Konoha to Mój Prawdziwy Dom! [Zawieszone]

Prolog

Czytałam kiedyś piękny wiersz. Opowiadał o tym, że zawsze powinieneś wracać do miejsca, gdzie ktoś o tobie myśli. Ten wiersz stał się moją ideą życiową. Postanowiłam wtedy, że znajdę osoby, które będą o mnie myśleć. Mimo tego, że byłam szczęśliwa, głęboko w środku czułam się jakbym odniosła porażkę. Jakbym przegrała. Poddała się. Ale nie mogłam już dłużej znieść samotności. Czy to źle, że się poddałam? Przegrałam walkę z samą sobą, szukałam ucieczki w postaci mojego miejsca.

Przez wiele lat walczyłam, żeby wytrzymać w samotności. Myślałam wtedy "Gdy jestem sama nikt nie może mnie skrzywdzić". Teraz zmienił się mój tok myślenia. Myślę "Znajdę miejsce, gdzie ktoś na mnie czeka". Ale ludzie ranią. Wiem o tym najlepiej ze wszystkich ludzi. Nawet teraz. Moim przeznaczeniem jest nie tylko wieść samotny żywot, ale także zabijać. Jeszcze przed moimi narodzinami zostało jasno powiedziane, że zostanę morderczą bronią.Ale nie zmienię przeszłości.

Mogę tylko walczyć o lepszą przyszłość. Byłam wyczerpana i ranna. Szłam przez las cała pokaleczona i jak zwykle samotna. Czemu? Bo przed chwilą stoczyłam najważniejszą walkę mojego życia. Dzisiaj udało mi się uwolnić od wszystkich ludzi którzy przez całe moje życie mnie więzili. Jeszcze nigdy nie czułam się tak wyzuta z czakry.  Chyba muszę wyjaśnić kim jestem. Mam na imię Naomi, pochodzę z Wioski Ukrytej we Mgle, Kirigakure. Zdobyłam tam miano genina, więc...

Rozpłakałam się. "Zdobyłam miano genina"! To raczej nie powinien być powód do dumy. Egzamin wyglądał tak samo jak dwadzieścia lat temu, kiedy Wioska Mgły była jeszcze nazywana Wioską Krwawej Mgły. Wtedy panował bardzo brutalny sposób na zdobycie rangi genina. Miał uczynić shinobi pozbawionego jakichkolwiek uczuć i skrupułów. Zrezygnowano z tego, gdy Zabuza Momochi wymordował wszystkie dzieci zdające z nim egzamin. A teraz pierwszy raz od dwudziestu lat został wznowiony.

Wiecie jakie to uczucie, gdy trzeba zabić kolegę, koleżankę z ławki?! Ale zrobiłam to. Czemu? Bo mam jasno wyznaczony cel. Ukończyć egzamin i raz na zawsze uciec z Kirigakure.  Robiąc to, złamałam najważniejszą zasadę w moim życiu - przestałam być posłuszna. Oparłam się o drzewo i oddychałam z trudem. Nie wiem gdzie pójść. Ale w wiosce doszły mnie słuchy, że pozostałe wielkie nacje są o wiele mniej brutalne od naszej. Czy znajdę miejsce, do którego będę mogła wracać? W Wiosce Mgły nie miałam nikogo bliskiego. Ludzie patrzyli na mnie z pogardą, odrazą, ich oczy mówiły "Wynoś się potworze!". To bolało. Czemu tak mnie traktują?  Bo jestem inna. Już w brzuchu matki zostało jasno powiedziane, że będę jednym z najsilniejszych shinobi. Zostałam przyobiecana jednej z najsilniejszych organizacji gdy dorosnę. Do tego czasu wioska miała zrobić ze mnie bezlitosnego potwora.  Medyczni ninja znaleźli sposób na stworzenie czegoś nowego - człowieka który ma zwiększoną ilość i pojemność komórek z czakrą. To bardzo niebezpieczny sposób, który zawsze kończy się śmiercią matki.  I tak stałam się potworem. Moje ciało jest w stanie pomieścić sto razy więcej czakry niż zwykłego człowieka. Codziennie zużywałam ją w treningu. Gdybym tego nie robiła, prawdopodobnie wysadziło by mnie w powietrze. Może i brzmi zabawnie, ale nie jetem nieśmiertelna. Umarłabym.

Uciekłam, bo egzamin otworzył mi oczy. Aż do samego dnia testu nie miałam pojęcia, że będę musiała zabijać. Ale stało się. Zacisnęłam pięść. I poderwałam głowę. Usłyszałam jakieś krzyki w pobliżu. Niedobrze, nie dam rady teraz walczyć. Zużyłam cały zapas czakry na egzaminie i podczas ucieczki z wioski. Gdy ninja zostanie ze zbyt niskim poziomem czakry grozi mu śpiączka lub śmierć. Przełknęłam ślinę i zaczęłam przedzierać się przez chaszcze. Najchętniej bym się ukryła, ale nie mam żadnej gwarancji, że mnie nie znajdą. Muszę uciekać.  Zamyślona nie zauważyłam pułapki. Zorientowałam się, że wokół mnie jest z dziesięć wybuchowych notek.

- Cholera!

