Samen oké? (Flikken Maastricht)

Deel 2

-Eva-

Toen ik Wakker werd wist ik niet meteen alles maar langzaam kwam het weer naar boven. Ik werd wakker en zag een wit plafond. 'Waar is Wolfs?', dacht ik en keek naast mijn bed waar Marion zat. 'Hey Eva iedereen is zo geschrokken'. zei ze zo liefde vol. Marion is echt een lieverd ze zou een zus kunnen zijn. Maar Ondertussen keek ik rond ik de kamer op zoek naar wolfs, maar zag hem nergens. 'Waar is wolfs?' vroeg ik aan Marion. 'Wolfs kan er ieder moment aankomen hij is nu bij de Landelijke recherche'. Ik wilde hem zo graag zien. Met veel ongeduld bleef ik naar de deur kijken tot Wolfs die mooie man door de deur naar binnen kwam en ik even licht werd van binnen.

-Marion-

Eva ziet een beetje bleek. 'Hopelijk gaat alles goed... 'Wanneer zou ze eindelijk wakker worden?', dacht ik
'Waar is Wolfs?' hoorde ik opeens. 'Hey Eva iedereen zo geschrokken'. 'Waar is Wolfs?' vroeg ze opnieuw. 'Bij de landelijk recherche', zei ik net toen hij binnen kwam.

-Wolfs-

Daar lag Eva met Marion naast haar. Ik zag dat ze op mij had liggen wachten.
'Hey Eva hoe voel je je?'. 'Wel goed maar ik heb heel veel pijn in mijn schouder', glimlachte ze en keek me aan met de liefste blik van de wereld en ik probeerde het zelfde te doen, want Eva is de mooiste en liefst vrouw die ik ooit heb ontmoet. Ik weet dat het eigenlijk niet kan want dan word één van ons overgeplaast en dat willen we allebei niet, want we zijn voor beide de beste partners die we ook hebben gehad.  Soms ben ik bang dat ik te oud ben voor Eva maar dan zie ik hoe ze soms naar me kijkt en vergeet ik het.
Maar terwijl ik naar haar kijk zie ik mijn ooghoek zag ik Marion een beetje grinnikend kijken. 

-Marion-

Daar was wolfs ' Hey Eva hoe voel je je?' vroeg hij.  'Wel goed maar ik heb heel veel pijn in mijn schouder', atnwoorde Eva. Toen zag ik die twee naar elkaar kijken. 'Ik denk dat ik die twee even alleen laat', dacht ik. 'Ik moet weer naar het bureau'. Ik gaf Eva een kus op haar voorhoofd en liep beetje lachend het kamertje van Eva uit.

-Eva-

'Hey Eva hoe voel je', vroeg Wolfs. 'Wel goed maar heb veel pijn in mijn schouder', zei ik en glimlachte en hij glimlachte zo lief terug. 'Ik moet weer naar het bureau'. zei Marion en gaf een kus op m'n voorhoofd. 'Eindelijk is ze weg. zo kunnen Wolfs en ik even samen zijn', dacht ik stiekem.

-Wolfs-

'Ik moet weer naar het bureau', zei Marion en gaf een kus aan Evan en liep weg. Nu was even met alleen met Eva.

-Eva-

'Dankje Wolfs', zei ik blozend en keek even weg. 'Geen dank', zei Wolfs. 'Wat gebeurde er nadat ik op de grond was gevallen?
' vroeg ik nieuwsgierig. 'De Ambulance broeders hebben je in de Ambulance gelegd en toen je in het ziekenhuis was hebben ze de kogel uit je schouder gehaald en dus je aan het infuus gelegd omdat je veel bloed had verloren',  
Zei Wolfs en keek erg bezorgd. Daaruit maakte ik  dat hij heel erg ongerust was geweest.
Ik keek naast me en zag dat ik inderdaad aan het infuus lag.
'Wanneer mag ik naar huis?' Vroeg ik en Wolfs keek met z'n mooie ogen mij aan en zei ......

Laat weten wat jullie er van vinden :)
Ik probeer er steeds een filmpje of intro bij te doen.