𝔹𝕚𝕣 𝕡𝕣𝕖𝕟𝕤𝕖𝕤 𝕧𝕖 𝕓𝕚𝕣 𝕝𝕖𝕪𝕕𝕚 (Marichat)

Kıymetliiiiiim

Marinette

"Hadi çocuklar lütfeeen"

""Hayır Marinette. Hava çok soğuk""

"Hoyor Moronotto hovo çok soğok"

Kollarımı birleştirip Kagami ve Adriena baktım

"Ya sadece dondurma istiyorum. Çokmu şey istedim"

"Ama Mari hava soğuk. Şimdi dondurma yersen üşütürsün"

"O zaman siz yemeyin ben yerim"

"Sende yemiyorsun"

Oflayıp eve gittim

Annem ve babam yanıma geldi

"Anne ben dondurma yemek istiyorum"

"Ama hava çok soğuk kızım"

"Neden karşılaştığım her kes havanın soğukluğunu bahane ediyor"

Odama çıkıcakken annemin sesini duydum

"Yemek yemiycekmisin?"

"Aç değilim"

Odama gidip çalışma masama oturdum

Dersimi yazarken çok acıkmıştım. Nolurdu bir top dondurma alsalar! Ölürlermiydi!

"Prenses?"

Pencereme bakınca kara kediyi gördüm

Elindede dondurma

Koşarak pencereyi açtım

Hala gözüm dondurmadaydı

"Gerçektende dondurmalar için açtın değilmi pencereyi?"

"Evet"

Dondurmayı elinden alıp yatağıma oturup kaşıkla ağzıma attım

Ama penceremdeki kara kediyi görünce onun da aç olma fikri aklıma takıldı

"Açmısın?"

"Yok, annem menemen yapmıştı"

(Yazarın canı menemen çekti ya😜)

"Hadi gel ye pisicik"

Yanıma oturdu

"Pençeler kapan"

Kaşıkla ona yedirdikten sonra kendimde yedim

"Aman aşk kuşları ıyyy öğk"

"Seni unuttum ya ben miniğim"

Yanına gidip elime aldım

Çalışma masamda oturup kulağının arkasını kaşıdım

"Bu ilgiden banada verirmisin? Sonuçta senin kwaminim"

Tikki plagin yanına geldi

İkisini de okşadım

"İlgiye muhtaç bir kediye ilgi vermiyorsun prenses. Peki ya ben?"

Kaşımı kaldırıp ona baktım

"Sana verdiğim ilgi çok fazla. Bir azcıkta bunlara veriyim"