My Nerdy Boy

YOU ARE READING

Romance

You're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021

#boyxboy #myanmar #owncreation #sweet #unilife

Chapter-47

Start from the beginning

by serenity_han

"ဟုတ္ ဟုတ္"

ထက္ဘုန္းဖုန္းခ်သြားေတာ့မွ သူနာရီကိုၾကည့္လိုက္သည္။ေက်ာင္းသြားဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ အခုခ်ိန္ထိ ၿဖိဳးဉာဏ္ကမလာေသးေသာေၾကာင့္ သူငါးမိနစ္ေလာက္စာၾကည့္ေနလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့မွလြယ္အိတ္ကိုလြယ္ကာ မနက္စာစားဖို႔ေအာက္ဆင္းလာေတာ့သည္။သူမနက္စာစားၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ၿဖိဳးဉာဏ္ကလည္းေရာက္လာေသာေၾကာင့္ သူလည္းေမႀကီးကိုႏႈတ္ဆက္ကာ အိမ္ထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။

"မင္းကလည္းၾကာလိုက္တာကြာ။ဒီေန႔tutorialရွိပါတယ္ဆိုမွ"

"သိတယ္ ငတုံးရဲ႕။ငါလည္းစာမရေသးလို႔စာလုပ္ေနတာ"

"ေအးပါ ေအးပါ၊ေခါင္းလိုက္မေခါက္နဲ႔ေလ။ငါကဒီတိုင္းေမးၾကည့္တာကို"

"ဟဲဟဲ သိပါတယ္။ထက္ဘုန္းေရွ႕မွာဆိုမင္းကိုေခါင္းေခါက္လို႔မရလို႔ ေနာက္ကြယ္မွာေခါက္တာ"

"ထားပါေတာ့ ထားပါေတာ့၊သြားမယ္ေလ။ေက်ာင္းေနာက္က်ေတာ့မယ္ကြ"

ေဆာင္းဦး၏ေျပာစကားေၾကာင့္ ၿဖိဳးဉာဏ္လည္းေခါင္းကိုညိမ့္ျပလိုက္ကာ ေက်ာင္းကိုေမာင္းထြက္လာခဲ့သည္။မနက္အေစာပိုင္းျဖစ္သည့္အတြက္ ကားလမ္းအေတာ္ေလးရွင္းေသာေၾကာင့္ သူတို႔ေက်ာင္းကိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲေရာက္ရွိလာသည္။

အျပင္မွာမိုးသည္းေနေသာေၾကာင့္ ၿဖိဳးဉာဏ္ကအေနာက္ခန္းမွာထည့္ထားေသာ သူ႔ထီးကိုယူလိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္သားကားေပၚမွဆင္းကာ tutorial ေျဖရမည့္အတန္းဆီကိုေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။အခန္းထဲဝင္ဖို႔လုပ္လုပ္ခ်င္း ဦးဆုံးေတြးလိုက္ရေသာလူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ေဆာင္းဦးေျခလွမ္းမ်ားရပ္တန္႔သြားသည္။

ထက္ဘုန္းကေခါင္းကိုငုံ႔ကာစာၾကည့္ေနၿပီး ရွင္ေႏွာင္းကထက္ဘုန္းေဘးနားမွာထိုင္၍စားပြဲေပၚမွာလက္ေထာက္လ်က္ ထက္ဘုန္းကိုေငးၾကည့္ေနသည္။ၾကည့္ေနတဲ့ပုံကိုက အခန္းတစ္ခန္းလုံးမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိသည့္ပုံစံႏွင့္။

"ေဆာင္းဦးစက္၊ရွင္ေႏွာင္းနဲ႔ကိုထက္ကသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာ မင္းသိရဲ႕သားနဲ႔။ဘာေတြေလွ်ာက္ေတြးေနတာလဲ။မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြကို ျမန္ျမန္ေဖ်ာက္လိုက္စမ္း"