✨អ្នកហ្វឹកហាត់ការងារ✨( Completed✔️ )

PART 5 : ស្រួលឬអត់?

" ស្អប់យើង? ចុះឯងគិតថាយើងស្រលាញ់ឯងមែនទេ? ហុឹស..ថើបប៉ុន្នឹងធ្វើដូចធ្ងន់ធ្ងរណាស់អញ្ចឹងបើមានអ្វីលើសនឹងបែបសប្បាយជាង " និយាយចប់ហើយនាយញញឹមចុងមាត់ចង់ដឹងណាស់នៅខ្លាំងដល់ណាទៀត ~,~ នាយទ្រោបពីលើម្ដងទៀតលើកនេះចាប់ដៃនាយតូចទៅលើជាប់មិនឲ្យរើរួចទៅណាឡើយហើយដៃម្ខាងទៀតចាប់ទាញអាវចេញបោះទៅក្រោមនិងខ្លួនឯងផងដែរ ។ ជុងហ្គុកអោនទៅញក់ញីពេញរាងកាយទាំងអស់របស់ថេយ៉ុងទាំងថើបទាំងខាំបឺតស្រង់ក្លិនពេលនេះអារម្មណ៏ក៏កាន់តែពុះកញ្រ្ជោលឡើងថែមទៀតដោយសារតែរាងកាយដ៏ស្អាតរបស់នាយតូចធ្វើឲ្យគេចង់ធ្វើរឿងនេះឆាប់ៗឡើង ។

" ឯងស្អាតណាស់នៅពេលដែលគ្មានអ្វីបិទបាំងបែបនេះ " នាយនិយាយខ្សឹបដាក់ត្រចៀករបស់ថេយ៍ទាំងទឹកមុខច្រឡើមរបស់គេលិតមាត់លិតករដល់ហើយពេលបានរបស់ញាំនៅនឹងមុខបែបនេះ

" ហឹកៗ..ឯងអាក្រក់ណាស់ចាំមើលទៅយើងនឹងទៅប្រាប់លោកតាថាឯងធ្វើបាបយើង..ហឹកៗ " នាយតូចយំយកៗពេលឃើញទង្វើដែលនាយធ្វើដាក់ខ្លួនគេមិនដែលឃើញបែបនេះទេទាំងស្រៀវទាំងពិបាកពេញខ្លួនអស់ហើយនាយធ្វើឲ្យថេយ៉ុងពិបាកទ្រាំនឹងអារម្មណ៏មួយនេះណាស់វាចម្លែកពិបាកប្រាប់ណាស់របៀបថាជាអារម្មណ៏ត្រូវការមនុស្សម្នាក់ទៀតប៉ុន្តែនាយដូចចង់ធ្វើបាបគេអញ្ចឹង ។

" អូ!!! នេះយំឬក្មេងតូច? យើងមិនបានធ្វើបាបឯងទេនេះកំពុងធ្វើឲ្យឯងឡើងឋានសួរហើយតើនឹងបានទៅមើលមេអំបៅជាមួយគ្នា "

" ហឹកៗ..មើលស្អី? យើងមិនយល់ទេ..ឈប់ធ្វើបាបយើងទៅ..ហឹក..វាពិបាកទ្រាំណាស់ដឹងទេអាចង្រៃ " យំហើយនៅឆ្លៀតជេរមួយម៉ាត់ទៀតនាយលឺបែបនេះក៏ដឹងហើយថាថេយ៉ុងត្រូវការអ្វីទើបញញឹមឡើងទាំងពេញចិត្តការបម្រោសអង្អែលរបស់គេមិនខាតទេដែលធ្វើឲ្យនាយតូចត្រូវការគេនោះ ។

" បើអញ្ចឹងឯងត្រូវការឲ្យយើងជួយទេ? "

