Happy Valentines Day Readers kong magaganda at gwapo. Lablab kayo ni Author.❤️❤️
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Her POV
Monday na ngayon. It means meron pasok. Kapag merong pasok madaming gagawin. Kapag maraming gagawin mapapagod. Kapag mapapagod mahahaggard ka. Kapag nahaggard ka nakakabawas ng ganda.So I hate Mondayssss. Tatawagan ko muna yung mga kaibigan ko para sabay-sabay na kaming pumasok. Confe nalang para hindi na hassle. Naghintay ako pero hindi nila ito sinasagot. Baka nasa school na sila.
I'm driving now. Then something struck in my mind. Naalala ko yung mga lalaking baluga na may pangil at pulang mata. I don't know what they are. Pero may Isa akong naisip. Vampires. Does that supernatural being really exist? Ang hirap maniwala ngayon.
Nagpapark na ako ng sasakyan ko. Pagkababa ko sumalubong saakin yung mga bulungan nila. Kesyo ang ganda ko daw, kesyo ang sexy daw ng author--este ang sexy ko daw at iba pang bulong-bulungan.
Pumunta ako sa garden para magpahangin. Alam ko kasing marerelax ako dun. Umupo ako sa ilalim ng isang puno. Pinikit ko ang mata ko. Dinama ko ang simoy ng hangin na dumadampi sa balat ko. Natural. Ano gusto mo? Dumampi sa internal organs ko? Habang nakapikit ako may narinig akong naguusap. Sa boses pa lang nila alam ko na kung sino sila.
"Grabe Kathhyy girl. Ang tanga naman niya no? Bat di kaya siya nakakahalata?"
"Leche. Pabayaan mo na. Atleast sikat na tayo dahil sakanya."
"Pero nakakakonsensya ding gamitin si Sam. " Nang narinig ko yung naiyak nalang ako. Hindi ko alam na ginagamit lang nila ako para sila'y sumikat. Ang sakit. </3 lumabas ako sa puno at ako'y pumalakpak. Napatingin sila sa direksyon ko at mababalas ang pagkagulat sa kanilang mukha.
"S-sam?" Sabay nilang bigkas.
"The one and only. So ano na? Sumikat na kayo diba? Hindi niyo na ako kailangan diba?" Naiyak na talaga ako. Ang masakit aa harapan pa nila.
"Oh. Finally. Nalaman mo din. Alam mo bang nagtitiis nalang kami sayo? Huh! We're now popular. We don't need you anymore. You're just a trash." Saad ni Andrea. " You're right,Sis. Hahaha. Pero nakokonsensya ako. Konti lang. Bwahahaha! So goodbye ex-friend." Dagdag ni Kath. Hindi ako makagalaw. Hindi ako makapagsalita. Wala akong ibang ginawa kundi umiyak ng umiyak. Nag skip na din ako ng klase ko. Ayaw kong makita ako ng mga kaklase ko na ganito ang pagmumukha ko. Baka kaawaan lang nila ako.
Patuloy pa din akong umiiyak dito sa garden ng school namin ng may biglang nagabot saakin ng panyo.
"Hindi bagay sa isang prinsesa ang umiiyak. Papangit ka niyan." Napatingin ako sa lalaking nag bigay ng panyo. Nalaman kong lalaki ito sa boses niya. Tinignan ko ang mukha niya. Hindi siya pamilyar. Gwapo siya. Maputi. May mapulang labi, kulay light brown ang buhok niya at may gray na mata. Baka may dugo siyang amerikano. Halata naman kasi sa features niya.
"Salamat sa panyo, Mr. Stranger Guy. By the way, I'm Sam. You are?" Pagtatanong ko sakanya.
"I'm Kevin. Nice to meet you Sam. I got to go. Gonna fix some things. Don't cry again,okay? Goodbye. 'Till we meet again. " pagpapaalam niya saakin.
" Goodbye. Take care...........my new friend."
Tinuring ko siyang kaibigan agad. Dahil ng kailangan ko ng kaibigan wala sila para saakin. Hindi sila yung nagcomfort saakin. Siya ang pumunan ng lahat ng pangangailangan ko sa isang kaibigan. I hope magkita pa kami ni Kevin a.k.a Mr. Stranger Guy.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Some scenes ay nangyari sa totoong buhay. Whogoat si Author. Lol. Keep reading. :))
