Ακτινογραφία Καρδιάς

Kεφάλαιο 11

Το Σάββατο είχε έρθει. Η μαμά της Αλίκης ήταν ήδη μία μέρα στο σπίτι και ήταν όλη την ώρα ξαπλωμένη. Πονούσε με την παραμικρή κίνηση και για αυτό σηκωνόταν μόνο όταν έπρεπε να επισκεφτεί την τουαλέτα. Οπότε όλες οι δουλειές του σπιτιού είχαν πέσει πάνω στον πατέρα της και στην Αλίκη, αλλά κυρίως στην τελευταία αφού ο μπαμπάς της έπρεπε να πηγαίνει και στη δουλειά.

<Μαμά μου, πρέπει να βγω για λίγο. Σε μία ώρα θα είμαι πίσω. Αν χρειαστείς το οτιδήποτε να με πάρεις αμέσως στο κινητό και θα έρθω όσο πιο γρήγορα μπορώ.> της είπε καθώς είχε ετοιμαστεί για να βγει με τον Αχιλλέα.

<Μην ανησυχείς. Πήγαινε να περάσεις καλά. Ααα και μετά περιμένω να μου πεις εντυπώσεις.> της είπε και της έκλεισε πονηρά το μάτι. Είχε καταλάβει ότι θα έβγαινε με αγόρι αλλά δεν είχε πει τίποτα για να μην την φέρει σε δύσκολη θέση. 

Η Αλίκη κοκκίνησε με τα λόγια της μητέρας της αλλά δεν είπε κάτι. Απλά άνοιξε την πόρτα του σπιτιού και ξεκίνησε να πηγαίνει προς την πλατεία που είχαν δώσει ραντεβού. Του είχε ζητήσει να συναντηθούν κάπου κοντά στο σπίτι της για να είναι κοντά στη μαμά της μήπως χρειαστεί κάτι. Εκείνος το δέχτηκε με χαρά και σε πέντε λεπτά από τώρα θα βρισκόντουσαν.

Μόλις έφτασε η Αλίκη στην πλατεία τον είδε να κάθεται σε ένα απομονωμένο σχετικά παγκάκι. Κατευθύνθηκε προς το μέρος του και μόλις την είδε σηκώθηκε όρθιος. Όταν έφτασε κοντά του για λίγα λεπτά δεν μίλαγαν και απλά κοιτούσαν ο ένας στα μάτια του άλλου. 

Ο Αχιλλέας της έδωσε κάτι και εκείνη ξαφνιάστηκε γιατί δεν είχε δει ότι είχε κάτι μαζί του. Το ξάφνιασμα έγινε μεγαλύτερο όταν είδε τι κράταγε και τον κοίταξε με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της. 

<Είπα αντί να στο αφήσω στο ντουλαπάκι σου να στο δώσω εγώ ο ίδιος.> της είπε και περίμενε με αγωνία την αντίδραση της.

Η Αλίκη πήρε στα χέρια της το τριαντάφυλλο και είδε ότι είχε και αυτό ένα σημείωμα όπως και τα προηγούμενα. Το κοίταξε και είδε ότι ο γραφικός χαρακτήρας είναι ίδιος με αυτόν στα υπόλοιπα ραβασάκια. 

Είμαι ερωτευμένος μαζί σου. έλεγε το σημείωμα και η Αλίκη δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που συνέβαινε. 

<Εσύ είσαι;> ρώτησε όταν βρήκε το κουράγιο να μιλήσει. Τον κοίταξε και εκείνος απλά κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. <Μα... πως;> 

<Δεν μπορούσα να στο δώσω εγώ ο ίδιος γιατί οι περισσότεροι εκεί ξέρουν τη σχέση μου με τη Στέλλα. Οπότε στο άφηνα στο ντουλαπάκι σου για να το βρεις και για να είμαι κατά έναν τρόπο δίπλα σου. Όταν αργούσα να φτάσω στο νοσοκομείο, παρακάλαγα τον Θάνο να το αφήσει. Όμως αυτό έγινε μόνο δύο φορές. Ήθελα να βλέπω την αντίδραση σου όταν θα το έβρισκες.> της εξήγησε και η Αλίκη τον άκουγε με φανερή έκπληξη.