" ឆាប់ទៅយើងពិបាកណាស់..វា..វាពិបាកនិយាយណាស់ពេលនេះមានអារម្មណ៏ថាត្រូវការ..អ្វីម្យ៉ាង " និយាយចប់ហើយនាយក៏ញញឹមរួចក៏អោនទៅថើបបបូរមាត់របស់នាយតូចទាំងតក់ក្រហល់ហើយពួកគេក៏តបតការថើបមួយនេះទៅវិញទៅមកដោយនាយតូចលើកដៃទៅអោបកររបស់នាយវិញដូចគ្នា >< រាងកាយអោបស្អិតចូលគ្នាបេះមិនលែងបន្ទាប់ពីការថើបអស់ចិត្តហើយនាយក៏កាន់កូនប្រុសត្រដុសនៅលើរន្ធតូចមួយនោះតិចៗថើរៗរួចក៏ស៊កចូលទៅយឺតៗសន្សឹមៗ ។

" អ្ហឹសស..វាឈឺណាស់ " នាយតូចបិទភ្នែកអោបកររបស់នាយទាំងការឈឺចាប់ជុងហ្គុកក៏បន្តធ្វើចលនាយឺតៗប៉ុន្តែខ្លាំងមិនមែនតិចៗនោះទេដែលធ្វើឲ្យនាយតូចថ្ងូរចំហរមាត់តែម្ដងដោយសារតែចុកនិងអួលពេក ( សូរី )

" តិចៗ..អ្ហាសស..អារោគចិត្ត..ហឹកៗ.. " ជេរនាយដោយសារតែវាឈឺពេកហើយមិនស្ដាប់គេសោះនៅខំសម្រុកខ្លាំងទៅៗដៃតូចៗវៃទៅលើទ្រូងមាំរបស់នាយខ្លាំងៗចង់ប្រាប់ថាឲ្យឈប់ទៅគេទ្រាំមិនបានទេ

" អ្ហាស..វាស្រួលណាស់..ឯងទ្រាំបន្តិចទៅ " នាយមិនខ្វល់ទេពេលនេះសំខាន់ខ្លួនគេគឺមានក្ដីសុខខ្លាំងណាស់ដែលបានធ្វើរឿងនេះជាមួយនឹងនាយតូចទើបនាយមិនអាចឈប់បានគឺចង់តែបន្តទៅមុខរហូតនឹងខ្លាំងទៅៗ >< ថេយ៉ុងគឺបានត្រឹមគេងថ្ងូរឡើងប៉ុន្តែក៏មិនហ៊ានស្រែកខ្លាំងដែរក៏ខ្លាចថាលោកតានឹងលឺសម្លេងនេះទើបខំប្រឹងទប់វា ។

" ស្រួលឬអត់? "

" អ្ហឹសស..អត់ទេ..វាឈឺណាស់ " នាយតូចក្រវីក្បាលនឹងសំណួរដែលនាយសួរនេះចេះមកសួរឡប់ៗទៅកើតបានតែវៃឲ្យបែកមាត់ទេគួរឲ្យស្អប់ណាស់សួរនេះសួរឌឺម៉ងនឹងហាស៎ >< នាយសើចបន្តិចពេលបានធ្វើបាបថេយ៉ុងគឺនាយសប្បាយចិត្តណាស់ដូចពេលនេះអញ្ចឹងគឺពេញចិត្តណាស់ថែមទាំងមានក្ដីសុខស្រួលខ្លួនដល់ហើយចំណេញលើចំណេញតែម្ដងនៅយប់នេះ ។ ហើយពួកគេក៏បន្តធ្វើរឿងនេះជាមួយគ្នារហូតដល់យប់ជ្រៅគឺដល់តែនាយទៅលែងរួចទើបព្រមឈប់ក៏វាល្មមថេយ៉ុងសន្លប់ដែរនឹងណាលែងធ្ងន់ម្លឹងៗមិនសន្លប់ទៀតទើបចម្លែក ~,~

( តោះអ្នកអានទៅមើលមេអំបៅពីរនាក់ 😻🦋 )
TO BE CONTINUED...
- PICH -