Skoczyłam na gałąź, która znajdowała się najdalej od miejsca wybuchu. Ale to nie wystarczyło. Miałam poparzone całe prawe ramię i udo z tej samej strony. Krzyknęłam z bólu i złapałam się za pulsującą rękę. Jak boli! Otoczyli mnie ninja z Wioski Mgły. Pewnie przybiegli tu jak tylko usłyszeli wybuch.

- Idziesz z nami, Naomi.

Syknęłam.

- Nie! Nigdy!

Złożyłam ręce do pieczęci. Jeszcze nigdy nie czułam, że aż tam brakuje mi tej przerażającej ilości czakry.  Więc nie mogę użyć żadnej z moich głównych technik. W takim razie czas wypróbować coś, co ćwiczyłam specjalnie na tą okazję. Nawet jeśli zużyję resztkę czakry jaka mi została, unieszkodliwię wroga bez konieczności walki. Szybko uformowałam pieczęć. Ćwiczyłam to w moim pokoju. Wokół leżały rozwalone zwoje, a ja skupiałam się na technice. Ta technika ma na celu kontrolowanie umysłu i czakry przeciwnika. Genjutsu. Ale moich przeciwników jest siedmiu. Muszę się bardzo postarać, żeby udało mi się przejąć kontrolę na psychiką tylu osób naraz.

- Już! - krzyknęłam. Byłam skoncentrowana. Uformowałam w umysłach tych ludzi, że walczą ze mną. Patrzyłam na nich, gdy pod wpływem mojego genjutsu zabijali samych siebie. Ale istnieje sposób, żeby anulować tą technikę - zwykłe rozproszenie. Uciekłam stamtąd jak najszybciej. Byłam obolała i nie wiedziałam co robić. To była jedna z tych sytuacji, gdzie zwyczajna ucieczka nie wystarczy. Teraz muszę się ukryć. Najbezpieczniej będzie w jakimś dużym mieście. Wskoczyłam na drzewo i wlazłam na jego czubek. Z tamtego miejsca miałam widok na cały las, a niedaleko znajdowała się jedna z wielkich nacji. To chyba Konoha, Wioska Liścia. To jest moja szansa. Ucieknę do Konohy, a wrodzy ninja nie będą mieli tam wstępu. Przecież nie wpuszczą uzbrojonych ninja do wioski, prawda? Przyspieszyłam i najprędzej jak potrafiłam biegłam w kierunku głównej bramy. Gdy znalazłam się już na miejscu, dyszałam ciężko. Oparłam się o słup drewna, próbując złapać oddech. Jeden ninja pilnujący bramy pobiegł do mnie. Obejrzał moje rany i krzyczał coś, ale nie słyszałam dokładnie co. Chyba zaczynam już odczuwać skutki zużycia całej czakry. Zanim zemdlałam z wyczerpania, poczułam tylko jak ktoś podnosi mnie z ziemi i zabiera w głąb wioski. Udało mi się.  

Wyjaśnienie terminów zaznaczonych powyżej: Kirigakure (霧隠れの里, Kirigakure no Sato, znaczy dosłownie "Wioska Ukryta we Mgle") znajduje się w Kraju Wody (jap. 水の国, mizu no kuni?) i jest jedną z Pięciu Głównych Wiosek istniejących w tym świecie.   Genin (jap. ninja niższej rangi) - Początkujący shinobi, absolwenci Akademii.  Zabuza Momochi (桃地再不斬, Momochi Zabuza) był poszukiwanym ninja z Kirigakure i pierwszym antagonistą serii.  Wybuchowa notka -  Kawałek papieru z zapisaną na nim pieczęcią. Działa na zasadzie bomby z opóźnionym zapłonem — najpierw zaczyna płonąć, a potem wybucha z dużą siłą. Używana do zastawiania pułapek i ataków z zaskoczenia (np. poprzez przyklejenie jej do pleców jakiegoś niedużego zwierzęcia). Łatwa do wykonania, a jednocześnie bardzo użyteczna — dzięki temu może być szybko spreparowana, nawet podczas walki.   Czakra (チャクラ, chakura) jest niezbędna nawet do najbardziej podstawowej techniki, polegającej na formowaniu fizycznej energii (身体エネルギー, shintai enerugī), znajdującej się w każdej komórce ciała oraz energii duchowej (精神エネルギー, seishin enerugī), uzyskanej z ćwiczeń i doświadczeń.  Genjutsu (jap. 幻術, dosł. "techniki iluzji") - sztuka kontrolowania umysłu i czakry przeciwnika, która wymaga bardzo dobrej koncentracji czakry.   Konohagakure (木ノ葉隠れの里, Konohagakure no Sato; Dosłownie oznacza "Wioska Ukryta Wśród Liści Drzew", znana również jako "Wioska Ukryta w Liściach" czy "Wioska Ukrytego Liścia") - wioska położona w Kraju Ognia. Jest jedną z pięciu najsilniejszych wiosek ninja.   Ninjutsu (忍術; dosł. „Techniki Ninja”), jest niejasnym terminem odnoszącym się niemal do każdej techniki, pozwalając użytkownikowi zrobić coś czego inaczej nie byłby w stanie zrobić, włączając w to używanie broni. Taijutsu (体術, dosłownie znaczy "Techniki Ciała" są podstawową formą technik i odnosi się do każdej techniki dotyczącej sztuk walki lub optymalizacji naturalnych ludzkich umiejętności.