KIVIRCIK | Tamamlandı

20. BÖLÜM

••••••••••

Buse ile tanışmıştık ve gayette eğlenceli bir kızdı. Konuşkan bir tipti. Benden bir yaş büyüktü. Yani 17 yaşındaydı.

Bizim okula geliyordu fakat ben görmemiştim. Hoş, zaten okulda fazla zaman geçirememiştim ya!

Kutay ağabeyin kuzeniydi Buse. Buraya ailesinin işleri arttığı için gelmek zorunda kalmıştı. Bir ay sonra gideceklerdi. Şahsen ilk kız arkadaşımı kaybetmek istemiyordum. Buse benden bir kaç santim uzundu. Fiziği de fazlası ile güzeldi.

Aklım bir yandan Esat ağabeydeydi.

Buse'nin sesi ile ona doğru döndüm.

"Buse'den, Ceylan kuşuma. Hey! Sonunda."

"Efendim Buse"

Dedim gülümseyerek.

"Koluna ne oldu diyordumm."

Uzatarak konuştuğu cümle ile konuşmaya başladım.

"Ufak bir kaza ya! Boşver."

Daha sonra konuşmaya devam etmiştik. Bir süre sonra Ege yanımıza geldi. Buse'ye selam verdikten sonra bana döndü ve konuşmaya başladı.

"Abla, babam çağırıyor."

"Tamam canım, görüşürüz Ceylan!"

Buse'nin söylediklerinden sonra ben de "görüşürüz" deyip Ege ile ilerlemeye başladım.

Başka bir masaya gelmiştik. Masada, Kara ve maç yaptığımız çocuklardan vardı. Hepside şaşkınlık ile beni süzüyordu. Şahsen burada ki takım elbiseli adam sayısı gözümü korkutmuştu.
Babam sahne gibi bir yere çıktı ve konuşmaya başladı.

"Bugün, yıllar sonra, gerçek ve öz kızımı bulmanın mutluluğu ile buraya çıkıyorum. Artık mutlu ailesine yakışacak güzeller güzeli bir kızım var! Ona yapılan bir yanlışın, bütün mutlu ailesine yapılmış olarak kabul edileceğini bilin!"

Yine gözlerim dolmuştu. Bu aralar fazla duygusaldım. Babam bu sözlerden sonra işlerden, ortaklardan falan bahsetmişti. Ben zaten daha fazlasını dinlememiştim.

Babam sahneden indikten sonra bana sarılmıştı. Daha sonra da kolum yara olduğu için daha fazla durmamış ve eve gelmiştik.

Arabada yorgunluktan gözlerimi kapatmış düşünüyordum. Yanımda Can ve Baran ağabey vardı. Arabayı şoför sürüyordu

Bir günde oldukça fazla şey yaşamıştım. Okula gitmiştim, kolum yaralanmış ve yine hastaneye gitmek mecburiyetinde kalmıştım. Bir de şu ortaklarla, görüşme gibi bir şeye gitmiştim.

Fazlası ile yorucu bir gündü benim için.

Daha fazla gözlerime karşı koyamadan gözlerimi yummuş ve uykuya dalmıştım.

Yazarın ağzından

Baran, bir anda, kafasını omuzuna koymuş Ceylan'a baktı. Kız uyuyor gibi görünüyordu.

Dudakları hafif aralanmıştı. Ve bu çok tatlı görünmesine neden olmuştu.

Baran farkında olmadan dudakları yukarı doğru kıvrıldı. Fakat sonra kafasını iki yana sallayıp Ceylan'ı dürtmeye başladı.

Ceylan gözlerini bir birine bastırıp, daha da yanaştı ağabeyine. Rüya görüyor gibi görünüyordu.

Kaşları çatılmış ve uykulu uykulu bir şeyler mırıldanıyordu.