ပတ်၀န်းကျင်တစ်ခုလုံးတိတ်ဆိတ်လျက် ဓားသံတခြွင်ခြွင်ဖြင့်သာ စိုးမိုးထားသည်။
ဟန်ရှင်းလည်း ထန်ကျန်းရိကိုသတ်မှဖြစ်မှာမို့ တိုက်ခိုက်နေရခြင်းပင်...
ကျန်းရိ မသေပါက ပြသနာကအကြီးကြီးတက်သွားနိုင်သည်။
ဒါကြောင့်လည်းဒဏ်ရာကိုမမှုနိုင်ဘဲ ထန်ကျန်းရိကို သတ်ဖို့သာ အာရုံစိုက်လိုက်ပြီး လေပေါ်ကိုကိုယ်ဖော့သိုင်းသုံးကာ တက်လိုက်သည်။
ထျန်းရိကလည်း နောက်ကနေ ကိုယ်ဖော့သိုင်းဖြင့်လိုက်သွားပြီး လေထဲတွင် အနှီလူသားနှစ်ဦးမှာ အရက်စက်ဆုံးဓားသိုင်းများဖြင့် တိုက်ခိုက်လျက်။
ထိုအချိန်တွင် ရှင်းရန်မှာတော့ system spaceထဲကနေ တိုက်ခိုက်နေသည့်မြင်ကွင်းကိုကြည့်နေပြီး
'Leo သူတို့ကတိုက်လို့ပြီးအုံးမှာလား...ငါတော်တော်ပျင်းနေပြီဟ'
[ပြီးအုံးမယ်မထင်...အေးဆေးစောင့်ကြတာပေါ့ hostရဲ့ဒဏ်ရာတွေပိုမဆိုးအောင်လုပ်ထားပေးတယ် အဆိပ်တော့ဖြေလို့မရဘူး....]
ရှင်းရန်လည်း မိမိဘေးကကြောင်ကိုမျက်ထောင့်နီကြီးနဲ့ကြည့်လိုက်ပြီး
'မင်းပြောတော့အကုန်ကုနိုင်တယ်ဆို...အခုကျတော့...'
ဒေါသကြောင့်ရှူးရှူးရှဲရှဲ ဖြစ်နေသည့် hostကိုLeoမကြောက်ဘူးလို့မထင်ပါနဲ့...။ ဖင်တုန်အောင်ကြောက်ပါသည်။ စိတ်မထင်ရင် မိမိကိုယ်လေးအားကိုင်ပေါက်မှာစိုးတာကြောင့် အမှုန်အဖြစ်ပြောင်းလိုက်ပြီးမှ
[အဲ့တာက ကျွန်တော့်အမှားမှမဟုတ်တာ အဲ့အဆိပ်ကိုက ဆေးမရှိတာလေ...ဘာတတ်နိုင်မှာလဲလို့...စောင့်ကြည့်ပါဗျာ...]
ရှင်းရန်လည်း ထွက်နေတဲ့ဒေါသကိုထိန်းကာ ထန်ကျန်းရိတို့တိုက်ပွဲကိုပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ အချိန်ကြာတဲ့အထိ ဘယ်သူမှအ လျော့မပေးသေး။
အချိန်ကတဖြည်းဖြည်း ကုန်လွန်ကာ နေ့လည်ပင်ကျော်နေပြီဖြစ်သည်။
ရှင်းရန်လည်း သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ
"ဟင်း!! ငါ့သာ Leoဆေးမကုထားပေးရင် အခုချိန် ငါလေးမာလကီးယားနေတော့မယ်..."
ဟန်ရှင်း ကျန်းရိကိုမနိုင်ပေ...
တစ်ကိုယ်လုံးလည်းဒဏ်ရာအပြည့်ရနေပြီဖြစ်ပြီး လူကလည်း အားအင်ကုန်ခမ်းနေပြီဖြစ်သည်။
ကျန်းရိကတော့ လက်ကဓားဒဏ်ရာအပြင်ထိခိုက်ဒဏ်ရာမရှိ...
ČTEŠ
I Found My Love In System
FantasySystemပုံစံလေးရေးသွားမှာပါရှင် ခါလွန်တစ်ယောက် အကြွေးတွေနဲ့တိုင်ပတ်ပြီး သေသွားတဲ့အချိန် systemထဲရောက်သွားပါတယ်... Missionsတွေထမ်းဆောင်ရင်း ချစ်ရသူကိုတွေ့ပြီး နောက်ပိုင်း ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ ခါလွန့်ချစ်သူကဘယ်သူလဲ သိချင်ရင် အခုပဲ ကိုးရဲ့ficလေးကို၀င်ဖတ်ကြည့်နေ...
(2.10)လီရှင်းရန်
Začít od začátku
