×Ο Αναρχικος×

Κεφάλαιο 47

"Ρε μην σε παίρνει από κάτω, απλά προχωρά" μου λέει

Τότε κοπανάω το ποτό μου μια γυρίζω και τον κοιτάζω .

"Άμα ήθελα να προχωρήσω θα το.ειχα κάνει , δεν θελω όμως" του λέω μέσα στα νεύρα μου .

"Ε τότε μαλακα μην μας τα πρήζεις , πήγαινε και μιλά της , όλη την ώρα ρωτάει τι κάνεις και πως είσαι, την έχει λυπηθεί το είναι μου ρε μαλακα."

"Ωραία τότε πήγαινε και παρηγόρησε την , εγώ δεν της ξανά μιλάω"

"Γίνεσαι υπερβολικος φίλε " μου λέει

"Πω ρε James πήγαινε στην κοκκινομάλλα και άσε με ήσυχο."

"Εγώ θα πάω, αλλά φρόντισε, θα την χάσεις εντελώς έτσι όπως κανεις . Και στο κάτω κάτω δεν ήξερε τι είχε γίνει . Και εσύ έτσι θα έκανες και χειρότερα άμα ήσουν στην θέση της ."

"Ναι όμως δεν θα φιλαγε κάποια άλλη μπροστά της για να το παίξω κάποιος".

"Καλά ναι ότι πεις" μου λέει και καθώς παιρνει το πότο του πάει στην παρέα της κοκκινομάλλας.

Τα νεύρα μου τώρα .

Αφήνω τα λεφτά στον μπάρμαν, περνώ το μπουφάν μου και το κινητό και βγαίνω έξω από το μπαράκι .

Βγάζω από το μπουφάν μου το πακέτο με τα τσιγάρα και το τοποθετώ στο στόμα μου και πάω να ψάξω για τον αναπτήρα αλλά δεν τον βρίσκω.

Καθώς ψάχνω στις τσέπες μου τον ακουμπάω αλλά μου πέφτει κάτω.

Σκύβω να τον πάρω.

Αφού τον παίρνω σηκώνω το κεφάλι μου και παρατηρώ ότι τόση ώρα ήμουν έξω από το σπίτι της Αλέξιας.

Παρατηρώ ότι μόνο το φως του δωματίου της είναι ανοιχτό .

Μα καλά τι ώρα είναι;

Βγάζω το κινητό μου και βλέπω ότι είναι 5 το ξημέρωμα.

Ακόμα ξύπνια είναι ;;

Εκεί που πάω να φύγω βλέπω να ανοίγει η πόρτα από το σπίτι της και κατευθείαν κρύβομαι σε έναν θάμνο που είχε πιο πέρα .

Εμφανίζεται η Αλέξια όπου στο χέρι της κρατούσε μια σακούλα με σκουπίδια , λογικά .

Τα μαλλιά της τα είχε κάνει έναν κότσο όπου παιζει να τον έχει ώρες έτσι πιασμένο γιατί πετάγονται τούφες .

Γαμωτο μου είναι τόσο γαμημενα όμορφη .

Καθώς έρχεται πιο κοντά και ανοίγει τον κάδο βλέπω ότι τα μάτια της είναι δακρυσμένα .

Γαμω , δεν μπορώ να την βλέπω έτσι .

Κάθεται λίγο και κοιτάζει το κινητό της και εκείνη την ώρα κάποιος την παίρνει τηλέφωνο

"Άγνωστος ;" Ρωτάει τον εαυτό της .

Όπα τι γίνεται;

"Παρακαλω; " Λεει καθώς το σηκώνει .

"..." Κάτι λεει ο άλλος από την άλλη γραμμή .

"Έλα ρε Ισμήνη, γιατί παίρνεις από αποκρύψει;" Την ρωτάει

"..."

"Α εντάξει , λογικά κάτι θα έχεις πατήσει γιατί και σε εμένα έτσι μου είχε γίνει μια φορά "

"..."

"Οχι δεν κλαίω" λέει καθώς παίρνει μια βαθιά ανάσα .

"..."

"Πω μωρέ ναι εντάξει; Πως γίνεται γαμω να μην είμαι σκατα μου λες ;" Λέει και δάκρυα τρέχουν από τα μάτια της .

Θέλω τόσο πολύ να πάω να τις τα σκουπίσω.

Έτσι όπως καθόμουνα εμφανίζεται ένας σκύλος

"Μην γαβγίσεις " το παρακαλάω, αλλά εκείνο κατευθείαν αρχίζει να γαβγίζει.

"Ε περίμενε Ισμήνη να μπω μέσα γιατί γαβγίζει ένα σκυλί και δεν μπορώ να σε ακούσω" λέει και μπαίνει μέσα στο σπίτι της .

Ευτυχώς που δεν με είδε.

Αφού σηκώνομαι συνεχίζω να πηγαίνω προς το σπίτι μου .

Σεξοβομβες μου γεια σας .

Σημερα έχω ψωφισει κυριολεκτικά.

Έχω διόρθωσει από τα πρώτα 30 κεφάλαιο ότι ορθογραφικό λάθος έχω κάνει γιατί μλκ μερικές λέξεις δεν έβαζαν καν νόημα , αλήθεια πως τα είχατε διαβάσει;

Και αυτό το έκανα ταυτόχρονα με το μάθημα στο WebEx, και οι ηλίθιοι σήμερα μας έβαλαν όλοι να σημειώνουμε στο τετράδιό μην του βρίσω τώρα .

Και έπρεπε και να γράψω και το κεφαλαιο που σας υποσχέθηκα και τώρα πρέπει να διαβάσω γιατί στις 5 έχω αγγλικά και

ΑΝΤΩΝΗ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΛΑ ΠΑΡΕ ΜΕ ΑΠΟ ΕΔΩ, κανονικά θα έβαζα ένα άλλο όνομα αλλά ουπς δεν θα το βάλω .

Οπότε μπάι αγάπες, λογικά ή μετα από το φροντιστήριο ή το βράδυ ή αύριο θα έχω ανεβάσει , γεια σας

~Ε❤️