~ 5 ~

807 48 7
                                    

Bekliyordu fatıma. 6 ay geçmişti ve ali den bir haber alamamıştı. Gidip onunla konuşmak istemedi çünkü çok yanlış buluyordu bu hareketi. Ali den önce Allaha karşı ki aşk fatıma yı geri tutuyordu. Allah çok kızgın olurdu bu hareketine diyerekten gitmedi. Altı ay içinde annesi de fatıma daki değişikliği anladı. Yemeden içmeden kesilmişti artık. Çok zayıflamıştı yine. Fatımanın kendisine gelmesi için aklına bir şey gelmişti: Umre..

Zaten fatıma çok istiyordu. Belki maddi yönden zorlanacaklar ama fatımanın mutluluğu için elinden geleni yapardı annesi.

- Kızımmm az gelsene bi

- Efendim anne

- Bak sana bir süprizim vaar

Fatıma annesinin elindeki mektubu aldı ve içine baktı. Inanamıyordu. Bu jmre biletiydi. Fatıma ne kadar sevinsede içi yinw hüzünle dolu. O giderse ali onu burda bulamicak. Istemeye gelemicek.. Ama fatıma umreye giderse gerçek sevgiliyle buluşacaktı. Bu onu yeniden heycanlandırıyordu.

- Anneciğim.. Çook teşekkür ederim beni dünyanın en mutlu insani ettin. Inanmiyorum ben şimdi umreye mi gitcem?

- Evet kızım. Ama bir dileğim var..

- Söyle annem.

-  Geldiğinde eski halinde görmek istiyorum seni..

- Nasil anlamadım?

- Kızım yemiyosun içmiyorsun. Eskisi kadar da gülmüyorsun. Bana da birşey anlatmiyorsun ne yapacağıma şaşırdım..

Fatıma o zaman anlamıştı. Gercekten değişmesi lazımdı. Ali sanki gelmicek gibiydi. Bi umreye gitsin gelsin kendisine söz vermişti değişecekti.

Uzun bir uçuşdan sonra en sonunda fatıma varabildi. Diğer tüm kadınlarla otele geçti. Bir teyzeyle odasını paylaşacaktı. Odaya da vardıktan sonra fatıma bavulunu boşaltı. Zaten fazla bişey getirmedi. Iki tane ferace, başörtüler vesaire.

- Kızım senin adın neydi?

- Fatıma ..

- Fatıma gel aşağa inelim bir şeyler yiyelim zaten ucakta da bir şey yemedin fark etmedim değil ..

Hemen annesine verdiği söz geldi aklına ve o teyzeyle birlikte aşağa kafeterya ya indiler. Yemek yerken muhabbet ettiler ve fatıma kendisini kac zaman sonra yine mutlu hissediyordu. Kalbi sanki yeniden atmaya başlıyormuş gibi ..

- Teyze ben seni birisine benzetiyorum ama kime bir türlü çıkaramadım

- Elbet görüşmüşüzdür.

- Evet olabilir

Diyerekten konuyu kapattı fatıma. Ertesi gün kabeyi görmeye gittiler.

- Kızım sakın unutma kabeyi ilk defa gördüğünde aklından geçen dua kabul olur

- Unuturmuyum hiç teyze

Oysa fatıma geceden beri hayal etmişti o anı. Aliden bir haber dilicekti Allahtan. Artık yuvası kurmak istiyordu. O an geldi. Kabeye vardılar ve herkes gözyaşları içinde boğuluyordu. Fatımanın yüreği yanıyordu bu manzara karşısında. Ilk aklına ali geldi. Sonra aşık olduğu o ay: güçünüz yettiğinde evlenin ..

Gözlerini açti ve kabeyi izledi. Kabenin yanında sanki aliyi gördü. Bu olamazdı. Kesinlikle yanlış görmüştür. Bidaha baktığında yoktu. Tpm gün boyunca onun etkisi altında kaldı fatıma. Gerçekmiş gibi geldi ama hayatta olamazdı. Günler geçti ve fatıma gittikce daha fazla aşık oluyordu mekke ye. Hep burda kalmak istiyordu ama mümkün değil onuda biliyordu. Yatsı namazından sonra fatıma odasına geçti midesi çok bulanıyordu. Oda arkadaşısı olan o teyzede odadayı.

- Fatıma iyimisin?

- Iyiyim teyze..

- Hiç öyle gözünkmiyorsun ama

- Yok iyiyim sadece midem bulaniyor biraz ama bir hap içerim geçer

- Kızım bilmiyorum zamanımı ama sana bunu sormam lazım. Sorim de bu yük kalksın üstümden.

- Estağıfirukkah teyze sor tabii

- Kızım ben oğlumla geldim buraya. O seni görmüş ve iffetini koruyuşuna aşık olmuş. Seninde rızan varsa hayırlı bir işe bağliyam sonunu..

- Teyze.. Affet ama..

- Ben anladım. Senin gönlün başkasında dime.

- şey...

- Tamam asıl sen affet bunu sormamalıydım.

- Ben az aşağa inim burası bana iyi gelmedi.. hava alim..

Fatıma çıktı ordan. Bi de ne görsün kapıda bir adam. Kapıyı dinliyordu. Fatıma ortalığın karışmamasını istediği için görmezden geldi ve yoluna devam etti.

- FATIMA LÜTFEN HEMEN HAYIR DEME.

Fatıma hemen durakladı. Duymak istemiyordu artık. Nd türlü bir imtihandı bu? Önce kaan, fuardaki adam şimdide bu mu? Hemen geçmesini diliyordu. Sonra bir bağrış duydu.

- Abi tamam birşey demedim affet. Vallah kötü bir niyetim yoktu. Sadece Allahın emri -

- Oğlum sen hala konuşuyormusun? Ben onun eşiyim lan!

- abi avalah bilmiyordum..

Fatıma arkasını döndü. Ali o adamı boğazından tutuyordu. Ama bu kadarı da fazla. Taaaaa mekke de nasıl karşılaşırlardı? Allahın gücünü fatıma yine anlamıştı.

- Ali yapma. Hem senin ne işin var burda?

O arada ali adamı bıraktığı gibi adam kaçtı. Ali fatımaya cevap vermedi. Gözlerinde kayboldu ama sonra hemen yine yere baktı.

- Azcık daha bekle fatıma.

Diyerek gitti ali.

Ve fatımayı yine tek başına yine yalnız bıraktı. Artık fatma dayanamiyordu ve hıckırıklarla ağlamaya başladı ve yere çömerdi..

~ Aşk ile Imtihan ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin