Thysia [The Sacrifice for the Demon King]

CHAPTER 56

❦❦❦

Nakaupo si Dahlia at Clow sa lilim ng mga puno habang nagpapahinga at pinapanood ang pakikipaglaban nila Ulmer sa mga tribo ng uwak, nag-eensayo ang mga lobo upang malaman ang tamang galawan sa pagpuksa sa mga bampira.

Magandang ensayo ang binibigay ng mga uwak sa kanila dahil katulad ng mga uwak ay nakakalipad din ang mga bampira na kailangan pagtuunan iyon ng mga lobo kung sakalaing makaharap na nila ang mga kawal ni Lazarus.

Sa lumipas na mga buwan ay malaki na agad ang pinagbago ni Ulmer at ng iba pang mga katribo nitong lobo, 'yung mga bata noon ay may katawang binata na kaagad at lalong lumiliksi ang mga paggalaw nila, halata rin na nag-ensayo sila at nag-aaral makipaglaban upang maprotektahan nila ang tribo nila at hindi na maulit pa ang nangyari sa kanila noon, kung saan wala silang laban sa mga magnanakaw at maraming na matay na katribo nila kasama na doon ang sariling ama ni Ulmer.

Hindi pa rin makapaniwala si Dahlia na tutulungan sila ng tribo ng mga lobo, isang malaking oportunidad ito upang mas mapalakas pa nila ang kanilang hukbo at magkaroon ng laban kay Lazarus.

"Nakakapagod din ang araw-araw na pag-eensayo sumasakit ang likod ko," sabi ni Clow habang sabay silang nagpapahinga ni Dahlia, agad naman humingi ng patawad si Dahlia kay Clow dahil iniisip niya na kasalanan njya ang lahat ng ito, kung hindi siya nakagat ni Lazarus ay hindi mangyayari ang lahat ng ito.

"Pasensya na, dahil sa'kin kailangan niyo pa makipaglaban." sabi niya habang nakayuko at hawak ang isang basong tubig, kitang kita niya ang repleksyon niya rito at hindi maiwasang mapasimangot. Umiling naman si Clow sabay sabing, "Hindi mo kasalanan Dahlia, sadyang may mga loki lang talaga na hindi kuntento sa kung anong mayroon sila, isa pa kung hindi namin ito gagawin ay pati kami ay mapapahamak." Napatingin si Dahlia sa kaniya at ngumiti lang ito bilang tugon.

"Nung sinusundan ko kayo sa paglalakbay ay nakita ko kung anong klaseng Thysia ka at kung anong ugali ng Demon King, na laman ko doon na matulungin kang reyna at handa kang makipaglaban para ipagtanggol ang iba," sabi niya sabay tingin sa mga lobo na patuloy na nag-eensayo, tinuroniya si Ulmer at tumingin din si Dahlia doon sabay kaway ng batang lobo sa kaniya at agad naman siyang napangiti rito.

"Ihalimbawa na lang natin ang tribo ng mga lobong iyan, hindi naman sila andito kung wala ka di ba? Gusto nila tumulong kasi tinulungan mo sila," pagbibigay niya ng lakas ng loob kay Dahlia at sabay nila nakita ang hari na papalapit kay Ulmer at nakikipag-asaran dito habang tinuturuan siyang humawak ng espada.

"Tignan mo rin ang hari, tingin mo ba kung hindi ka niya nakilala ay magiging ganito siya kasaya? Para sa'kin ay sobrang laki ng pinagbago ng hari ng Demon King, isang patapobre ang hari na iyan at mananakop ng ibang kaharian ngunit tignan mo siya ngayon, masayang nakikipag-usap sa isang uri ng loki na mababa sa kaniya," sabi ni Ulmer kay Dahlia sabay tapik nito sa balikat ng dalaga.

"Wag mong isipin na pabigat ka o dahil napilitan lang kami sumali sa gera na ito, andito kami kasi binigyan mo kami ng dahilan para lumaban," dagdag pa ni Clow at pilit na pinipigilan ni Dahlia ang mga luha niya.

"Salamat Clow, salamat dahil binabantayan mo rin pala kami sa paglalakbay," sagot niya at umiling lang ang binata sa kaniya, "Trabaho ko kumuha ng inpormasyon at bantayan ang mga sunod na Thysia." nagtaka naman si Dahlia nang marinig iyon.

"Bantayan ang mga Thysia? Bakit?" tanong niya at ngumiti lang si Clow at nagsimula magkwento kay Dahlia na hindi makapaag-intay sa ikukwento nito. Malaking katanungan pa rin kasi kay Dahlia kung pano ito nakakapagpalit ng anyo at bakit tila pakiramdam niya ay mortal si Clow.

Lumapit nang kaunti si Clow ng kaniyang pagkakaupo sa tabi ni Dahlia sabay bulong sa tenga nito, "Sirekto lang natin ang mga maririnig mong kwento mula sa'kin ah, pangako?" tanong niya at tumango si Dahlia rito at hindi makapag-intay malaman kung anong sikreto ito,