Kardeş olmanın illa aynı anne ~ babaya sahip olmak gerekmediğinin hikâyesi
istanbul'un dört farklı semtinde , dört farklı hastanede, dört kız çocuğu dünyaya geldi. birbirlerini bulmaları ise kaderin bir cilvesiydi.
Son bir yıldır her zamanki gibi saat çalmadan gözlerim açıldı. Bir yıldır gördüğüm aynı rüyayı yine gördüm.
- Biri var erkek fotoğrafını çekiyorum ama bir türlü yüzü gözükmüyor. Ya güneş parlıyor yüzü karanlıkta kalıyor, ya da arkası dönük. Tam yüzünü bana dönecek rüyadan uyanıyorum.
Saati çalmadan kapattım. 07:00 oldu, kalktım banyo işlerimi hallettim, kahavaltı hazırlarken Asya ve Hilal geldi. Asya'nın her zamanki gibi ilk işi Bahar'a sandviç hazırlamak olurken. Hilal kahvaltılık gevreğini yemeye çoktan başladı.
Bahar'ı da Hilal'i de, anlamıyorum. Kahvaltı günün en önemli öğünüdür, geç kalacak olsam bile illa o sofrada oturulacak, o peynir, zeytin. domates, salatalık, reçel vs. yenecek. o çay içilecek. Bahar, çoçukluğundan beri kilosuna takıntılı, buna karşın barbie veya prenses desek burnumuzdan getirir. o yüzden liseden beri kendince bir diyet yapıyor kahvaltı etmiyor en fazla sandviç yedirebilmeyi başardık. Hilal ise sanırım en son ilk okul üçüncü sınıfta annesinin zoruyla kahvaltı etti ki dördüncü sınıfa geçtiğimiz de annesini büyüdüğüne ikna edip, asla geç kalmama sözüyle annesinin onu okula kaldırmasını engellemiş, böylelikle de kahvaltıdan kurtulmuş oldu. üniversiteden beri de sabahları sadece kahvaltılık gevrek yiyor. Asya'm beni bi o anlıyor. Bu arada o da akşam yemeğine önem verir. İlla o masada herkes oturacak ve o yemek beraber yenecek.
Hilal, kahvaltısını bitirip hazırlanmaya gitti. Bizde Asya'yla kahvaltımızı yaptık, masayı toplarken Bahar'ın odasından sesler gelmeye başladı, anlaşılan yine yataktan ayrılmakta zorlanıyor. Bugün ben Asya ile gideceğim katalog çekimimiz var. Hilal de Bahar'ı dergiye bırakıp Alaz'ın yanına geçecek. Çantamı ve fotoğraf makinemi almak için odama girip çıktığımda Bahar'ın Asya'nın elindeki sandiviçini kapıp koşa koşa Hilal'in arkasından gittiğini gördüm. Onun arkasından Asya ve Bende çıktık. Arabaların orada vedalaşıp yollarımıza ayrıldık.
Stüdyoya geldiğimizde, moda evinden kıyafetler gelmişti. Mankenleri beklerken Asya, kıyafetlere bakmaya gideceğini söyledi, bende ona kafa sallayıp, Asma katın merdivenlerine yöneldim. Asma kattaki kendime ait bölmeye gitmek için. Yukarı çıkmış, kendi bölümüme gelmiş daha yeni koltuğuma oturacakken son zamanlarda iyice canımı sıkmaya başlayan patronum Oğuz beyin bana doğru geldiğini gördüm.
Oğuz bey: Günaydın Feride, bugün keyfin nasıl. Planda gördüğüm kadarı ile sadece Asya'ların çekimini yapacaksın, sonrasında bir şeyler yapar mıyız?
Feride: İyiyim Oğuz Bey, 'bey' kelimesini bastırarak söyledim. Evet bugün sadece Asya'ların çekimini yapacağım ama beni bilirsiniz, tamamen içime sinen pozlar, anlar yakalamadan çekimi bitirmem. Ayrıca dış çekimi daha doğal bulduğumu biliyorsunuz. Bu yüzden Asya ile konuşup ona göre de kıyafetler ayarlatmıştım. Yani anlayacağınız sizinle bir şeyler yapamam.
Oğuz Bey: Feride, ne zaman vazgeçeceksin şu 'bey' kelimesinden. Artık meslektaşız seninle, stajda da değilsin ki sana daha o zaman söylemiştim resmiyet sevmiyorum diye. Oğuz demelisin artık.
