****
"ကိုမိုး ခူးေပးတဲ့ ပိေတာက္ခက္ေလး"
ပိေတာက္ခက္ကို နမ္းလိုက္ ၾကည့္လိုက္ ျပန္နမ္း လိုက္ၿပဳံးလိုက္ ျဖင့္ အလုပ္မ်ားေနေသာ အထြန္းကို အေမက မ်က္ေစာင္းထိုးသည္။
"အထြန္းေရ အဲ့စကားၾကားရတာ အခါ သုံးဆယ္မကေတာ့ဘူး "
"အေမကလည္း .."
"ငါ နားေတြလည္း ပူလွပါၿပီ အထြန္းရယ္ ၊ မ်က္စိေတြလည္း ေနာက္ေနၿပီ "
"အေမကလည္း စိတ္ေလွ်ာ့ပါ ၊ ဥပုသ္ႀကီးနဲ႔ကို"
"နင္က ဥပုသ္သည္ေရွ႕မွာ မ်က္စိေနာက္ေအာင္ လုပ္ျပေနတာေလ"
ထိုအခါမွ အထြန္းက ရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ ပိေတာက္ခက္ကို
အက်ႌအိတ္ထဲထည့္သည္။
အထြန္းက ေပ်ာ္လို႔ေျပာတာပါ ၊ ၿပီးေတာ့ အက်ယ္ႀကီးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္လည္း အေမ တရားမွတ္လို႔ ရေအာင္ အထြန္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေပးပါ့မယ္ေလ ။
အထြန္းက ပိေတာက္ခက္ကို ဖ်ာေအာက္ထဲသို႔ ထည့္သိမ္းသည္။
ထို႔ေနာက္ အိပ္ယာေပၚတြင္ ေခြေခြေလး အိပ္ရင္းမွ ပိေတာက္ခက္ ရွိေသာ ေနရာသို႔ ၾကည့္ကာ ၿပဳံးျပန္သည္ ။
အထြန္းေလ ကိုမိုးကို အရမ္းသေဘာက်တာပဲ ။ ဒီပိေတာက္ခက္ေလးလိုပဲ ကိုမိုးကို အိမ္ေခၚထားခ်င္လိုက္တာ။
****
"အထြန္း"
အတာအိုးကို ေခါင္းေပၚ႐ြက္ထားေသာ အထြန္း တစ္ေယာက္ ေျခလွမ္းတို႔ကို ရပ္ကာ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။
"ဪ ကိုထက္ေအာင္ "
"အတာအိုးလာပို႔တာလား"
"ဟုတ္"
အထြန္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။ အကိုလည္း အတူအိုးကိုင္ထားတာ ဆိုေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ကို လာတာပဲထင္ပါရဲ႕။
" အတူတူ သြားမယ္ေလ "
"ဟုတ္"
ႏွစ္ေယာက္သား စကားေျပာရင္း ျဖင့္ပင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သို႔ေရာက္လာသည္။
ေဝဠဳဝန္ေတာရ ေက်ာင္းသည္ ၿမိဳ႕ အစြန္နားတြင္ရွိေသာေၾကာင့္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ျဖင့္ ေအးခ်မ္းေနသည္။
YOU ARE READING
ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)
Romance"ကံ့ကော်ဆိုတာ မပြောင်းလဲတဲ့ချစ်ခြင်း သက်သေ"
Part 20 ( Zawgyi)
Start from the beginning
