"Nung alin?"

Pabitin pa kasi!!!

"When--"

"Done your little spur moment?" Narinig kong madiin na sabi ni Jace sa likuran ko.

Agad ko siyang nilingon.

"Jace..." i whispered.

"Hindi mo ba talaga titigilan ang asawa ko?!" Pasigaw niyang tanong.

I just saw Darwin laughed.

"Ganun ka ba kapraning Jace?"

"F*ck yo* Espino!!!" He cussed kaya nilapitan ko na siya and hold his hand na nakakuyom sa sobrang galit.

"Bakit ba takot ka? Dahil ba alam mong iiwan ka niya pagnapagod na siyang mahalin ka? Ganun ba?"

Akmang susuntukin ni Jace si Darwin pero pinigilan ko siya.

"Jace please dont make a scene here...." malumanay kong sabi.

"Lets go." Aya ko at umalis na lang.

"Bakit ba ang tigas ng ulo Vienne! I told you to stay away from him!" Bulyaw niya sakin sa labas ng hall.

"Nag-uusap lang naman kami ni Darwin ah. Is there something wrong with that?!" Inis kong tanong.

"Eh bakit siya pa?! Of all the people here Vienne?! Ghad!!!" Napasabunot siya sa buhok niya.

"Bakit sino pa ba sa tingin mo ang kakausapin ko dito ha? Ni hindi ko nga sila kilala, remember you only drag me in here tapo magagalit ka because i talked to my friend?!"

I paused for a moment para pigilan ang luha ko.

Bakit ba ang tanga ko?!

"Jace... am i just here because... because you want to play to be a good husband to everyone?" Mahina kong tanong.

Napatingin naman siya sakin dahil sa sinabi ko.

"Oo nga pala noh! Sorry ha nakalimutan ko kasi ang kondisyon natin. Sorry if im dumb to realize it." Marahas kong pinunasan ang mga luha ko.

"Wag kang mag-alala, next time ill act good... para naman hindi ka mapahiya." Mapait akong ngumiti sa kanya at agad na umalis papuntang powder room.

Bakit ba palagi ko na lang nakakalimutan that this is just a game?

Nagpakatanga nanaman ako. Palagi na lang akong nadadala sa mga gestures niya na alam kong namang laro lang... Kung pwede nga lang sanang sumuko na tong lint*k na pusong toh eh pero grabe matibay parin.

Agad akong nagretouch ng make up at lumabas na ng powder room. Nakita ko natitipon tipon na ang mga tao sa harap ng stage. Siguro dumating na si Papa sabi ko sa isip ko.

Tumayo ako sa tabi ni Jace at nagkunwaring walang nangyari kanina. Mataimtim akong nakikinig sa mga sinasabi ng hist pero lahat ng yun lumabas naman sa kabila kong tenga.

"Ang for now we would like to welcome, our new member in the Smith Corporation..."

Napatingin ako sa babaeng naglalakad papunta sa taas ng stage. Nahagip naman ng mga mata ko si Jace na halatang nagulat sa kanyang mga nakita.

Namuo ang kaba sa dibdib ko ng makita ko kung pano sinusundan ng tingin ni Jace ang babaeng nasa gitna na ng stage.

Halos sumabog ang uso ko sa mga nangyayari. Hindi ko na alam pa ang magagawa kong hakbang.

"Lets all welcome the new Acting-CEO of Monteverde Enterprises...

.

.

.

.

.

.

.

Ms. Micaela Marie De Asis"

Hindi ko na napigilan pa ang mga luha ko sa mga narinig ko.

Hindi ko inaakala na ang taong naging isa sa sinandalan ko ay yun pala ang taong makakabigay sakin ng isang bangungot.

Ito na ba ang hinihintay ko???

Dapat na ba akong sumuko?

Ngayong bumalik na siya...

************

Micaela on a red dress (pic on top)

PS: thanks @ihartpeynk for the new cover of Just Be Mine...

Just vote, comment and share...

ENJOY READING!!!!!


Status: Its COMPLICATED (Completed)Where stories live. Discover now