Feride: maalesef Oğuz Bey, biliyorsunuz ki size çok saygım var. Bu meslekteki en önemli hocalarımdan birisiniz. Staj zamanı hocam diyordum. Bittiğinde artık hocam olmadığınız için öyle demememi istediniz. Şimdide patronumsunuz ve size olan saygımda size 'bey' dememi gerektiriyor, öyle de demeye devam edeceğim.
Oğuz bu duruma bozulsa da belli etmedi. Staj için yanına geldiğinden beri Feride' den etkilenmişti. Feride, uzun boylu hatta Türk standartlarına göre fazla uzun bir kadındı. 1.80 falan olmalıydı boyu, gözleri maviye çalan ela ki bir fotoğrafçı için en güzel gözdü, basit ışık oyunları ile gözün rengini kolaylıkla değiştirebilirdin. Açık kumral, beyaz tenliydi. Bir çok mankene taş çıkarabilecek bir fiziğe sahipti ama Feride bu fırsatı kamera arkasında kalarak heba ediyor diye düşünüyordu Oğuz.
Oğuz kendi mesleğine başlama sebebini düşünmeye başlamıştı, İçine kapanık, asosyal bir çocukluk geçirmişti. Lise de yaptıkları bir gösteri için hocası ona fotoğrafçılık görevi vermiş, bu sayede de kızların ilgini çekmeye başlayınca bunu kariyer olarak yapmaya karar vermişti. Ailesinin de nüfuslu kişiler olmasıyla çok çabuk bu işe başlamış ve mankenler, şarkıcılar, vb. Oğuz'a gelmeye başlamıştı. Zamanla bir marka olmuş yurt içi, yurt dışı birçok çekimler yapmaya başlamıştı. İşler çoğaldıkça ekipler kurmuştu. Böylelikle de kendi iş yükünü azaltmış şimdilerde ise sadece kendisinin bildiği özel çekimler yapıyordu. Kimsede o çekimleri göremiyordu.
Fotoğrafçılık sayesinde tanıştığı Faruk, onu bir öğrencisi için aradığında, özgüveni düşük, asosyal kendi gençliği gibi bir öğrenci bekliyordu. Karşısına ise Feride çıkınca çok şaşırmış, böyle bir güzelliğin kamera arkasında kalmasının yazık olacağını düşünmüştü. Feride'yi tanıdıkça onun haksızlığa gelemeyen ve asla başını eğmeyen bir kız olması Oğuz'un Feride'yi iyicene çekici bulmasına sebep olmuştu. Bu sebeple her zaman yaptığı gibi staj için gelen öğrencileri staj bittiği gibi kapı dışına koymamış Feride'nin kalması için ısrarcı olmuştu.
Feride, koltuğuna otururken Oğuz Beyin hala kendisine baktığını fark etti, bu bakışlardan yine rahatsız olurken belli etmemeye çalışarak
Feride: bir sorun mu var Oğuz Bey
Oğuz Bey: yok, yok sadece aklıma takıldı bu İtalya da ki çekime kim gidecekti.
Feride: Serkan, gidecekti sanırım ama tam bir bilgim yok.
Oğuz, tamam diyerek gittiğinde Feride, derin bir oh çekti. Her ne kadar burada çalışması onun geleceğindeki bağlantılar için büyük bir fırsat olsa da staj için geldiğinden beri Oğuz Beyin, bakışlarından rahatsız oluyordu. Son zamanlarda iyice ayyuka çıkan bu durum ve Oğuz Bey hakkındaki dedikoduları düşününce hepten canını sıkmaya başlamıştı Feride'nin.
Bu dedikodular Oğuz beyin özel çekimleri ile ilgiliydi. Dedikodular kanıtlanamasa da özel çekimlerdeki fotoğrafların hiçbir şekilde ortaya çıkmaması, dedikoduların her geçen gün daha inanılası hala sokuyordu.
Yazardan Not: Merhaba dostlarım, Feride tarfındanokuduğumuz bu bölümünasıl buldunuz.
Oğuzhakkında ne düşünüyorsunuz.
Feride'nin büyük halini de bu yazının sonunda paylaşacağım.
Kendinize çokça iyi bakın ve unutmayı sizden değerli kimse yok.
Ve feride'miz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
