Draco Malfoy ile Hayal Et ~ GÖL

Bölüm 23: Ayrılık

Sabah olduğunda asla uyanmak istemedim
Yatakta bir oyana bir bu yana dönüp dururken dünkü olayları düşünüp duruyordum

Malfoy malikanesinden ayrıldığımız da dracoya birşey belli etmemek için kendimi yırtmıştım resmen

Gelincede çok uykum var diyip hemen yatmıştım ama bugün kaçışı yoktu bugün illaki dracoyu görücektim, ama bunu ona nasıl yapardım, nasıl söylerdim onunla sonsuz olmayı düşünürken nasıl onsuz olurdum ?

Yataktan çıkıp elimi yüzümü yıkadım aynadan baktığımda berbat bir haldeydim, Dracodan ayrılmak için iki günüm vardı, Aman ne güzel

Hazırlanıp aşağıya indiğimde draconun ortak salonda olduğunu gördüm, onunla mümkün olduğunca az karşılaşmak istiyordum bu yüzden hemen ordan çıktım ve bahçeye gittim, her zamanki elma ağacının altına oturdum tüm bu yaşanan şeyler oldukça saçmaydı derken yanıma Cedric geldi

Cedric: Y/N ne yapıyorsun sen burda ortak salonda yemek yemen gerekmiyor mu senin

Y/N: İştahım yok benim pek

Cedric: Ama bu gidişle ölüceksin incecik kalmışsın birşeyler yemen lazım

Y/N: Tamam Annecim merak etme sen

Cedric gülerek yanıma oturdu,

Cedric: Ee nasıl gidiyo okul falan

Y/N: Nasıl gitsin aynı işte

Cedric: Dracoyla nasıl gidiyor peki aranız nasıl

Y/N: İ-iyi gidiyo ya anlaşıyoruz

Cedric: sevindim

Biraz daha sohbet ettikten sonra cedric Quidditch provası için gitti. O gittikten 10 dakika sonra Draconun bahçeye çıktığını gördüm birini arar gibi etrafa bakınıyordu hemen yerimden kalkıp arkadan dolanıp okula girdim.

Arkamdan geliyormu diye baka baka yürürken birine çarptım

Harry: Y/N nerdesin sen merlin aşkına sabahtan draco heryerde seni arıyo kahvaltıya da gelmedin zaten

Y/N: Şey benim biraz karnım ağrıyo da ben odamdaydım inemedim

Harry: Tamam ama mutlaka dracoya bi görün iki saatir seni arıyo çocuk

Y/N: Tamam olur

Harry de gittikten sonra slytherin ortak salonuna doğru yürüdüm Harry haklıydı dracoya görünmem lazımdı kaçarak bir yere varamazdım zaten

Ama en azından derse kadar kendimi onun yüzüne bakmaya hazırlaya bilirdim

Slytherin ortak salonundaki şöminenin önüne oturdum ve boş boş baktım şömineye. Daha sonra yanımda bir kıpırtı hissetmemle soluma döndüm Benjamin yanıma oturmuştu,

Benjamin: Selam

Y/N: Selam

Benjamin: Kusura bakma geçen gün ben biraz kötüydüm de sana biraz sert çıkıştım sanırım

Y/N: Biraz mı ? Bi an dövüceksin diye korkmadım da değil

Benjamin: Gerçekten özür dilerim affedebilecek misin beni?

Y/N: Saçmalama benjamin hepimizin kötü zamanları olur bunun için sana kızmam ben de çok kötü zamanlar geçiriyorum

Benjamin: Herşeyi düzeltmeyi çok isterdim Riddle

Y/N: Bana hala anlatmadın ne olduğunu ama hazır olunca dinlemek için burda olucam

Sonra saatime baktım Tılsım dersine geç kalıyordum