💧Oasis(绿洲)💧
💚အပိုင္း၅၂❤
"ေမာင္ သူကဘယ္သူလဲဟင္"
"စစ္ ဒီကိုခဏလာပါအံုး"
က်န္းေကာက ထိုေကာင္ေလးကိုေျဖးေျဖးသြားတြဲေခၚတယ္
"ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္"
ထိုေကာင္ေလးမွာ က်န္းမာေရးသိပ္ေကာင္းဟန္မေပၚ။
အသားျဖဴျဖဴခႏၶာကိုယ္ေသးသြယ္ကာ
အရပ္ကမဆိုစေလာက္ေလးနိမ့္ပင္မဲ့ တခ်က္ခ်က္ျကည့္လွ်င္ေမာင္နဲ့ပင္ဆင္ေနေသးတယ္
"ကိုကို ဒါေမာင့္အစ္ကို ဝမ္စစ္ေပၚတဲ့"
အႏီွေကာင္ေလးက အသိအမွတ္ျပဳဟန္ ျပံဳးကာေခါင္းေလးညိမ့္ျပတယ္
ေရွာင္းက်န္ ့ကေတာ့ အံ့ျသလွ်က္
"ေမာင္ ေမာင့္ေျပာေတာ့အစ္ကိုကဆံုးျပီဆို
ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး…"
"ေမာင္လဲ အဲလိုထင္ခဲ့တာ
လြန္ခဲ့တဲ့၃နွစ္ေလာက္ကမွ
အန္တီရွင္းရဲ ့ေက်းဇူးေျကာင့္
စစ္ေကာကိုျပန္ရွာေတြ ့တာ"
"ေမာင္ ေမာင္အစ္ကိုက
ေမာင့္ထက္ေတာင္ပိုငယ္သလိုဘဲေနာ္"
ထိုစကားကိုေရွာင္းက်န္ ့ ေျပာေတာ့
ရိေပၚက အလိုမက်ဟန္မ်က္ေမွာင္က်ံဳ ့ကာ
စစ္ေပၚကေတာ့ ျဖဴေဖ်ာ့စြာျပံဳးရင္း
"ေဒါက္တာကေတာ့ ေျမွာက္ေနျပန္ပါျပီ"
က်န္းယမ့္က ဆိုတယ္
"ညီေလးေရ စစ္နဲ ့အကိုက
အသက္တူတူဘဲသိလား
၂ေယာက္လံုး၃၅နွစ္ေက်ာ္ေနျပီ"
"ဒါပင္မဲ့ အကိုက်န္းက အိုေနသလိုဘဲ"
"ဟား…ဟား…ဟား"
ညီကိုေတြ တေယာက္နဲ့တေယာက္စလိုက္ေနာက္လိုကျဖင့္။
ေဖးေဖးကေတာ့ သားေတြကိုျကည့္ကာ
ျပံဳးရႊင္ေနေလ၏။
သူမဘဝအရာရာျပည့္စံုသြားျပီေလ
အိမ္ေရွ ့ကြပ္ပ်စ္မွာ ညီကိုေလးေယာက္ထိုင္ေနရင္း
ေရွးေဟာင္းေနွာင္းျဖစ္ေတြျပန္ေျပာေနျကသည္။
"စစ္ မင္းခ်မ္းေနျပီလား"
"ငါမခ်မ္းပါဘူး က်န္းယမ့္ရယ္ "
