Chapter 13 - Catching Feelings

12 1 2
                                    

Chapter 13

Catching Feelings


Binuksan ni Tristan ang pintuan ng kanyang kotse sa may bandang front seat, he invited Adalyn na sumakay sa loob na kasalukuyang nakatayo lang sa patio na wari niya’y wala parin sa tamang hwesyo ang pag-isip, Marahil sa mga nangyari nang mga nakaraan araw  kaya ito nagkakaganito. Huminga ng malalim si Tristan, nang makita niyang hindi ito kumibo sakanya ay nilapitan niya si Adalyn at tinapik ang kanang balikat nito, he chuckled when Adalyn finally responded out of her shock.

“Uh, sorry” Adalyn.

“Let’s go, it’s getting late, I already informed your mom that you’re with me” ani ni Tristan.

“Salamat” tipid na tugon ni Adalyn sa kanya, bago lumakad at pumasok na sa loob ng kotse. Umiling na lamang si Tristan, he knew what was happened and he also knew that Adalyn will be affected so much. He just can’t open it up now to Adalyn dahil ayaw niyang dagdagan pa ang burden na pinapasan nito ngayon.

Ngayon buo na ang loob niya, He will going to protect Adalyn against anyone, even to Treyton. He’s her friend. Walang sino mang kaibigan na gugustohing makita na nababalisa o nasasaktan ang isang kaibigan nila.

He knew Adalyn for almost a yead already, she's strong and firm, she's always the source of energy of their group and seeing her like that makes Tristan upset.

He started the engine, the silence broke in between them while the car is running in the middle of the road.

He saw Adalyn through his pheripheral, Nakatingin sa malayo at malalim ang iniisip. So he decided to break the silence inside the car para kahit papaano’y ma-divert ang atensyon nito.

“My mom prepared a dinner, it’s dads’ birthday…okay lang ba na isama kita pauwi?” ani ni Tristan habang nasa byahe.

Through his pheripheral, he saw Adalyn, bumaling ito ng tingin sa kanya.

“Talaga? Hindi mo manlang ako sinabihan agad, nakapag prepare sana ako ng ipangre-regalo sa papa mo” Adalyn.

“No need, Dad is fine without it” Tristan.

“Kahit na, ayaw ko namang makikikain lang sa inyo na wala manlang dala ano…besides this is my first time meeting your father Tris” Adalyn said in a comical way.

He chuckled, Tristan thinks Adalyn is really one of a kind girl. Comical but thoughtful.

"Nakauwi na pala ang Papa mo?"  Adalyn.

"Yes, just for a month after that he'll go back again sa U.S." Tristan.

“Ahh.. Sige na bumili muna tayo ng regalo… nakakahiya naman kapag wala akong dala, pleasee” Adalyn.

“Okay okay, haha mapilit ka eh, I know a place where you can buy a gift for him and it’s somehow along our way…” Tristan.

“Woah, okay chop chop! Go! Haha” Adalyn giggled. Kahit ganoon ay banaag parin ni Tristan ang malungkot nitong aura. Anyways, he’s hoping that by bringing her to his fathers’ birthday celebration will ease it somehow.

They stopped by sa isa sa branch ng World Market. Hinayaan na niya si Adalyn na pumili ng gusto nitong bilhin, binigyan niya lang ito ng hint kung ano ang mga paborito at hobby ng papa niya and there, they’ve gone sa interior decors and crafts section ng World Market.

Nakasunod lang siya sa likod nito habang abala ito sa pagtingin sa mga items na nasa shelves.

“This one?” muwestra ni Adalyn sa item na hawak nito.

Blinded By Yellow LightsWhere stories live. Discover now