9.Bölüm: Sürpriz

Start from the beginning
                                    

İnmelerine izin vermeden kapıyı açarak yerleştim arka koltuğa.

"Eve geçelim," diye konuştum arabanın dikiz aynasından göz göze geldiğim kumral çocukla.

Beni başıyla onaylayarak yola koyuldu.

Ara ara dikiz aynasından göz göze geldiğim kumral çocuğun kahverengi gözleri vardı. Yanındaki ise biraz daha esmer tenliydi ve yeşil gözlüydü.

Işıklarda durduğumuzda kumral çocuğun direksiyondaki elinde gördüğüm yüzükle gülümsedim. Belki nişanlıydı, belki evli.

"Adınız ne?" diye sorduğumda ikisininde bakışları dikiz aynasından beni bulmuştu.

"Kerem," diye konuştu kumral, arabayı süren çocuk. Bir diğer tabirle parmağında yüzük olan.

Esmer olanın konuşmasıyla bakışlarım onu buldu. "Sarp."

Gülümsedim. "Evli misiniz?"

Kerem başını olumlu anlamda sallarken gülümsedi ve konuştu. "Ben evliyim."

Sarp ise dikiz aynasından gördüğüm kadarıyla umutsuz vaka gibisinden başını olumsuz anlamda salladı. "Ben bekarım."

"Pek umutsuz gibisin," diye mırıldandım hafif tebessümle.

Biraz anlatmaya kararsız kalmış gibi olsada birkaç saniye içinde cevapladı beni. "Sevdiğim var. Ama babası biraz sert bir adam ve ilişkimizi pek onaylamıyor."

Kaşlarımı çattım. "Neden?"

"Yaşlı bir adama vermek istiyor Melisa'yı." Melisa demekki sevdiği kızın adıydı.

"Sarp," dediğimde bakışları beni buldu. "Efendim Asya Hanım?"

"Öncelikle biz bizeyken Asya diyebilirsiniz. Ayrıca sevdiğinin peşinden git. Asla aşkınızın başka nedenlerle yarım kalmasına izin verme."

Buruk bir tebessüm yerleşti yüzüne. "Babasının onayı olmadan istemiyor."

"Babasıyla yalnız konuştun mu?"

Olumsuz anlamda başını salladı. "Adam beni gördüğü gibi kapıyı suratıma kapatıyor."

Evin bahçesinden içeri girdiğimizde son kez baktım Sarp'a. "Bunu başka bir zaman konuşalım. Buluruz bir yol merak etme."

Gülümsedi. "Teşekkür ederim Asya Hanım."

"Hanım yok," diye fısıldadım onlara bir sır verir gibi. "Daha sonra bir gün bol bol sohbet edelim."

Arabadan inip kapıya doğru yürümeye başladım. Zile bastığımda Melike abla güler yüzüyle açmıştı kapıyı. "Hoş geldin."

"Hoş buldum abla," diye mırıldandım.

Yanından geçerken konuştu. "Akşam yemeğine istediğin bir şey var mı?"

DÖNÜM NOKTASI (+18)Where stories live. Discover now