ေရတြင္းသို႔ ေသာက္ေရလာခပ္ၾကေသာ သူမ်ားလည္း အမ်ားအျပား ရွိေနသလို အတာအိုး လာပို႔ေသာ သူမ်ားလည္း မနည္းလွ။
သို႔ေသာ္လည္း ေက်ာင္းၿခံဝန္းထဲတြင္ ဆူညံမေနဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။
ေညာင္ပင္ ေအာက္တြင္ အတာအိုးကို ထားၿပီးေသာ အခါတြင္ေတာ့ ေစတီဘက္သို႔ ထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။
"အကိုတို႔က ဒီေက်ာင္းကိုလာတာ မေဝးဘူးလား"
အထြန္း ၏ အေမးကို ထက္ေအာင္က ၿပဳံးရင္းျဖင့္ပင္ ေျဖသည္။
"အဖြားတို႔ အဖိုးတို႔ ရွိကတည္းက ဒီေက်ာင္းကိုပဲ လာၾကတာေလ ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုပဲ အၿမဲတမ္း လာျဖစ္တာ "
"ဪ .."
"ၿပီးေတာ့ ဒီေက်ာင္းက အရမ္းေအးခ်မ္းတယ္ ၊ တိတ္ဆိတ္ၿပီးေတာ့ အသံေတြလည္း ဆူဆူ ညံညံေတြလည္း မ ၾကားရဘူးေလ"
အထြန္းက ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ျဖင့္ နားေထာင္ရင္း ဆရာ ကန္ေတာ့ပြဲ ကို သတိရသြားျပန္သည္။
ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပေသာ ဆရာ ကန္ေတာ့ပြဲသည္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၏ အစဥ္အလာ ပင္။
သံဃာတို႔ကို လႉဖြယ္ပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ကန္ေတာ့ၾကသလို ၊ ဝတၳဳေငြမ်ားျဖင့္လည္း ကန္ေတာ့ၾကသည္။
"ဒါနဲ႔ အကိုက မနက္ျဖန္ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ လာမွာလား"
"အင္း လာမွာေလ ၊ ေဖ်ာ္ရည္ေတာင္ လႉမလို႔ပဲ ၊ အထြန္းလည္း လာမယ္မလား "
"ဟုတ္"
" မနက္ျဖန္ ေတြ႕မယ္ေလ ၊ ဒါနဲ႔ ျပန္ၾကေတာ့မလား "
"ဟင့္အင္း အထြန္း ခေရပန္း ေကာက္ဦးမယ္ "
"ခေရပန္း"
ကိုထက္ေအာင္က ေမးခြန္းထုတ္သလို ေမးလာေတာ့ အထြန္း ေခါင္းကို ညိတ္ျပလိုက္ရင္း
"အေမက ခေရပန္းႀကိဳက္တယ္ေလ ၊ အေမ့ အတြက္ သီေပးခ်င္လို႔"
"ဒါဆို အကိုလည္း ကူေပးမယ္ "
"ဟုတ္"
အထြန္း မျငင္းဘဲ အလြယ္တကူပင္ လက္ခံလိုက္သည္ ။
အထြန္း သူမ်ားအကူအညီကိုေတာ့ အမ်ားႀကီး မလိုခ်င္ေပမယ့္ ခေရပန္း မ်ားမ်ားရ မွ အေမ့အတြက္ ပန္းကုံး ႀကီးႀကီးရမွာ ။
ပန္းေကာက္ၿပီးေသာ အခါတြင္ေတာ့ အထြန္းက ေက်းဇူးတင္စကားဆိုရင္း ႏႈတ္ဆက္သည္။
"ဒါဆို အထြန္းသြားေတာ့မယ္ေနာ္ "
"ဟုတ္ၿပီ ဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ၊ မနက္ျဖန္ ေတြ႕မယ္"
"ဟုတ္"
အထြန္း အလွ်င္အျမန္ပင္ ပန္းမ်ားကို သိမ္းကာ အိမ္သို႔ ျပန္လာသည္ ။
မခြဲခ်င္ဘဲ ႏႈတ္ဆက္ေနရေအာင္ ကိုမိုးလည္းမဟုတ္။
လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္ရင္း အခ်ိန္ဆြဲေနရေအာင္လည္း ကိုမိုးမွ မဟုတ္တာ။
******
AN/
ဖုန္းက အေရာင္ တလက္လက္ထေနျပန္ပါၿပီ
အေပၚ တစ္ဝက္က တစ္ေရာင္ ၊ ေအာက္ တစ္ဝက္က တစ္ေရာင္။
Keyboard ေသခ်ာ မျမင္ရေတာ့ ခဏခဏ မွား type ေတာ့တာပဲ
အမ်ားႀကီး တိုသြားတယ္မလားဟင္
စာလုံးေရ မ်ားလာရင္ စက္က ေၾကာင္ေနေရာ မို႔
မနက္ျဖန္ ျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္ 😍🙈
YOU ARE READING
ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)
Romance"ကံ့ကော်ဆိုတာ မပြောင်းလဲတဲ့ချစ်ခြင်း သက်သေ"
Part 20 ( Zawgyi)
Start from the beginning
