K A N S E R

Bölüm 10

evet güzel okuyucularım 1 k olana kadar yazmıycaktım ama çok istediniz ve kıramadım hadi bölümeeeeee şimdiden uyarıyım ağlama ihtimaliniz yüksek

---

doktordan yeni gelmiştik tedaviye başlamıştık kemoterapide canım çok acımıştı ama mecburdum ölmemek için...

 eve geldim kısa bir duş aldım ve uyudum çok yorulmuştum sürekli uyumak istiyordum yatağıma geçtim ve gözlerimi kapattım uyandığımda akşam olmuştu

 annemler yemeklerini çoktan yemişti uyandığımı görünce kalkıp banada birşeyler hazırladı ama canım istemiyordu herşeyi yiyen kızın canı şimdi birşey istemiyordu annemler çok şaşırmıştı ama istemiyordum aynaya bakınca kendiden korktum gözlerim morarmıştı yüzüm şişmişti saçlarım allaha emanet kendime çeki düzen vermek için banyoya gittim yüzümü yıkadım saçlarımı taradım ve elime kitabımı aldım okumaya başladım uyandığımda sabahtı herhalde uyuya kalmıştım 

elimi saçıma attım kafamn bir yerinde saç yoktu olamazdı çok erkendi hayır hemen aynaya koştum o kısımda hiç saç yoktu ağlayarak hıçkıra hıçkıra yatağıma baktım bir sürü saç vardı olamazdı banyoya koştum  tarağıma baktım fark etmemiştim ama burdada bir sürüydüler ayaklarımın artık beni taşıyamıycağını anlayıp dizlerimin üstüne  yere çöktüm hıçkırarak ağlıyordum olamaz daha çok erkendi hayır hayır dedim bağırdığımın farkına varmayarak siz benimsiniz olamazdı saçlarım olmadan olmazdı kalkıp ağlayarak anneme koştum anne saçlarım yok diyordum ellerimde saçlarım ağlıyordum anne öleyim ama saçlarımı bana geri ver diyordum annem tepkisizdi sadece gözlerinden yaş akıyordu güçlü olmaya çalışıyordu ama çok erkendi doktoru  çağırdı annem doktor girergirmez ayaklarına kapandım lütfen saçlarımı geri ver diye yalvarıyordum 

doktor sakinleştirici vermişti herhalde yeni uyanmıştım ama bu saçlarımın olmayış gerçeğini değiştirmiyor artık yoklardı bende yoktum okula gitmedim gidemezdim herkes bana acırdı  akşınla görüşmiycektim yiğitlede hele umutla asla görüşemezdim artık ben tektim 

telefonumu kapattım akşın hergün eve geliyordu anneme onu yollamasını söylüyordum durmadan ağlıyordum hergün biraz daha gidiyorlardı saçlarımı atmıyordum onları atamazdım yorgundum bitmiştim 

akşın  bugün bize  geldi yüzüne bakmaya utanıyordum saçlarım iyice seyrekleşmişti  gözlerim mordu yüzüm şişmişti onu görür görmez yıkıldım çok yorulmuştum... 

birden akşın elinde makineyle odaya girdi ve saçlarını kesmeye başladı benim için saçlarını kesti benim için saçlarım hala yoktu ama saçları olmayan bir arkadaşım vardı umutların beni ne kadar merak ettiğini söyledi ama karşılarına böyle çıkamazdım 3 gün geçmişti kapı çaldı annem evde yoktu kapıyı ben açmak zorunda kaldım kapıyı açtığımda 3 tane saçsız kişi vardı yiğidin ve umudunda saçlarını kestiğini gördüm benim için yiğit ama ben çok utanmıştım yiğitle ve umutla sarıldıktan sonra vestiyere koştum hemen şapka aramaya başladım umut  yanıma geldi beni belimden tuttu ve yapma böylede çok güzelsin deyip kafamı öptü böylede çok güzelsin kafamda yankılanıyordu bu söz böylede çok güzelsin

ardından içeri geçtik yiğit soğuk çay dolduruyordu umut onun yanına geçti  filim gecesi yapıcaktık sanırım akşın film seçiyordu akşının yanına geçtim merak etme annene söyledim dedi 

ardından gıcıklığıyla umutla odada ne yapıyordunuz diye dalga geçmeye başladı afallamıştım ama kendimi toplayıp  hiç dedim akşın boş atıp dolu tutmanın şakınlığıyla bana baktı ve lan diye küçükçe bağırdı umutla yiğit bize baktı ve önlerine döndüler akşın anlatmazsan seni keserim diyordu bende dil çıkarıyordum 

filmin ortasında siz niye saçını kestiniz dedim akşın atlayarak beni kıskandılar dedi yiğitle umut şok içinde bakıyorlardı ardından yiğit kızım sen demedin mi sizde  kesin motive olur diye akşında ben kesin dedimde sen dediğim herşeyi yapmasaydın ilk ben yaptım kıskanç dedi sesler yükseliyordu  umutta dahil olmuştu ben kahkahalarla gülüyordum 

birden kavga durdu odada sadece benim gülüşlerim vardı herkes beni izlemeye başladı gülmem durdu tektek gözlerinin içine baktım ölüm sessizliği vardı farkında olmayarak öleceğimi bu kadar belli etmeseniz mi dedim akşın banyoya gitti ağlıycaktı sanırım ona akşın yanımda da ağlayabilirsin dedim yiğit  akşının yanına gitti onunda modu düşmüştü umut bu kadar dürüst olmak zorunda değildin dedi bende eninde sonunda ölücem güzel geçirmemiz için bunu anlamanız lazım dedim ama banada ağır gelmişti ölüm en azından kabul etmiştim buda birşeydir bence 

biliyorum aşırı kısa oldu beni mazur görün düzelticem telafi edicem söz oy atarsanız sevinirim hepinizi öpüyorum bi sonraki bölümde görüşürüz <3<3<3