Ακτινογραφία Καρδιάς

Kεφάλαιο 5

Ημέρα Παρασκευή. Τελευταία μέρα της εβδομάδας με νοσοκομείο.

Η Αλίκη έφτασε στο νοσοκομείο οριακά στην ώρα της. Πήγε αμέσως στα αποδυτήρια για να αλλάξει. Μέσα είχε πολλά άτομα. Είδε τον Θάνο και τον καλημέρισε. Ο Αχιλλέας ήταν άφαντος. 

Από την παρέα της μέσα ήταν μόνο ο Νίκος, ο οποίος είχε κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα. Τα κορίτσια είχαν ήδη αλλάξει και περίμεναν στο ακτινολογικό εργαστήριο. 

Όταν έφτασε στο ντουλαπάκι της γούρλωσε τα μάτια της με αυτό που αντίκρισε. Μπροστά της ήταν ένα ολοκόκκινο τριαντάφυλλο. Το έπιασε και το μύρισε. Έκλεισε τα μάτια της για να απολαύσει αυτή την μυρωδιά. 

Μόλις τα άνοιξε, κοίταξε γύρω της για να καταλάβει ποιος μπορεί να της άφησε αυτό το λουλούδι. Κανείς δεν την κοιτούσε. Όλοι είτε άλλαζαν ήσυχοι είτε μιλώντας με τους φίλους τους.

Αμέσως στο μυαλό της ήρθε ο Αχιλλέας. Ναι αυτός θα ήταν. Θα είχε έρθει νωρίτερα και θα της είχε φέρει το τριαντάφυλλο. Απλά δεν ήθελε να αποκαλυφθεί γιατί είχε κοπέλα. 

Με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη άνοιξε την πόρτα των αποδυτηρίων για να φύγει.

Όταν όμως την άνοιξε έπεσε πάνω σε ένα γεροδεμένο σώμα. Σήκωσε το κεφάλι της για να ζητήσει συγνώμη αλλά μόλις είδε το άτομο με το οποίο συγκρούστηκε, δεν έβγαινε η φωνή της.

<Συγνώμη.> της είπε εκείνος και απλά την προσπέρασε και μπήκε στο δωμάτιο.

Η Αλίκη έμεινε να κοιτάζει τον Αχιλλέα να απομακρύνεται. Τελικά δεν είχε έρθει νωρίτερα αλλά είχε καθυστερήσει. Αμέσως το πρόσωπο της σκυθρώπιασε. Δεν ήταν ο Αχιλλέας αυτός με το τριαντάφυλλο. Στεναχωρήθηκε πολύ με αυτή τη διαπίστωση. 

Ούτε καν την χαιρέτησε. Ήταν σαν να μην την είδε. Είπε ένα τυπικό συγνώμη και αμέσως έφυγε. Τα μάτια της βούρκωσαν. Σίγουρα ήταν θυμωμένος με την συμπεριφορά της την Τετάρτη. Θεώρησε ότι τον έχασε από την ζωή της και ήταν αποκλειστικά και μόνο δικό της λάθος.    

<Θα στέκεσαι για πολύ ώρα στην πόρτα; Θα αργήσουμε.> την ξύπνησε η φωνή του Νίκου και ξεκίνησαν μαζί να περπατάνε.

Κανείς τους δεν μιλούσε. Ο καθένας σκεφτόταν τα δικά του. Δεν ήθελαν να αρχίσουν μία ανούσια συζήτηση που δεν θα ωφελούσε πουθενά.

Έφτασαν στον ακτινολογικό χώρο και αμέσως ξεκίνησαν αφού ο υπεύθυνος είχε ήδη φτάσει. Ευτυχώς δεν τους έκανε παρατήρηση γιατί είχαν αργήσει μόνο τρία λεπτά.