Airplaines

Count

"What's your wish?" He asked while gently caressing my hands.

"It's a secret." I answered while smiling playfully.

Since we became a couple we have always been counting the planes we see, it started once he told me that he's been doing this since he was a child.

His mom says that when there is a plane that passes wherever you are just say click and count it, kapag umabot ito ng isang libo kahit anong hilingin mo ay matutupad. And as a girl who believes in such things it has become my habit also.

Maybe others will laugh at us when they find out about this but we don't care.

Ngayon ang ika isang libong eroplano na nakita ko luckily I'm with him kaya ngayon ay kinukulit niya ako na sabihin kung ano mang hiling ko.

Dahan dahan akong sumandal sa balikat niya "Tomorrow is your audition day right?" Tanong ko sabay higpit ng hawak sa kanyang kamay.

"Yes! 8 AM sharp, wait..." sabay hawak niya sa balikat ko. "Maybe that's what you wished for, ang makapasa ako. Nahihiya ka pang sabihin." Ang ngiti niya ay umaabot hanggang tenga, sobrang saya sa naiisip niya.

Ngiti lamang ang naging tugon ko.

"Mapipili ako dun, ako pa ba. Kawalan nila kapag hindi ako napili noh!" At nagyabang pa nga.

"Sana lang talaga, I know matagal mo nang pinaghahandaan 'yon." Ang cute niya, sarap ipagdamot sa magiging future fans niya, kakainis. Oo confident din ako na mapipili siya, so mayabang din pala ako. Natatawa na lang ako sa mga naiisip ko.

"Kapag napili ako ikaw magiging Head admin ng mga fan pages ko." Sabay halakhak niya, I rolled my eyes.

"Baka i-bash ako ng mga fans mo, ang head admin ng fanpage mo ay girlfriend mo, e di madaming nainggit." Sabay kaming natawa sa mga naiiisip namin.

Late na din kaya napag desisyunan na naming umuwi sa aming mga bahay magkalapit lanh naman kaya hindi na niya ako kailangang ihatid, isa pa kailangan niya ng mag handa para bukas.

"Napili ako!" Masaya niyang balita saakin pagkasagot na pagkasagot ko sa tawag niya.

"I knew it, sabi na mapipili ka eh, Congratulations, my star."

"Let's celebrate later pagkauwi ko kailangan ko na ibababa kasi may importante pa daw na sasabihin samin yung producer." Pag papaalam niya. "I love you, see you later,moon."

"I love you, always." Sabay baba niya ng tawag.

It's been an hour since I arrived at our meeting place. I thought he would come earlier than me pero mukhang nahirapan ata siyang maka sakay since rush hour.

After another hour of waiting ay nakarating na din siya.

"Bakit naman ang lungkot ng itsura mo, come on napili ka kaya, kaya dapat masaya ka, come here." I said as i tap the space next to me. Umupo naman agad siya at niyakap ako ng mahigpit.

"Sorry na late ako ang dami pa kasing importanteng bagay ang na discussed." He's hug tightened. "Bukas kailangan kong bumalik sa agency para sa contract signing, kailangan daw yun para masimulan na agad ang training. Training muna after that debut na agad kapag maayos na kami."

"I'm so happy for you, yung star ko magniningning na." I tried to light up the mood, bakit ang lungkot niya.

"Matagal na akong nagniningning, simula nung nakilala kita." Aba ay umiirap pa siya.

After a few hours of him telling me what happened earlier , we decided to go home.

Funny how I was not surprised when he told me the terms and conditions of the contract the next day.

I anticipated it since he mentioned his plan to become an idol. Isa na dun ang bawal magkaroon ng kasintahan, oo nga naman magiging sagabal lang ito.

I have two options, first is to continue my relationship with him but the consequence is he can't continue the training anymore. The second one is to let him go so that he can achieve his dreams.

Halos hindi na ako nakatulog kakaisip kung ano ba ang dapat kong gawin. After debating with myself I decided to chose the latter. I can't save our relationship by stopping him to grow. I know this decision may hurt us but I don't want him to chose me over his future.

Theres nothing dearer than the life we share. Gusto ko man siyang makasama habang buhay, hindi ito maaari.

We're here at our favorite place. Katahimikan ang naghahari sa pagitan namin, parehas na nakatingala sa langit, tinititiganang mga bituin at buwan.

"Do you wanna know what was my wish that night?" Sabi ko na nakakuha ng atensiyon niya.

" To have a courage to let you go. I'm not asking you to choose me. Oo masakit, sobrang sakit. Sabay natin pinangarap ang lahat pero hindi na natin pwedeng sabay matupad ang mga 'yon." I said while sobbing. Gusto ko man na pigilan ang mga luha ay hindi ko na magawa.

Hinawakan ko ang mga kamay niya ng mahigpit. "I want you to chase your dreams. You will shine brighter without me. I want you to know that even if we're not together I will always be your number one fan. I love you, I always do." Hindi ko na kaya, agad kong binitawan ang mga kamay niya saka tumakbo paalis, palayo sakanya.