That time where evrything was fine

9

De volgende dag 

Ik wordt wakker maak me klaar en doe men uniform aan. Nadat ik me heb klaargemaakt ren ik de kamer uit, de trap af eens in de gemeenschappelijk ruimte kijk ik om me heen en vindt geen spoor van de twins al gauw kom ik tot de conclusie dat ze waarschijnlijk nog liggen te slapen. Ik ren dan maar de trap op naar de jongens slaapkamers open de deur waar de derde jaars liggen te slapen ren nog steeds veel te hyper binnen, ik kijk weer om me heen en als ik ze zie liggen spring ik op hun bed, trek de deken af hun en probeer ze uit bed te trekken en dit met nadruk op probeer, laat ons zo zeggen ik ben nu niet bepaald erg gespierd. Terwijl ik Fred uit zen bed probeer te trekken komt George zonder dat ik het zelf doorheb achter me staan en hangt me over zijn schouder, maar geloof me als je met die 2 bevriend bent weet je na een tijdje wel hoe je kan ontsnappen, in vlotte beweging geraak ik uit zen greep maar beland wel pijnlijk op de grond. Terwijl ik wegrende riep ik nog dat ze moesten opschieten, Ja we zijn niet echt de personen die altijd op tijd zijn, maar als het om eten gaat dan breng ik daar graag verandering in hoor. 

Wanneer we eindelijk in de grote zaal aankomen ga ik naast Harry zitten we praten nog wat gezellig en dan krijgen we ons rooster van Percy, gelijk roep ik neee we starten met toverdranken de twins grepen ook snel naar het rooster en zeiden ook meteen neee. Ja we hebben onze favoriete leerkracht proef de sarcasme. 1 ding weet ik echt 100% zeker we slaan of de les over of komen echt veel te laat.

studie nu i.p.v. informatica