Kelebeğin Gözyaşı

Bölüm 3 #Yeni Hayat

Merhaba okuyorsanız lütfen yorum yapın ve oy verin <3 :*

Hatırlatma: Kapının kırılma sesi ile hızla yerimizden sıçradık. İçerisi bir anda koruma gibi giyinen adamlarla dolmuştu..

Koruma gibi giyinen 7-8 adam içerideydi ikisi Güneşi alıp yanlarına çekince hızla üzerlerine yürüdüm 

''Bırakın onu o benim kızım !'' Üç adam beni tutunca Güneş ağlayıp korku dolu gözlerle içeri giren adama sonra da bana baktı. İri cüsseli adam önüme gelerek

''Yağmur.. Duyuyor musun yağmuru ? Kızın her ağladığında yağan yağmuru..''

''Ne diyorsun be ?!'' dememle suratıma yumruğu indirmişti.

''Bağırmayı kes ! Senin kızın olmadığınıda biliyorum, Güneş bizle geliyor.'' Arkasını dönüp yürüdü korumaları hızla itip koşmamla iki el ateş sesi duyuldu.. Belimin iki yönünde hissettiğim acı ile yere düştüm, tek gördüğüm Güneşin korku dolu gözlerle götürülmesiydi, son bir kez nefes aldım

''O benim kızım..''

**

Yazar'dan:

13 yaşındaki kız, hem babasının hemde annesinin ölümünü gözleri ile bizzat görmüştü. O kadar korkuyordu ki bu adamlardan ağzını bıçak açmıyordu ve sürekli ağlıyordu. 1 yıl boyunca bir odada hapis tutulmuştu. Oda karanlıktı, yanıp sönen ampul aydınlatıyordu odayı bazen. Ne kadar da acımasızlardı ? O daha gençti küçüktü. Güneş'in psikolojisi bozulmaya başlamıştı. 

Sürekli sorguya çekiliyordu ve sorulara cevap vermeyince canı yanıyordu. Ne kadar da savunmasızdı,acizdi.

Kendisine sorulan sorulardan da bir anlam çıkaramamıştı. Artık alışmtı bu duruma ''Neden beni öldürmüyorlar ki ?'' diye düşünüyordu. Kaçırıldıktan 6 ay sonra saçları tamamen beyaz olmuştu. 

Umudunu kesmişti artık, dayanamıyordu ki sonunda kurtulmuştu oradan. Bir kaç adam onu adamlardan kaçırıp yolculuğa çıkmıştı. Güneş o kadar yorulmuştu ki uykuya dalmıştı huzursuzca.

Olanlardan sonra hafızasını kısmen yitirmişti. Anne ve babasının ölümleri ve isimleri dışında pek birşey hatırlamıyordu. Tek bildiği o 9 ay boyunca karanlıkta çektikleriydi. Artık konuşamıyordu, konuşmaya çalışsa bile konuşamıyordu. Zavallı kız.. Gittiği yerde yeni bir hayata Merhaba diyecekti..

Güneş'ten : 

Benim Adım Güneş.. Sadece Güneş. Babam ile annemin ölümünden sonra bir daha konuşmadım, konuşamadım. Beni babamdan alan adamlar tarafından kaç kez dövüldüm, korkutuldum bilmiyorum. 9 aylık bir kabusun ardından beni kurtaran adamlara bile güvenemiyordum. Sanırım artık kimseye güvenemiyordum. Beni buraya getireli 3 gün olmamıştı. Dünya'dan uzak ayrı bir gezegendeydik, yani onlar öyle diyordu işte.

''Hoşgeldin Güneş '' kahverengi saçlı hafif göbeği olan siyah gözlü adam konuşmuştu, bende karşısında oturuyordum

''Burası Maniturn Gezegeni, dünyadan tek farkı burada uymayan insanların olması. Biz kedinimize Uyuşmayan diyoruz. Buradaki Teknoloji Dünyadan çok da farklı değil. Sadece biraz daha gelişmiş, bu yüzden zorluk çekeceğini sanmıyorum. Günlük yaşantına devam edeceksin. Okula gideceksin bir evin ve bir hayatın olacak. Ailene olanları duydum, gerçekten üzgünüm.. Geçici bir hafıza kaybı yaşıyorsun bu yüzden endişelenme lütfen. Umarım en kısa zamanda herşey hatırlar bize yardımcı olursun.. Gerçidiğin kötü günleri unutmanı istiyorum. Yeni bir hayata Merhaba de Güneş ''

Kısa konuşmadan sonra görevli beni evime götürdü. Evim 3. kattaydı. Kapı çelikti ve yanında dikdörtgen şeklinde bir çıkıntı vardı 

''Bayan elinizi uzatır mısınız ?'' diye rica etti adam

Elimi çıkıntıya uzattığımda ''Tarama Tamamlandı Hoşgeldiniz Güneş Hanım- diyen robot sesi ile kapı beraber açıldı 

''İçeride eşyalar, giysiler,yiyecekler vs herşeyiniz bulunuyor. Yarın saat 8'de Talented Okulunda olun 8.30 da dersiniz var ve bu arada -ince bir kart uzatıp- yeni kimliğiniz diyerek uzaklaşıp evden çıktı.

Odama geçip kendimi yatağa attım bir köşede 2 çanta duruyordu. Sanırım benim eşyalarımdı. İstemsizce olanlar aklıma gelince gözlerimin yandığını hissettim. O adamlar kimdi ve neden Annem ile Babamı öldürmüşlerdi ? Ayrıca benim burada ne işim vardı ? Ben normal bir insanım. Keşke yanımda olsalardı şimdi. Buraya alıştıktan sonra ilk iş herşeyi öğrenip geçmişimi hatırlamaya çalışacaktım. Aklımda yüzlerce soru vardı ve en merak ettiğim ise saçlarım.. Neden Beyazdı ?

Selemeee Gençler süprizzz evet şimdi hikayeyi anladınız ve olaylar başlayacak. Aslında 4. Bölümde Güneş'i hikayeye alacaktım ama sizi sıkmakda istemedim. Kısaca durumu açıklıyorum. Güneş Ailesinin ölümü ve onların isimleri dışında bir şey hatırlamıyor. -işkenceleri hatırlıyor tabi- Güneş yaşadığı olaylardan sonra artık konuşamıyor. Kimseye de güvenmiyor. Şu an içinde olduğu durumu çözmeye başlayacak ve sorularına cevap ararken ona bir kişi daha eşlik edecek :)) Ve olaylar başlayacak sizin o çok beklediğiniz arkadaşlarda hikayeye girecek :D ... İyi okumalar ... Öpüldünüz :**