KISS ME, CAPTAIN

Chapter 36

Namula ang pisnge ko at nanuyot ang lalamunan ko habang pinapanuod ang video. Gusto kong tumingin kay Roks para mapanood ang reaksyon niya pero nakaramdam lang ako ng hiya baka kung ano pa isipin niya.

Sa video, pumatong siya saakin pero pareho pa naman kaming nakadamit. Patuloy lang ang mainit na halik na aming pinagsasaluhan hanggang sa napansin kong gumalaw ang kamay niya palibot sa katawan ko at bumaba na ito banda sa pang upo ko.

Napaliyad pa ako at pakiramdam ko sa bandang ng video na 'to ay kumikiskis na sa perlas ko ang kahabaan niya kahit pa na parehong may saplot pa kami. Unti unti ko na kasing naalala ang mga pangyayari na 'to, e. Pero hanggang dito lang ang alam kong nangyari. Halos gusto ko ng magpakain sa lupa sa mga oras na 'to dahil ang lakas ng ungol ko sa video halata namang ginusto ko ang ginagawa niya.

Habang tumatagal ang halikan namin ay napansin kong may kakaiba sa ungol ko na animo 'yung ungol na parang mamatay na.

Napakunot ang noo ko nang agad siyang umalis sa ibabaw ko at doon ko napagtanto na. "Nawalan ako ng malay." gulat na sambit ko dahil pilit niyang chini-check kung humihinga pa ako do'n sa video at pagkatapos no'n ay agad siyang nagpunta sa driver seat ng kotse saka ito ipinaandar.

Takte, muntik na ata ako mamatay nang dahil sa kalandian ko?

Isinara ko ang laptop ko at tumingin ako kay Roks na nakakatig pala saakin. "Yeah, we almost did it before you lost your consciousness at doon ko napagtanto kung gaano ako kag-go sa ginawa ko. I supposed to give you an air pero anong ginawa ko? Hinayaan pa kita maubusan ng hininga. I'm such an iresponsible guy. Sobrang galit na galit ako sa sarili ko." halata ang matinding pagkamuhi niya sa sarili dahil sa pagigting ng panga niya.

Imbes na magalit sakaniya nang dahil doon ay parang bigla pa akong nabunutan ng tinik dahil wala naman palang nangyari saakin. Nakakatuwa na birhen pa rin ako at nirerespeto niya ako ng sobra katulad ngayon grabe ang pagsisi niya sa ginawa niya.
'Yung tipong ang OA niya na animo may nangyari talaga saamin.

"Wala naman palang nangyari saatin, e. Bakit gusto mong kasuhan kita? Ano sawa ka na rito sa labas at gusto mo magtambay sa kulungan?"

Malungkot pa rin ang mga mata niyang walang buhay habang nakatitig ng diretso saakin. Nakakapanghina talaga, 'yung tipong nakakahawa ang pagiging malungkot niya. Hinihigop lahat ng enerhiya ko.

"Still, it's my fault. Saating dalawa ako ang mas maayos na isipan sa mga oras na 'yun, tumugon ako sa halik mo and this f-cking hand. I can't control this. Napalaking kasalan ng ginawa ko sa'yo Cenery, dapat ko lang na pagbayaran ang ginawa ko," punong puno na sinseridad na wika nito

Napansin ko na biglang inilabas niya ang cellphone niya at may kung anong pinindot. "Good evening, Chief Superintendent Hwarest this is Roks Montego I would like to follow up the case---."

Nanlaki ang mga mata ko at agad na inagaw ang telepono sakaniya. "Ano satingin mo ang ginagawa mo?!" galit na sambit saka ko pinatay ang tawag.

Agad siyang napalayo saakin dahil sobrang lapit namin sa isa't isa. Takot na takot talaga siyang mahawakan ang balat ko kaya sobrang lumala ang inis ko. "I'll call the police----."