The Fraser-Side

Merritt's Summer

Liefste Rocko, 

Ik mis je. De zomer is nog maar net begonnen en ik kan al niet wachten tot ik de zomer weer z'n koffers zie pakken en me naar jou brengt. 

Ik schrijf vanuit het verre Merritt. Zonnig en uitbundig voor vakantiegangers maar het is niet hetzelfde als ons geliefde Vancouver. Hier is alles zo druk. Krijsende kinderen, zeurende ouders, gitaarspelende hangtieners en schakende "hangoma's". Ik zit hier nog geen 4 dagen en ben het nu al zat. Maar alles voor familie toch? Het enige lichtpunt in deze lichtgevende duisternis is dat ik hier ongestoord kan werken aan m'n novel. Maar daar ga ik nog niet te veel over vertellen :). Kwestie van geduld. 

Hoe gaat het daar? Is Vancouver nog altijd hetzelfde? En mis je mij ook?

XXX

Veel liefs Fraser.

Punt. Zo. Nu nog de zomer weten door te komen. Oma's gaan bezoeken in Merritt, allemaal goed en wel, maar toch niet voor een hele zomer. Een hele zomer verwijderd van alles en iedereen. Verwijderd van m'n boeken, van m'n schrijfblokken, van m'n geheime leesplek onder m'n hoogslaper. Ver van Hem. Ver van zijn wereld. De kans dat ik hem hier tegen het lijf loop is zeer klein. Maar ik beeld het me wel in. Ik beeld me in hoe blij ik wel niet zou zijn. Hoe ongelooflijk gelukkig ik zou zijn. Hij zou me knuffelen. Hij zou z'n sterke armen rond m'n middel slaan en de mijne rond z'n nek. Als 2 puzzelstukjes die perfect in elkaar passen. En ik zou nooit meer loslaten. Hij zou lachen en me willen loslaten en normaal tegen me praten maar ik zou hem blijven vasthouden. Tot m'n hart weer normaal doet. Wat het normaal doet. Maar ik zit hier nog vast.    In Merritt voor 66 dagen. Zonder Rocko...