Battaniye'm/ Texting

Battaniyemsin

Odama geldiğimde yatağımın üstünde bıraktığım el işine baktım. Küçüklükten beri örgü örme gibi el işlerini severdim. Şimdi ise tığ ile kendime battaniye örüyordum. 

Yatağa oturdum ve telefonumu çıkarıp Atiye'yi aradım. Baturay'a mesaj atacaktım. 

"Ne var lan?" diyerek telefonu açınca "Baturay'a mesaj atacağım." dedim.

"Ne yazacaksın?" diye sordu heyecanla.

"Bende bilmiyorum." deyince "Anonim olarak yazmak istediğinden emin misin?" diye sordu. 

"Evet. Diğer türlü yapamam. Fazla heyecanlanıyorum." dedim. 

Atiye'nin arkasından kardeşinin sesleri gelirken "Kanka kardeşime ödevinde yardım edeceğim diye söz vermiştim. Sen Baturay'a yaz. Takıldığın yerde de mesaj at bana." dedi.

"Tamam kanka, görüşürüz." dedim.

"Görüşürüz." deyip telefonu kapatınca derin bir nefes aldım ve Baturay'a mesaj yazmak için WhatsApp'a girdim.

"Selam" yazıp yolladım.

Telefonu kapatıp ekranı yatağa dönük olacak şekilde yatağa bıraktım ve odamdan çıkıp en uzak oda olan oturma odasına gittim. 

Üç kez derin nefes alıp verdikten sonra koşarak geri odama gittim ve telefonu açtım. Ne! Yazıyor mu? Anlık heyecanla çığlık attım. 

"Kumru!" diyerek odaya dalan abime baktım. O da bana bakarken masumca sırıttım. 

"Niye çığlık attın? Deli misin kızım? Bir şey oldu diye korktum." dedi.

"Az önce bir böcek gördüğümü sandım." diye yalan söyledim. 

"Böcek miydi yani? Bir böcek için mi beni koşturarak buraya getirttin?" diye sordu abim. 

"Gelmeni istememiştim." dedim. 

Abim söylenerek odamdan çıkınca telefonu açtım. Baturay mesaj yollamıştı. Kalbim üç yüz, beş yüz göbek atarken mesajını açtım. 

"Kimsin?"

Gülerek mesaj yazdım. 

"Bence sevdiğin kadınım." 

"Vaoav. Fazla iddialı." yazınca "Sende böyle cesaretli kişileri seviyordun sanki." dedim. 

"Peki ben senin için kimim?" diye sorunca panik oldu. Daha doğru düzgün seviyorum dememiştim. Şimdi ona seviyorum diyemezdim. Anlık bir hareketle mesaj yazdım. Daha fazla mesajı okundu kalsın istemiyordum. 

"Battaniyemsin."