"မေပးရပါဘူး"
"ကိုမိုးမွာမွ အေႂကြမပါတာ ၊ အထြန္းမွာပါတယ္ေလ"
"မပါလည္း ပါေအာင္လုပ္မွာေပါ့ ကဲ ဟိုနားေလးမွာ သြားေစာင့္ေန ေနာက္က လိုက္လာခဲ့မယ္"
မ်က္ခုံးႏွစ္ခုကို ထိလုမတတ္ တြန႔္ခ်ိဳးကာ တံတားအလယ္နားကို လက္ညႇိဳးထိုးျပေတာ့ အထြန္း ေခါင္းညိတ္ၿပီးသာ ထြက္လာလိုက္သည္။
ကိုမိုးဟာ အဲလိုပဲ ၊ အထြန္းေပးလိုက္မယ္ဆိုလည္း မရဘူး ၊ အထြန္းဆီက ဆိုရင္ ဘာဆို ဘာမွ မယူခ်င္ဘူး ။
မသိမသာ လႈပ္ယမ္းေနေသာ ဝါးတံတားသည္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တိုင္း အသံျမည္ေနသည္။ ေျခကို ေဆာင့္ကာ လမ္းေလွ်ာက္မိေတာ့ ပိုလို႔ပင္ လႈပ္ယမ္းေနသလို ။
ကိုမိုးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တံတားထိပ္ အေက်ာ္က အိမ္ဆိုင္ေလးတြင္ ေဈးဝယ္ေနသည္။ ဆိုင္က အစ္မႏွင့္ ၿပဳံးျပ ႏႈတ္ဆက္ေနေသာ ကိုမိုးကို အထြန္း မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး မ်က္ႏွာလႊဲပစ္လိုက္သည္။
ျခားနားလိုက္တာမ်ား ၊ အထြန္း ပိုက္ဆံေပးမယ္ လို႔ေျပာေတာ့ မ်က္ႏွာက တစ္မ်ိဳး ၊ အခု ဟိုက အမနဲ႔ စကားေျပာေတာ့ မ်က္ႏွာက တစ္မ်ိဳး ။
ေခါင္းကို ခ်ာကနဲ လွည့္ကာ ေျခကို ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ ဝါးကပ္ခင္းထားေသာ တံတားက ၿငိမ့္ခနဲ ။
မျဖစ္ေသးပါဘူး ၊ ျပဳတ္က်ရင္ အထြန္းက ေရကူးတတ္တာမဟုတ္ဘူး ။
ပုဆိုးစကို အသာကိုင္၊ တစ္လွမ္းခ်င္း ျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာက္ရင္းက အလယ္နားသို႔ေရာက္ေသာ အခါတြင္ေတာ့ ေျခလႊဲထိုင္ခ်လိုက္သည္။
တံတားေအာက္မွ ေခ်ာင္းေရသည္ ေနေရာင္ေၾကာင့္ တလက္လက္ပင္ ထေနသည္။ အထြန္း တံတားေပၚတြင္ ထိုင္ေနရင္းက ေျခကိုလႊဲကာ ေဆာ့ေနလိုက္သည္။
လွမ္းျမင္ရေသာ ေတာင္တန္းတို႔က စိမ္းေမွာင္ေနသလို တိမ္တိုက္တို႔ကလည္း တလြင့္လြင့္ ။
"အထြန္း ျပဳတ္က်မယ္ေလ "
ေျခကို ၿငိမ္ၿငိမ္ထားလိုက္ၿပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုမိုးက အထြန္းေဘးတြင္ တင္ပ်ဥ္ေခြ ထိုင္သည္။
YOU ARE READING
ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)
Romance"ကံ့ကော်ဆိုတာ မပြောင်းလဲတဲ့ချစ်ခြင်း သက်သေ"
Part 18 ( Zawgyi )
Start from the beginning
