✨អ្នកហ្វឹកហាត់ការងារ✨( Completed✔️ )

PART 4 : ធ្វើលំហាត់លើប្រាណ!!

" ការងាររួចឬនៅ? បានមកដេកលេងនឹង "

" អត់ភ្នែកមើលទេ? ចាំតែសួរៗហត់នឹងឆ្លើយណាស់មានដឹងអត់ហាស៎ " ថេយ៉ុងងើបជេរតែម្ដងមនុស្សកំពុងហត់ហើយមកសួរទៀតមានភ្នែកអត់មើលទេចាំតែសួរអត់ចេះឈប់សមតែថាឲ្យមិនខុសមែននឹងណា
ជុងហ្គុកមិននិយាយក៏ដើរចូលមកកាន់តែជិតលឺសម្ដីនេះវាខ្លាំងពេកញេញណាស់តបមកមិនឲ្យបាត់មួយម៉ាត់សោះ ។

" ជេរបានណាស់ណ៎? បានយើងមិនមាត់ៗបានដៃជេរណាស់..ប្រយ័ត្នតែយើងទ្រាំស្ដាប់លែងបានចាប់ឯងបឺតស្លេកទៅ "

" មុខឯងនឹងហ៊ាន? ឆឺសស..កុំរោគចិត្តដាក់យើងវើយអាចង្រៃឯងដឹងតែស្លាប់ហើយ " និយាយហើយក៏ប្រុងនឹងដើរចេញទៅក្រៅវិញប៉ុន្តែត្រូវនាយចាប់ដៃជាប់បាំងផ្លូវរបស់ឲ្យទៅណាទាំងអស់សម្លឹងមុខនាយតូចចំៗមិនព្រិចសោះឡើយ >< ស្នាមញញឹមលេចឡើងចុងមាត់យកអណ្ដាលទល់ថ្ពាល់ទាំងគ្រឺតខ្នាញ់នឹងចរឹកញេញមួយនេះណាស់ទ្រាំមកយូរហើយថាមិនចង់ប្រដៅទេប៉ុន្តែកាន់តែនៅស្ងៀមកាន់តែខ្លាំងដៃពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃហើយ ។

" ស្អី? ជៀសផ្លូវ..ប្រយ័ត្នយើងដាល់ណា "

" មើលទៅថាបន្ទប់នេះរៀបចំស្អាតឬនៅ? " នាយបានបើកទ្វាបន្ទប់សណ្ឋាគារឲ្យធំរួចរុញនាយតូចចូលទៅក្នុងម្ដងទៀតដើម្បីឲ្យពិនិត្យមើលថាតើបន្ទប់ស្អាតហើយមែនទេ? កុំឲ្យធ្វើការខ្ចះខ្ចាយទេ

" ស្អាតហើយនៅមើលក្បាលឯងស្អីទៀត " ពោលឡើងទាំងសម្លក់នាយថ្លែងៗកំពុងមួមៅផងមកសួរដដែរៗមាំងឥឡូវហើយ ><

" សាកហាត់ប្រាណតិចមើលក្រែងវានៅមានធូលី " JK និយាយហើយក៏ចាប់ទាញដៃនាយតូចឲ្យឡើងទៅលើគ្រែជាមួយគ្នាដោយមិនសួរនាំគ្នាមុនសោះដែលធ្វើឲ្យនាយតូចចាប់ផ្ដើមបុកពោះបន្តិចម្ដងហើយ
ត្រូវនាយចាប់ដៃកាន់ជាប់តើគេចចេញបានអត់? ជួយគេផងទៅអ្នកណាក៏បានដែរ ។

" ខ្លាចមែនទេ? មិញនេះនៅលឺជេរយើងនៅឡើយហេតុអ្វីធ្វើមុខបែបនេះមិនញេញទៀតទៅ "

" អ្នកណាខ្លាច? យើងមិនបាននិយាយទេចេញពីផ្លូវរបស់យើងទៅប្រយ័ត្នយើងទៅប្ដឹងលោកតាឲ្យដាក់ទោសឯង " ថេយ៉ុងនៅតែខ្លាំងដដែរមិនចុះចាញ់ទេទោះនៅក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយរឹងមាំសម្បើមណាស់កូននឹង ><

" លែងឯងឲ្យទៅប្ដឹងលោកតាងាយពេកទេដឹង? ឯងមិនចង់កម្ដៅសាច់សិនទេឬ? "

