SARSINTI

1.Bölüm Başlangıç

"Hiç kimse geriye gidip yeni bir başlangıç yapamaz; ama bugün yeni
bir son yapıp yeniden başlayabilir."

Carl Band

Yeni hayatımın ilk günüydü. Bana göre ilki nasıl başlatırsam öyle de bitirirdim. Odamdan çıkıp mutfağa doğru ilerledim. Annem, telefonda hararetli bir konuşmaya dalmıştı. Ses tonu herzamankinden daha yüksekti. Annemin böyle davranmasının nedeni neydi?

"Hayır Atahan! Senden ayrılacağım." dedi ve telefonu kapattı. Anlaşılan bu hararetli konuşmanın tek sebebi babamdı. Sakin bir ses tonuyla:
"Babam boşanmak istemiyor mu? " dedim. Annem başını 'evet' anlamında salladı. Yüksek sesle:
"Hadi iş boşanmamakla bitse! Bey'fendi, beni seninle tehdit ediyor."
dedi. Benimle mi? Annemin yanlışı vardı. Babam beni çok severdi. Boşanmamak için böyle bir yalana başvurmuş olmalıydı. Anlayışlı bir ses tonuyla : " Annem, gerçekten mutlu olamayacaksanız boşanabilirsiniz. Baba'mı da ikna edebilirim ama bana göre sen inadından dolayı ayrılmak istiyorsun." dedim.

Tek kaşını havaya kaldırdı ve bana doğru yaklaştı . Sevimli bir ses tonuyla: "Bak sen , benim kızım büyümüşte annesine akıl veriyor." deyip gıdıklamaya başladı. Ben kahkahalarımın arasından 'dur' demeye çalışıyordum. Ama nafile, annem durmak yerine daha çok gıdıklıyor ve kahkaha atıyordu. Biraz daha gıdıkladıktan sonra durdu. Neşeli bir ses tonuyla: "Hadi kızım okula geç kalıyorsun." dedi. Yapmacık bir gülümsemeyle : " Annecim, bu gün okula gitmesem olur mu ? " dedim. Başını olumsuz anlamda salladı.

***

Yeni okulumun yani 'Karahan koleji'nin ' önündeydim. İki sene boyunca eğitim göreceğim okulun içine doğru ilk adımımı attım. Okul çok büyüktü. Müdürün odası neredeydi, hangi sınıftaydım ben? Hiç bir bilgim yoktu. En iyisi annemi aramaktı. Kaydımı yaparken sınıfımı öğrenmiştir düşüncesiyle telefonu mu çıkardım. Rehberde annemin ismini aramaya başladım aynı zamanda müdürün odasını bulma umuduyla yürümeye başladım.
"Hahh! sonunda buldum." dememle birine çarptım. Telefonum ellerimden kayıp yere düştü. Önüme baktığımda ; Kumral, kahverenk gözlü , uzun boylu bir erkek gördüm. Kaşlarını çatmıştı. Sinirli ses tonuyla: "yürürken önüne bakmama gibi bir sorunun mu var , senin ?" dedi. Üzgün ses tonuyla :
"Özür dilerim. İstemiyerek oldu." dedim. Sustu, bana baktı. " Bu okula yeni mi geldin?" Cevap vermek yerine başımı sallamakla yetindim.
"Müdürün odasını arıyorsan ikinci kat , sağdan ilk kapı. Sınıfın ise 11-C" dedi. Ne saçmalıyordu bu ? Afallamış bir ses tonuyla: " Sınıfımı nerden biliyorsun ?" dedim. Cevap vermedi , tek yaptığı sırıtıp gitmek oldu. Kimdi bu çocuk? İç sesim:

"Sonra öğrenirsin Asya, şuan sınıfını bul" dedi.

Galiba sınıfım 12-C'ydi. Adımlarımı yukarıya yönlendirdim. Sınıfıma girdiğimde gözüm ilk ona takıldı, ne yani? Aynı sınıftamıydık? En son sıra boştu. Direkt oraya gittim. Başımı eğdim - onunla göz göze gelmemek için- sıraya oturdum. Yanımda yeşil gözlü , sarışın bir kız oturuyordu. Sevecen ses tonuyla:" Merhaba,ben Su"
Gülümsedim. "Merhaba, bende Asya."
"Bu okula yeni mi geldin?" Başımı salladım." Evet,Ayrıca yeni taşındığımız için buraya da yabancıyım." dedim. Sınıfa hocanın girmesiyle hepimiz ayağa kalktık. Hoca: " Oturun çocuklar, bu gün aramıza yeni biri katıldı . Canım, ayağa kalkıp bize kendini tanıtırmısın? " dedi. Gülümsedim. Tatlı bir ses tonuyla: "Tabii , adım Asya , Asya Demirel . Buraya ailemle birlikte geldik. Sizinle iki sene boyunca güzel anılar biriktirmek istiyorum." dedim. "Kendini tanıttığın için teşekkür ederiz Asyacım. Oturabilirsin. Arkadaşlar bugün ders işlemiyeceğiz ." dedi. Tüm sınıf hocaya iltifatlar ediyordu. Hoca: " Evet, ders işlemeyeceğiz ama bu ödev vermeyeceğim anlamına gelmiyor. Ödev , gruplar halinde yapılacak her ödev için iki kişi belirleyeceğim. Kimlerin kimlerle eşleştiğini e-mailden yollarım . Şuan serbestsiniz istediğinizi yapabilirsiniz."dedi.

***

Okul bitmişti . İlk günden bu kadar eğleneceğim aklımın ucundan bile geçmiyordu. Yeni okulum, evime birkaç metre uzaklıktaydı. Bu yüzden eve yürüyerek gidecektim. Çantamdan telefonumu çıkarıp yürümeye devam ettim. E-mail' den bir bildirimim vardı. Büyük ihtimalle grup eşleşmeleriyle alakalıydı. Bildirime tıkladım. Acaba ben kiminle eşleşmiştim? İsmimi bulup hemen yanındaki isme baktım. "Ateş Karahan" yazıyordu. Eşleştiğim kişi okulun sahibinin oğlu muydu? İç sesim: "Yarın okula gidince yanındaki kıza sorarsın." dedi. İç sesim haklıydı . Yarın ilk işim kim olduğunu öğrenmekti. "Heyy! Dikkat edin." Önüme baktığımda bir arabanın bana doğru geldiğini gördüm. Afallamıştım, hareket edemiyordum. Araba aniden fren yaptı. Bu , bu oydu.

Yeni bölüm nasıldı?

Merhaba canlarım, Nasılsınız? İyisinizdir inşallah. İlk bölümü yeniden yazıp atmak istedim. Çünkü yazılarım içimle bir türlü sinmiyordu. Yazım yanlışlarını  en aza indirgemek için yeni bir bölüm hazırladım . Umarım okurken zevk alırsınız . Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyor olacağım.
Görüşmek üzere canlarım. Keyifli okumalar
<3<3<3