Chapter Two

333 35 0
                                    

༄✪༄

Serenity POV

KURYUSO Kong tinignan ang isang kwentas na sandali ay lumiwanag ng mahawakan ko bago nalipat sa naka tuping papel ang attention ko. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko kapag binasa ko ang sulat na wari ko ay iniwan ng akin Ina. May isang parte sa dibdib ko ang tila ba kumabog sa isiping kapag binuksan ko ang mumunting papel na ito at mabasa ang nilalaman ay ang syang pagbago ng buhay ko.

    Serenity:
                  

Sinulat ko ito habang nakikipag laban ang iyong ama. Anak hindi ko alam kung pagkatapos ng mangyayari ngayong gabi ay buhay pa kami ng iyong ama. Patawad anak , patawad kung hindi kana namin makikita pang muli.

Madaming gustong sabihin saiyo ang iyong Ina ngunit tila ba sa mumunting sulat nalang na ito ko masasabi lahat ng dapat ay noon mopa nalaman. Anak... hindi ko alam kung saan ko sisimulan sa pag sasabi ng katotohanan ngunit wala ng Oras ,baka ilang sandali nalang ay matunton na ako ng mga alagad ng kadiliman.

Serenity anak hindi ka ,o tamang sabihin na hindi tayo ordinaryong tao lamang. Alam ko sa mga oras nato gulong gulo kana sa mga nangyayari pero anak magtiwala kalang.

Hindi man kami ng ama mo ang tunay mong mga magulang pero sa puso namin ay samin ka nag mula, anak... patawad ,patawad kung hindi namin nasabi sayo ng iyong ama na hindi ka samin nag mula sapagkat ayaw naming isipin mo na iba ka , gusto namin isipin mong Isa kalang ordinaryong tao na malayo sa karahasan ng mundong pinag mulan natin pero mukhang hindi natin matatakasan ang realidad. Anak batid naming nasasaktan ka ngayon pero nak? kayanin mo hmm... nandito lng kami ng papa mo ,gagabayan ka namin lagi.

Anak hanapin mo ang iyong tunay na mga magulang at tuklasin mo ang pagkatao mo , iyang kwentas na iyan ang tanging naiwan saiyo ng iyong tunay na ina nong panahong ibinigay ka nya saamin bago pa mangyari ang pagkakagulo ng dalawang panig. Ang kwentas nayan ang magiging susi sa paghahanap mo sa mga magulang mo at pag tuklas sa pagkatao mo , iyang kwentas din ang tutulong sayo para makabalik sa totoong mundong pinag mulan mo...

                                 Ang iyong Ina:

Hindi ko alam kung anong unang mararamdaman ko ,mix emotions ,that's what I'm feeling right now. Pagtatampo?. Yan ang isa sa mga nararamdaman ko ngayon dahil sa mga nalaman ko dahil namulat pala ako sa kasinungalingan at paniniwala na Sila mommy Jane at daddy Alfred ang mga magulang ko ngunit hindi pala pero naiintindihan at pinapatawad kona sila sapagkat nong nabubuhay pa sila hindi ko naramdamang iba ako sa mga batang normal. Ni minsan hindi nila pinaramdam na hindi nila ako kadugo ,thankful panga ako eh kasi sa mga panahong Buhay pa sila ay naramdaman kong normal lamang akong tao. Galit?. Para sa mga taong pumatay at naging dahilan ng pagkamatay ng mga tumatayong magulang ko at sisiguradohin kong pagbabayaran nilang lahat iyon. Pagkalito?. Pagkalito dahil hindi ko alam kung saan ko unang sisimulan lahat ng ito ngunit kakayanin ko... kakayanin ko para sa mga tumayong magulang ko at para narin sa pag bigay ng hustisya sa pagkamatay nila.  Guide me mom ,dad.

"SIS NAKIKIRAMAY ako" saad ng kaibigan kong si Lea habang naka tingin sa hawak kong lalagyan ng abo kuno na ang akala nila ay pina crimate ko ang bangkay ng mga tumayong magulang ko ngunit hindi dahil pagkatapos maimbistigahan ng mga pulis ang mga katawan ng mga magulang ko at sinabing pinatay kuno ng magnanakaw. Pero hindi dahil alam ko sa sarili na hindi ordinaryong tao ang gumawa ng karumaldumal nayun, pagkatapos embistigahan ang katawan ng magulang ko at pagka alis ng mga pulis ay ang syang pag liwanag ng mga katawan ng magulang ko at ang pag laho nalang nito bigla.

"Salamat" tipid na sabi ko at ngumiti ng bahagya sa kaibigan ko.

"Malalampasan modin lahat ng to sis" Lea said and hug me and there... kasabay ng pag yakap nya sakin ay ang sya ding pag tulo ng mga luhang akala ko ay naubos na nong gabing nangyari ang masalimuot na pangyayaring iyon. It's hurt so bad, loosing someone you love feels like dying already.

" Why all of this happening to me Lia" My voice broke and she immediately hush me pero hindi maampat ang luhang bumubuhos sa mga mata ko ,kasabay ng sunod sunod na pag buhos ng luha ko ay sya ding pag buhos ng ulan na tila ba'y nakikiramay ang panahon sa pag dadalamhati ko.

"Pag subok lng sayo to sis, God has reason why he take tita Jane and Tito Alfred to him" Malambing na sabi ng kaibigan ko and I'm very thankful to God because he give me such a wonderful friend like Lia.

PAGKA ALIS ng mga nakiramay ay umakyat na ako sa kwarto ko kung saan iniwan ni mommy jane ang sulat at kwentas na syang magdadala sakin sa mundong pinag mulan ko... sa kung saan ako totoong nababagay. Tulala lng akong naka tingin sa hawak kong kwentas at huminga ng malalim.

"Pano at saan ako mag sisimula?" Tanong ko sa sarili ko at muling bumuntong hininga at muling tumayo para tumungo sa kwarto ng mga magulang ko para humanap ng kahit kaunting clue. Pagpasok ko sa kwarto ng magulang ko ay ang pagka pukaw ng attention ko sa librong lumiliwanag na naka latag sa kama ng mga tumayong magulang ko. Anong misteryo nanaman kaya ang matutuklasan ko?.


༄✪༄

SOUL KEEPER  [ On-Going ]Where stories live. Discover now