"မပေးရပါဘူး"
"ကိုမိုးမှာမှ အကြွေမပါတာ ၊ အထွန်းမှာပါတယ်လေ"
"မပါလည်း ပါအောင်လုပ်မှာပေါ့ ကဲ ဟိုနားလေးမှာ သွားစောင့်နေ နောက်က လိုက်လာခဲ့မယ်"
မျက်ခုံးနှစ်ခုကို ထိလုမတတ် တွန့်ချိုးကာ တံတားအလယ်နားကို လက်ညှိုးထိုးပြတော့ အထွန်း ခေါင်းညိတ်ပြီးသာ ထွက်လာလိုက်သည်။
ကိုမိုးဟာ အဲလိုပဲ ၊ အထွန်းပေးလိုက်မယ်ဆိုလည်း မရဘူး ၊ အထွန်းဆီက ဆိုရင် ဘာဆို ဘာမှ မယူချင်ဘူး ။
မသိမသာ လှုပ်ယမ်းနေသော ဝါးတံတားသည် လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း အသံမြည်နေသည်။ ခြေကို ဆောင့်ကာ လမ်းလျှောက်မိတော့ ပိုလို့ပင် လှုပ်ယမ်းနေသလို ။
ကိုမိုးကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တံတားထိပ် အကျော်က အိမ်ဆိုင်လေးတွင် ဈေးဝယ်နေသည်။ ဆိုင်က အစ်မနှင့် ပြုံးပြ နှုတ်ဆက်နေသော ကိုမိုးကို အထွန်း မျက်စောင်းထိုးပြီး မျက်နှာလွှဲပစ်လိုက်သည်။
ခြားနားလိုက်တာများ ၊ အထွန်း ပိုက်ဆံပေးမယ် လို့ပြောတော့ မျက်နှာက တစ်မျိုး ၊ အခု ဟိုက အမနဲ့ စကားပြောတော့ မျက်နှာက တစ်မျိုး ။
ခေါင်းကို ချာကနဲ လှည့်ကာ ခြေကို ဆောင့်ချလိုက်တော့ ဝါးကပ်ခင်းထားသော တံတားက ငြိမ့်ခနဲ ။
မဖြစ်သေးပါဘူး ၊ ပြုတ်ကျရင် အထွန်းက ရေကူးတတ်တာမဟုတ်ဘူး ။
ပုဆိုးစကို အသာကိုင်၊ တစ်လှမ်းချင်း ဖြည်းဖြည်း လျှောက်ရင်းက အလယ်နားသို့ရောက်သော အခါတွင်တော့ ခြေလွှဲထိုင်ချလိုက်သည်။
တံတားအောက်မှ ချောင်းရေသည် နေရောင်ကြောင့် တလက်လက်ပင် ထနေသည်။ အထွန်း တံတားပေါ်တွင် ထိုင်နေရင်းက ခြေကိုလွှဲကာ ဆော့နေလိုက်သည်။
လှမ်းမြင်ရသော တောင်တန်းတို့က စိမ်းမှောင်နေသလို တိမ်တိုက်တို့ကလည်း တလွင့်လွင့် ။
"အထွန်း ပြုတ်ကျမယ်လေ "
ခြေကို ငြိမ်ငြိမ်ထားလိုက်ပြီး မော့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုမိုးက အထွန်းဘေးတွင် တင်ပျဉ်ခွေ ထိုင်သည်။
YOU ARE READING
ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)
Romance"ကံ့ကော်ဆိုတာ မပြောင်းလဲတဲ့ချစ်ခြင်း သက်သေ"
Part 18 ( Unicode)
Start from the beginning
