinabi niya. Biglang nagbalik ang trahedyang nangyari sa amin apat na taong nakakaraan. Nakita ko siyang tumango bigla. As if, he already know what is my answer.

"If you don't want to come. Ako nalang ang magpapapunta sa kanila dito" aniya.

"I know, you didn't fully recover from what happened to us. I respect your decision"

"I'm sorry, Sean. Akala ko no'n doon kami nag-usap ni Logan ay mawawala na ang takot ko doon sa lugar but I guess I was wrong" sabi ko.

"You'll recover, Nathalia. Maybe soon" pampalubag loob niya.

"And remember what I've said to you months ago?" tanong niya.

"What?" kuryosong tugon ko sa kanya.

"I don't want to lost you again" mahina ngunit malambing niyang sabi.

Ngumiti ako sa kanya tsaka siya hinalikam sa pisngi.

May kumatok sa pintuan ko kaya naiwala ko ang pag-iisip sa nangyari kahapon. Tumayo ako at bago ako nagtungo sa pintuan para buksan ay tumingin muna ako sa flower vase na ang nakalagay ay ang mga bulaklak na ibinigay ni Sean sa akin kahapon.

"Hija, good morning" bati ni Mommy nang binuksan ko ang pinto.

"Morning, mom" sabi ko at tsaka nagbeso.