𝐈𝐈𝐈

30 1 0
                                    



[In which I like you the mostest ]

"if I could describe happiness to you 

I wouldn't use words  "

- Alexandra Vasiliu

________________________________________________________________________________


Het is vroeg, veel te vroeg voor jouw doen, maar ik heb je met man en macht uit bed gesleept en nu zaten we hier op het dak samen. 

We zaten op de kussens die ik ook het dak op had gesleept en jij had een deken meegenomen die je stevig om ons heen had geslagen. Desondanks had ik er nog best een taak aan om niet tegen je aan te trillen, dus ik kroop nog iets dichter tegen je aan voor zover dat mogelijk was. 

Je legde zachtjes je kin op mijn hoofd, nadat je zacht je lippen ertegenaan had gedrukt. De zon lichtte de horizon op in gouden vlammen. Vlammen die zich leken te weerspiegelen in je haar. 

Ik pakte je hand vast en merkte op hoe perfect hij in die van mij pastte. Ik voelde het gewicht van je hoofd op die van mij verdwijnen en ik keek op. Je draaide met je duim voorzichtig cirkeltjes op de achterkant van mijn hand en knipoogde naar mij. Ik knipoogde terug, je lachte op de manier waarop je altijd deed. Je gooide je hoofd een klein beetje naar achter en kneep even je ogen dicht, wanneer ik naar je knipoogde, omdat je vond dat ik niet kon knipogen. 

"onze handen", ik glimlach, terwijl ik mijn hoofd weer op je borst leg "ze passen perfect". Ik voelde je glimlachen tegen mijn hoofd aan.

 Ik draaide me om en schoof op je schoot. Als vanzelf vonden je handen hun weg naar mijn middel. Je trok me nog dichter tegen je aan. Ik keek je boos aan

 "doen ze dat niet dan?" vroeg ik terwijl ik mijn lip een beetje pruilde. 

"tuurlijk wel, angel." je veegde een plukje haar dat in mijn gezicht was gevallen uit mijn gezicht en liet hem even op mijn wang rusten. Ondanks de kou om ons heen waren je handen warm net zoals altijd.

 Ik sloot mijn ogen even kort en leunde in tegen je hand. Je kust me voorzichtig op mijn neus en pakt mijn hand weer vast. Ik kan een glimlach niet onderdrukken. De gouden gloed van de zon leek gevangen te zijn in je ogen. Mijn hart voelt alsof hij groeit, mijn buik zit vol met vlinders

 " Je bent zo pretty." Ik leg mijn hand op je kaak en kijk je aan. Je glimlacht kort naar me voordat je je ogen sluit en nog iets dichter naar me toe beweegt. Ik kan ook niet mijn glimlach onderdrukken voordat Ik het laatste beetje afstand overbrug. 

Je zegt dat je me leuk vindt. Ik vertel je dat ik je nog veel leuker vind. Je zegt niets. Niet dat je me nog veel leuker vind dan dat ik jou vind, niet dat je mij het leukst vind. Je drukt je lippen enkel nog een keer tegen mij aan. "als jij dat denkt, prinses".

🕮 : word count - 514

♫ : true colors -  the weekend

EtherealWhere stories live. Discover now