" កម្ដៅសាច់ស្អី? ទិញសាច់មកអាំងសុីមែនទេឡប់សតិពេកហើយអាចង្រៃជៀសចេញទៅ " នាយតូចនៅទាមទារឲ្យនាយចេញដើម្បីបើកផ្លូវឲ្យគេទៅវិញនៅក្នុងនេះដូចគ្មានសុវិត្ថភាពសោះឃើញទឹកមុខនាយអញ្ចឹងទៀតកាន់តែមិនស្រួលមួយកម្រិតទៀតពោះកំពុងបុកផងនៀក ~,~

" មែនហើយកម្ដៅសាច់ទុកញាំពីរនាក់..ឬក៏ធ្វើលំហាត់លើប្រាណក៏បានដែរ " និយាយបណ្ដើរដើរទៅជិតនាយតូចបណ្ដើររហូតទល់នឹងជញ្ចាំងអស់ផ្លូវថយក្រោយទៀត >< ថេយ៉ុងប្រុងនឹងគេចចេញទៅប៉ុន្តែនាយដាក់ដៃឃាំងជិតមិនឲ្យទៅណាបានទៀតទេនៅទីនេះហើយនៅធ្វើលំហាត់ប្រាណពីរនាក់សប្បាយៗកក់ក្ដៅទៀតផង ។
ប៉ុន្តែក៏ ** ផូស ** នាយតូចយកជង្គង់អុកទៅលើកូនប្រុសរបស់នាយមួយទំហឹងឡើងចុកធ្វើឲ្យនាយស្រែកក៏មិនចេញដើរក៏មិនរួចគឺនៅទប់មួយកន្លែងព្រោះចុកអួលណែនខ្លាំងពេក ~,~

" ឆឺសស..សមមុខហើយ " ថាហើយក៏បើកទ្វាចេញទៅបាត់ទុកឲ្យនាយនៅចុកចាប់ម្នាក់ឯងទាំងពិបាកត្រូវមួយជង្គង់ឡើងក្រហមមុខអស់ហើយគួរឲ្យអាណិតណាស់មិនដឹងថាខ្ទេចអត់ទេ >< នឹងហើយលទ្ធផលទៅរករឿងកូនប្រុសគេនៅសុខមិនចង់ទេចង់យកទុក្ខដាក់ខ្លួនប៉ះអ្នកណាមិនប៉ះមកប៉ះថេយ៉ុងកំពូលឆ្នាស់ចាំតែឲ្យហែងស្រួលខ្លួនតើ ។

៚
ត្រឡប់មកផ្ទះវិញទាំងទឹកមុខក្រញូវនៅខឹងនៅឡើយបើគេយករួចមិនបានទេចប់របស់នាយហើយសំណាងចេះប្រើក្បាច់នេះទាន់ >< មកដល់បន្ទប់ក៏ទាញកន្សែងចូលបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួនចេញស្អុះស្អាប់មួយថ្ងៃហើយមានរឿងច្រើនទៀតធុញទ្រាន់ណាស់
ប្រើមិនយួរប៉ុន្មានថេយ៉ុងក៏ចេញមកវិញជាមួយនឹងអាវឃ្លំដើរមកជូតសក់សើមក៏ត្រូវភ្ញាក់ពេលនាយគេងនៅលើគ្រែរបស់គេ ។

" អ្នកណាឲ្យឯងចូលមក "

" បេះដូងទេដឹង? វាប្រាប់ថាឲ្យយើងមកសងសឹក " នាយងាកមកឆ្លើយវិញទាំងនៅគេងលើគ្រែនៅឡើយហើយអ្វីដែលសំខាន់មានតែកន្សែងរុំចង្កេះទេមិនដឹងដោះអាវចេញពីណាឃើញហើយបុកពោះជំនួស >< ដោយមើលទៅសភាពមិនស្រួលនាយតូចក៏បន្លំរត់ចេញពីបន្ទប់ប៉ុន្តែក៏ត្រូវជុងហ្គុកមកបាំងផ្លូវនិងចុចបិទគន្លឹះទ្វាទៀតផង ។

" ចេញទៅណាមិនរួចទេ..មួយជើងរបស់ឯងធ្វើយើងចុកណាស់ឥឡូវមកសងសឹកវិញយើងនឹងធ្វើឲ្យឯងងើបមិនរួច " និយាយបណ្ដើរដើរទៅរកនាយតូចបណ្ដើរយឺតៗធ្វើឲ្យថេយ៉ុងភ័យណាស់ឡើងបុកពោះអស់ហើយប៉ុន្តែមិនដឹងគេចទៅណារួចទេបើចាក់សោអញ្ចឹងអី ><

TO BE CONTINUED...
- PICH -