Bugün cenaze günüydü. Rose ninenin çok tanıdığı varmış galiba. Birçok kişi gelmişti. Kadın/erkek karışıktı. Küçük bir anma töreni olucaktı.
Kapı çaldı, elinde buket çiçekle Marvolo vardı.
V: Marvolo?
T: Merhaba Maria
V: Gelmeyeceğni sanmıştım
T: Ama geldim.
V: Teşekkürler
T: Ne demek
V: Nasılsın?
T: Eh işte, sen?
V: Bende Eh işte
T: Rose'un fazla arkadaşı varmış
V: Evet
T: İkramlardan alabilir miyim?
V: Elbette
T: Bu çiçeği nereye bırakayım
V: Masaya bırakabilirsin
T: Peki
Gözlerini etrafta gezdirdi,
T: Zenginsin artık desene
Güldük.
X: Bayan Rose'un torunu musun?
V: Evet?
X: Merlin seni korusun
V: Teşekkürler?
T: Ünlü olmuşsun Maria
Gazeteyi gösterdi Güldüm,
V: Ah evet olmuşum baksana
T: Şuanda çok soylu ailelerden birisin
V: Evet, hadi gel tören başlıyor
T: Peki
Herkes sandelyelere oturdu. Ben kürsiye çıktım,
"Bugün burada Rosebella Grindelwald'ın cenazesinde bulunuyorsunuz. Kızlık soyadıyla, Rosebella Blossom'un cenazesinde bulunuyoruz. Kendisini tanidığım süre boyunca, o bence çok iyi bir insandı. Onu sevgiyle anıyoruz. Merlin yardım etsin"
Dedim ve kürsüden indim. Birkaç kişi daha kürsüye çıkıp konuştu.
T: İyi misin?
Ağlamaya başladım
V: Hayır...
T: Maria yapma ama
V: Tek akrabamıda kaybettim, Marvolo...
T: Maria üzme beni
Elinin tersiyle gözümü sildi. Daha sonra kürsünün yanında tabuttun üstüne getirdiği buketi koydu. Herkes sırayla çiçeklerini bıraktı. Tabutu toprağa gömdük. Dualarımızı söyledik. Herkes evlerine gitmeye başladı.
V: Marvolo, sen gitmesen benle kalsan olmaz mı?
T: Bir işim yada kalcak yerim olmadığma göre, kalabilirim.
V: Yaaaa Çok teşekkürler
Bölüm sonu
Selam sucuklu ekmeklerim
Bbys
YOU ARE READING
Yetimhane/Tamamlandı
Fanfiction"Işık sadece karanlıkta parlar" Bu iki yetim olan kişinin hikayesi oku ve gör... Bu kitapta, sevgiyi, mutluluğu, pişmanlığı, üzüntüyü, hissedeceksin. Kitabın hakları, Tom Marvolo Riddle'ın zümrüt yeşili gözlerinde saklıdır!
