p-12
တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာေသာ္
ေကာကိုေမ့ခ်င္လို႔သာလိုက္လာခဲရတာ ဒီေနရာက အစားအေသာက္ခက္ခဲလြန္းလွသည္ အရမ္းကိုေခါင္လြန္းလွတ့ဲေနရာပင္ ဒီကလူေတြကိုက်ေနာ္စာနာမိသည္ က်ေနာ္ကေရာက္တာမွ တစ္ရက္ရက္ပိုင္းဘဲ႐ွိေသးတာေတာင္ စိတ္ညစ္လွတာ ဒိကျပည္သူေတြဆိုဘယ္ေလာက္ေတာင္ခက္ခဲလွမလည္း
ဝမ္ေလး...
ဟူတ္ဦးေလး...
အဆင္ေျပရ႕ဲလား ဦးေလးေျပာသားဘဲ မလိုက္ပါန႔ဲလို႔...
ရပါတယ္ က်ေနာ္အဆင္ေျပပါတယ္...
အြန္ ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း အဖြ႔ဲႏွစ္န႔ဲ အတူ ေဟာ္လန္ကို ျပန္လိုက္သြားေလ....
ေတာ္ပါပီ က်ေနာိမလိုက္ခ်င္ဘူး....
ဘာလို႔လည္း.....
ဒီတိုင္းပါဘဲက်ေနာ္ေလ႔လာခ်င္လို႔...
ဟုတ္ပါပီ ဦးေလးက ဒိမွာဘယ္ေလာက္ထိေနရမယ္ဆိုတာမေသခ်ာလို႔ပါ ...
က်ေနာ္ကအနာဂတ္မွာဦးေဆာင္ရမယ့္သူေလ ဒိလိုအရာေလးေတြကက်ေနာ့အတြက္ပင္ပန္းေစခ့ဲမယ္ဆိုရင္ ေနာင္က်ရင္ က်ေနာ္ဘယ္လိုမ်က္ႏွာမိ်ဳးန႔ဲအုပ္ခ်ဳပ္ရမာလဲ...
ေကာင္းပါပီ ဒါဆို ဦးေလးအဖြ႔ဲႏွစ္ကို ျပန္စီစဥ္ေပးလိုက္အံုးမယ္..
ဟုတ္က့ဲ...
XXX
ေ႐ွာင္းက်န္႔ရာ....
ဘာလဲ....
မင္းၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းပါကြာ ငါေခါင္းမူးလာပီ....
မေနႏိုင္ဘူးကြ....
အ့ဲေလာက္ထိျဖစ္ေနရင္ အစတည္းကဘာလို႔မလိုက္သြားလည္း....
က်န္းခ်န္းကိုဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ တံခါးကိုသာ ၾကည့္ေနလိုက္သည္ ဒီေန႔ကအဖြ႔ဲႏွစ္ျပန္လာရမည့္ေန႔ ဒဏ္ရာရတ့ဲတပ္သားေတြန႔ဲ ေနမေကာင္းျဖစ္တ့ဲတပ္သားေတြကို ကုသဖို႔အတြက္လူခ်ိန္းတ့ဲသေဘာပင္ ေဆးကုသတ့ဲအဖြ႔ဲပါသြားေပမယ့္လည္းပစၥည္းမစံုေတာ့ ႐ွိသေလာက္န႔ဲထိန္းပီ ဒီကိုျပန္လာၾကသည္
အဖြ႔ဲႏွစ္ျပန္လာပါပီ.....
တပ္သားတစ္ေယာက္ရ႕ဲေၾကညာသံအပီးမွက်ေနာ္ဝမ္ေလးကို႐ွာေနမိသည္ သို႔ေသာ္ ဝမ္ေလးပါမလာခ့ဲေပ က်န္းခ်န္က က်ေနာ့ကိုပခံုးဖက္ပီးႏွစ္သိမ့္ေပးသည္
ေကာ ကိုမမုန္းပါန႔ဲ ဝမ္ေလးရာ ေကာေရာက္ေအာင္လာခ့ဲမယ္ ပီးရင္ ေကာရ႕ဲခံစားခ်က္ေတြကို ထုတ္ေျပာမယ္ ေကာကိုေစာင့္ေနေပးပါ
YOU ARE READING
ေတာ္ဝင္ပန္း
Fanfiction(Intro) ေျမျပင္ထက္မွာတေရြ႔ေရြ႔ေျပးလႊားေနတ့ဲျမင္းျဖဴေလးေပၚမွာ စီးခ်က္ညီစြာ စီးေနတဲ့ျမင္းျဖဴပိုင္႐ွင္ေလးကိုက်ေနာ္အျမဲတမ္းေစာင့္ၾကည့္ေနမိသည္ ေန႔တိုင္းတစ္ရက္မွမပ်က္ကြက္ဘဲေန႔တိုင္းဒီေနရာေလးကိုလာမိသည္ လာမိတိုင္းလဲျမင္းျဖဴပိုင္႐ွင္ေလးကိုသာအျမဲၾကည့္ေနမိသည္...
