ο γεναιόδωρος δεινοσαυρούλης

Ο δεινόσαυρος και το φτωχό παιδάκι

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μεγάλος πράσινος δεινόσαυρος. Έκανε βόλτες στα σοκάκια του Λονδίνου. Έτσι όπως περπατούσε είδε ένα φτωχό παιδάκι να ζητιανεύει από τους πελάτες ενός παιχνιδάδικου. Ήθελε μονάχα ένα ευρώ να πάρει ένα νεράκι αλλά κανείς δεν προσφέρθηκε να του δώσει. Ο δεινόσαυρος αποφασισμένος ,πήγε κοντά στο παιδάκι.
" Έλα πάρε πέντε ευρώ, ξέρω πως πεινάς. Πάρε το για να φας μια τυρόπιτα." είπε ο δεινόσαυρος γεμάτος ευτυχία που βοηθούσε το φτωχό παιδάκι.
" Ευχαριστώ πολύ, είστε πολύ ευγενικός..." είπε το παιδάκι με μεγάλο ενθουσιασμό αλλά ταυτόχρονα και ντροπή..

Ο δεινόσαυρος πέντε λεπτά αργότερα πήγαινε προς τον φούρνο της γειτονιάς. Είδε το φτωχό παιδάκι να βγαίνει από τον φούρνο με μια τεράστια στρογγυλή τυρόπιτα. Άκουσε όμως τον φούρναρη να του λέει με μεγάλο θυμό "Αγοράκι, θυμήσου πως μου χρωστάς δύο ευρώ". Ο δεινόσαυρος λυπήθηκε γιατί δεν είχε δώσει στο φτωχό παιδάκι περισσότερα χρήματα ενώ εκείνος είχε πάρα πολλά που θα μπορούσε να τα μοιραστεί μαζί του. Στεναχωρημένος ο δεινόσαυρος μπήκε μέσα στον φούρνο και έδωσε στον φούρναρη τα δύο ευρώ ώστε το παιδάκι να μην τα χρωστάει.

Την επόμενη μέρα ο δεινόσαυρος είδε το παιδάκι στο πάρκο μόνο του να κάνει κούνια. Του ήρθε αμέσως μια λαμπρή ιδέα. Περπάτησε προς το παιδάκι και κάθησε δίπλα του.
" Έχω να σου κάνω μία πρόταση.." είπε ο δεινόσαυρος.
"Πες μου." απάντησε το παιδάκι με μεγάλη απορία.
Ο δεινόσαυρος του πρότεινε κατι. " Μπορώ να σου δώσω φαγητό και ρούχα και ό,τι άλλο χρειάζεσαι με έναν όρο. Να έρθεις να μείνεις μαζί μου. Έτσι θα μπορείς να τρως, να ντύνεσαι ωραία και να κοιμάσαι σε ένα άνετο κρεβάτι με μαλακό μαξιλάρι." είπε.
" Δέχομαι την πρόταση σου!!" είπε το παιδάκι χωρίς δεύτερη σκέψη.

Από τότε ο δεινόσαυρος και το παιδάκι έμεναν μαζί στο όμορφο σπίτι του δεινόσαυρου. Κάθε βράδυ έβλεπαν τηλεόραση μπροστά στο ζεστό τζάκι με σοκολάτες και περνούσαν πολύ χρόνο μαζί. Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.