Chapter Eight-Forgotten

57 4 0
                                    

Her POV

Natapos ko ng linisin ang buong kwarto ko. Paker. I'm tired. Really tired. Tsk. Naglakad ako papunta sa veranda. Gusto kong magrelax man kahit konting oras lang. Pinagmasdan ko ang langit. Ang ganda ng mga bituin.

"Mas maganda ka pa sa mga bituin,Lei" arrgg. Shit. Ang sakit ng ulo ko. Tsaka Lei? Who the fuck is Lei?! Damn. My head really hurts. Geez. Maglalakad na sana ako papasok sa kwarto kaso bigla akong nahilo. Ang alam ko nalang may bumuhat sakin.

Third person's POV

Nananaginip ang dalaga. Panaginip pero ito'y nangyari sa nakaraan. Mga pangyayaring nakalimot niya. Nakalimot na hindi dapat makalimutan. Namamawis ang dalaga dahil sa mga naririnig niya sa kanyang panaginip.

"I'll miss you my Lei."

"Babalik ka ha? Hihintayin kita."

"Pakiss nga Lei. Hahaha."

"I love you 'till eternity."

Nanggagaling ito sa isang lalaki. Lalaking importante na siyang nakalimutan niya. Hindi niya alam ang pangalan ng lalaki. At naging palaisipan sa dalaga kung sino yung Lei na yun na laging tawag ng lalaking hindi niya alam ang pangalan. Natural nakalimutan nga hindi ba? Tanga lang? Hahaha.

"Sleep tight Samantha." Naramdaman ng dalaga na may humalik sa kanya. Hindi na niya minulat ang mata niya dahil hangga ngayon kumikirot pa rin ang ulo niya. Kaya mas pinili na lang niyang matulog muli. Sapagkat, datapuwat, marahil, Hindi nila alam may isa pang nilalang ang nagmamatyag sakanila. Ito'y nagtatago sa isang madilim at sa hindi mailawan ng ilaw na puno. Common sense kaya nga madilim kasi hindi naiilawan. Pagkatapos nitong magmanman umalis na siya para paghandaan ang plano niya.

Her POV

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na nanggagaling sa Sun. Malamang. Bigla kong naalala yung napanaginipan ko. Sino ba sila? Ano ko ba sila? Anong role nila sa buhay ko? Aisht. Pagwawalang bahala ko nalang. Gutom na ako kaya bumaba ako.

Nadatnan ko yung pinsan ko na kumakain na. Walangya 'to. Hindi man niya ako pinatawag. Tsk.

"Good Morning Sam." Bati niya saakin nung nakita na niya ako. Babatiin niya ba ako pag hindi niya ako nakita? Psh.

"Walang good sa morning kung ikaw lang ang una kong makikita." Saad ko. Katotohanan yun. Hahaha. Kumain na ako. Binilisan ko kasi baka malate pa ako sa school. " Oyy pitbull papasok na ako." Tsaka na ako umalis. Hindi ko na hinintay yung response niya. Ano kaya ang mangyayari ngayong araw? Gaganda na ba kaya ang mga kaibigan ko? Magiging kami na ba ni Barney? Puputi na kaya si Dora?

Love is BlindWhere stories live. Discover now