H22- I know what you did..

361 15 0
                                    

[A/N] Ik heb dit hoofdstuk 3 keer opnieuw geschreven :( Ik wil het zo goed mogelijk doen en ik hoop dat ik ben geslaagd. psst, wat vinden julie van de nieuwe cover? let me knowww. x

"Dus vertel, waarom ben je hier" De man neemt grote stappen richting mij. "Oh nee wacht, ik weet het wel." ik huiver even als hij nog een stap neemt. "i-ik" hij houd zijn hand op. "Ik ben aan het woord" ik zucht even en knik. "Je wilt weten waar je lovers zijn?" aarzelend knik ik. Hij draait zich om en drukt op een knopje waardoor er een scherm naar beneden rolt. Weer drukt hij op een knopje en zie ik via een live camera, Thom en Luke zitten in een hokje vast gebonden aan elkaar. Wat? Luke wat heeft hij er nu weer mee te maken? Ik bijt op mijn lip "D-dit nee dit kan-" weer steekt hij zijn hand op.

"Ik denk dat je zoekt voor de woorden OMG?" hij grinnikt even alsof hij zichzelf grappig vind en drukt weer op een knopje zodat het scherm weer omhoog vliegt. Ja letterlijk vliegt. Ik weet niet meer wat ik moet zeggen, ik weet niet meer wat ik moet doen. "Hij werkt voor je? Waarom zou je hem dan opsluiten?" verbaasd kijk ik hem aan, maar shit het was niet de bedoeling om het er zo brutaal uit te laten komen. "Tja, jij werkt ook voor me he?" hij kijkt me aan met een blik die ik niet kan plaatsen. Bedoeld hij dat hij mij ook opsluit? "Ik heb alles gevolgd, met die actie van je in de auto. Wie was die vriendin van je? Oh laat maar ik weet het al dat was Kate en ze staat hier voor de deur te wachten" hij begint weer te grinniken. Bijna floepte ik eruit dat hij niet zo eng moest doen maar dan ben ik zeker dood.

"Je mag heus wel meer praten hoor, ik bijt niet" hij slaat zijn benen over elkaar heen. Ja toch wel he. "E-eh" hij zucht. "Wat ga ik eens met jou doen? Helemaal naar Mexico gekomen, voor wat? Om te zien dat haar lovers aan elkaar vast zitten. Boehoe." nu ben ik degene die zucht. 

Dan gaat het allemaal heel snel, er volgt een gil en de deuren vliegen open. 4 mannen in uniform rennen de kamer in en voor ik het weet trekt hij zijn pistool uit en schiet een van de mannen neer. Ik begin te gillen en spring opzij. De mannen duiken weg achter kasten en hij duikt weg onder zijn bureau. No way dat dit een schietpartij is en ik zit zonder wapen. Schichtig kijk ik om me heen. Ik sta natuurlijk ook weer mooi in het zicht van iedereen, maar gelukkig zijn ze meer met elkaar bezig.

Ik zie de afstandsbediening op de grond liggen, hooo afstandsbediening? Als ik daar mee het scherm naar beneden haal dan zijn ze beiden afgeleid en kan ik weg rennen. Langzaam kruip ik naar voren en strek ik me uit. Als mijn hand het apparaatje bijna heeft klinkt er een schot. Ik vlieg terug naar mijn oude plek van schrik en kijk naar de volgende man die bloedend op de vloer ligt. Lekker dan, ik ga voor een tweede poging en dit keer lukt het me. 

Ik druk het scherm naar beneden en direct komen de jongens erop te voorschijn. Nu is mijn kans. Ik neem een sprint naar de deur en net als ik voor de deur ben hoor ik een van de mannen. "Shit Luke" schreeuwt hij en weer volgt er een knal. Deze mannen kennen Luke dus. Ik sprint de deur uit en ren de trap af, de lift duurt me te lang. Shit waar is Kate? Ze staat niet meer bij de deur. Hijgend kom ik beneden aan maar nergens is ze te vinden. Als ik naar de auto loop hoop ik dat ze daar op me zit te wachten maar nee ook daar is ze niet.

"KATE?" ik begin over straat te schreeuwen en mensen kijken me vreemd aan. "Zoek je je vriendin?" met een ruk draai ik me om en staar ik naar een oud vrouwtje. Heftig knik ik van ja. "Ze is door mannen mee genomen, wil je haar terug vinden? Dan zou ik bij de grotten kijken buiten de stad. Tenminste daar brengen ze de meisjes altijd naar toe. Pas wel op" verbaasd kijk ik haar aan. Hoe weet zij al die informatie. Even denk ik dat het een valsstrik is maar dan aan de ene kant het is mijn schuld dus ik moet haar terug vinden.

Ik bedank de vrouw en stap in de auto. Vol gas rijd ik de stad uit richting de zand weggetjes. Hoe moet ik in vredesnaam weten waar de grotten zijn. Maar mijn vraag werd al snel beantwoord als ik in de verte grote rotsen zag. Daar moeten die grotten zijn, toch? Onzeker druk ik het gas nog iets veder in zodat ik er nog eerder kan komen. Ik hoop dat ze haar niks hebben aangedaan, dat zal ik mezelf nooit vergeven. Ik sla nog een weg in en grijp met een hand het wapen onder de dashbord vandaan. Zorgvuldig leg ik hem op mijn schoot, gereed voor gebruik. 

Even van de grotten vandaan pakeer ik mijn auto zodat die niet opvalt. Het wapen stop ik onder mijn broek en hang mijn shirt er over heen. Op een gemak tempo loop ik richting de grotten, waar in vredesnaam zit de ingang? Ik sta nu letterlijk voor een grijsvlak stuk.

"De vrouw die je hier heen heeft geleid is vermoord" met een ruk draai ik me om. Een man van rond de 30 staat grijnzend voor me. "W-wat waarom?" ik dijns achteruit als de man een stap dichter bij zet. "Ze hield zich niet aan haar script, ze zei pas op. Tja dat was fout" mijn mond zakt langzaam open maar klapt dan weer dicht. " Waar is ze? " nu ben ik degene die een stap naar voren zet. "Goh en ik maar denken dat je voor je twee vriendjes kwam" hij rolt overdreven met zijn ogen. Zijn Thom en Luke hier ook? "Geef haar terug!" ik begin te schreeuwen in hoop dat als ze hier ergens zijn dan ze weet dat ik haar kom halen, ik denk dat de jongens zichzelf wel kunnen redden. Alhoewel..

"Ze zijn binnen in de grot" ik zucht, dit gaat niet werken. Teneerste hij gaat mij er nooit door laten en ten tweede hij laat me al helemaal niet zomaar Kate mee nemen. "Kom maar mee" de man loopt achter een grote steen langs en ik blijf twijfelend achter, maar dan denk ik aan het wapen dat ik heb en haast me vlug achter hem aan.

Zodra ik haar zie probeer ik op haar af te stormen maar ik word tegen gehouden door een man. En vanaf dat moment zag ik alleen nog maar zwart..

The undercover girlWhere stories live. Discover now