bu dünya kaybedenler kulübüydü, onlar da soytarılardan başka bir şey değillerdi.
⠀⠀⠀⠀🌲;; harry potter - slytherin fanfiction,,
⠀⠀⠀⠀malfoy, zabini, parkinson, nott!!
⠀⠀⠀⠀🌳;; lunelinne, 2021!!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
═════ஓ๑★๑ஓ═════
why do I even try? why do I even write lyrics about how I'm living the life when I'm battling pain and my demons at night. trying to find a new outlet. the devil pouncin. I hear him howlin, my vision cloudin. man I tried to escape but there ain't no way. try to be strong when I deal with the pain, yuh.
1997, nisan. dört arkadaş.
Nisan ayı bütün ferahlığıyla gerçek ilkbaharı sermişti Hogwarts öğrencilerinin önlerine. Çiçeklerden oluşan bitki örtüsü, değişken mart havasından da fark edileceği üzere iz bırakmamıştı. Ilık rüzgâr bahçedeki çocukların yüzlerini yumuşakça okşuyordu. Etraftaki gürültülerden uzakta, çiçeklere sinir oldukları için onları ezen dört gençse, akranları gibi neşeli sohbetler ederek çığlıklar atmıyorlardı.
Her birisinin içinde ayrı bir ölüm senfonisi vardı. Notalar beyinlerine ulaşarak delirmek için duvarları zorluyor, kemanın telleri korkudan hızlanmış atışlara sahip kalplerini kesmeye çalışıyordu.
Draco gömleğinin ilk iki düğmesini açmış, kravatını gevşetmişti. Blaise her zamanki gibi usturupluydu. Pansy cübbesinin içinde kaybolmak için uğraşırken Theodore kravatını takmakla vakit bile harcamamıştı. Dört Slytherin, klasik hallerinden ödün vermiyordu.
"İçme şunu," Blaise, balkabağı suyu şişesine gizlenmiş ateş viskisini arkadaşının elinden alıp Karagöl'e fırlattı. "Defalarca kez söyledim sana Theodore. Artık içmiyorsun."
Siyahi oğlanın bakışları altında ezilmemişti Theodore, iç cebinden bir tane daha çıkardı. "Sende mi istiyorsun?" Şişeyi kafasına dikti, arsız sırıtışı yakışıklı çehresini kapladı. "Avucunu yala."
Pansy kıkırdayarak yerinden doğruldu. Kafasını Draco'nun kucağına yaslayarak kehanet sınıfından aldığı küreyle oynamaya başladı. "Tartışmayı kesin ve saat dokuz yönünde bizi izleyen kıza bakın. Belli etmeden." Kürenin yansımasından fark etmişti.
"Zihnine girmen mümkün mü?" Blaise, meraklı bakışlarını ustalıkla gizleyerek Draco'nun evet demesi için sessizce bir dua mırıldandı.
Draco nefesini gereksiz öfkesiyle dışarıya üfledi. "Mesafenin uzaklığından dolayı bunu yapmam maalesef ki mümkün değil." Sözünü henüz bitirmişti ki Theodore ileriye atladı.
"Ne yapmaya çalıştığını öğrenip geleceğim." Hızlıca cübbesini çimlere bıraktı, elini cebine sokup karamsarlıkla onlara bakan cadıya doğru adımlar atmaya başladı. Daha Theodore kızın yanına varamadan, kızıl, uzun saçlarını savurarak hızlıca uzaklaşmıştı.
Gülerek arkadaşlarının yanına döndü. "Hayran kulübümüzden birisi herhalde."
