Chasing Miss Outcast

Chapter 4

Chapter 4

HINDI KO ALAM kung gaano ako kabilis tumatakbo ngunit namalayan ko na lang na hinihingal akong pumasok sa loob ng first class ko kasabay ng pag tunog ng bell....

That was close..... I thought.

Agad akong umupo sa pinaka malapit na upuan sa likuran. Nakagawian ko na ang ganito, sa backdoor ako ng classroom palagi dumadaan mula noong simula akong pinagtripan nina Sandra five years ago. Madalas kasi silang dumadaan sa front door na parang kanila ang buong school kaya nag tatago ako agad.

Lessandra Medina ang buong pangalan niya na mayaman ding masasabi dahil isang may ari ng Medium Casino ang ama niya. Tulad niya mayayaman din ang mga kabarkada niya pero marami sa mga ito ay nalulugi na ang mga negosyo dahil sa lubog nang pag kakautang o bankruptcy. Kaya naman patuloy silang dumidikit kay Sandra dahil ang pamilya nito ang tumutulong sa kanila. Dahil dito, patuloy silang sunod sunuran sa mga kasamaan nito.

Tulad na lamang ng pananakot at pambubully sa mga nerd at freshman students, kasama rin ang mga estudyanteng madalas mapansin ng mga teacher at classmates dahil sa mga achievements at conduct awards.

Since high school ginagawa na nila ang ganito. Maraming umaalis na mga estudyante dahil sa mga ginagawa nila, may ilang mga nagsusumbong sa guidance office pero hindi man lang nabigyan ng kaukulang punishment si Sandra. Marahil ay dahil na rin sa laki ng sponsor ng kaniyang ama sa eskuwelahan kaya walang nagawa ang teacher's at principal.

My father is one of the top contributors on school funds every year kaya't kasapi siya sa board of directors at shareholdings kahit noong hindi pa ako nag aaral dito.

It's not about the funds though, it's the willingness of someone to help others in need lalo na yung mga scholar na hindi kayang tutustusan ang iba pang gastusin sa college kahit nabawasan na ang bayarin dahil sa scholarship.

Nagsimula siyang mag sponsor dito eight years ago, kaya noong last year ko na sa High School nabanggit niya na dito niya ako gustong paaralin dahil maganda ang management dito at mataas ang security. Pumayag naman ako dahil alam kong gusto lang naman niya ang the best for me, then my heart tightened at the thought. I realized that even he's unaffectionate to me, he always cared about me and that's enough for me I guess...

Napangiti ako ng maalala ko yung reaction niya noong nalaman niyang nakakuha ako ng scholarship dahil sa General Average kong 97.50. I almost laugh at him when he literally went to school and demand the overall tuition to be paid by him. At ng tinanong ng principal kung bakit, ang sagot niya:

"It's my right to pay on my daughter's overall tuition and no one will stop me" he said.

I roll my eyes at him, siyempre nakatalikod siya noong ginawa ko Yun.

"Mr. Swanson, hindi po puwedeng bayaran niyo lahat yung tuition ng anak niyo. Automatic na po kasi sa school management na pasok na sa scholarship ang anak niyo dahil kumpleto ang kaniyang good moral at mataas ang grade niya." Tugon ng principal.

"What about the half of the tuition? Can I pay it then? Please... Can you do something?" He asked.

After a few days pumayag na din ang school management dahil sa kulit ni papa, not on funny way though... I inherited my stubbornness in him actually...

I WAS out of my reverie when someone sit at my right side. When I look up who it is, I was nervous all of a sudden.

Carter.

And he's looking at me expectantly

Kahit wala pa siyang sinasabi alam ko ng mag tatanong siya

Shit!..
Looks like I have a lot of explaining to do.