"ၾကာလိုက္တာကြာ"
"ေအာင္ရင္ မင္းကေလ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေလးကို "
ထိုအခါမွ ေအာင္ရင္က ရယ္ျပရင္း ဖရဲသီးကို လွမ္းယူသည္။
"ေက်းဇူးပဲ "
"ရပါတယ္ကြာ"
ေအာင္ရင္က ဖရဲသီးစိတ္ကို ႏႈိက္စားရင္း ေက်ာ္မိုးကို ၾကည့္သည္။
"မင္းက မစားဘူးလား"
"အင္း စားမယ္ေလ"
သူ ဖရဲသီးစိတ္ကို ယူကာ တစ္ကိုက္ကိုက္ လိုက္သည္။
အထြန္းဖရဲသီးေလာက္လည္း မခ်ိဳဘူး။
ဖရဲသီး စားေနရင္းပင္ အထြန္းကို သတိရမိျပန္ေတာ့ မသိမသာ ၿပဳံးမိျပန္သည္ ။
ျဖဴစင္လြန္းေသာ အထြန္း ၊ အလွႀကိဳက္လြန္းေသာ အထြန္း ၊ အသီးဗန္းကို ေခါင္းေပၚ႐ြက္ကာ ႏြဲ႕ႏြဲ႕လ်လ် ျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ေသာ အထြန္း ။
အထြန္းဟူေသာ ထိုေကာင္ေလးသည္ အၿမဲတေစပင္ ၿပဳံး႐ႊင္ေနတတ္သလို စကားေျပာလွ်င္လည္း ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ရွိတတ္လြန္းသည္။
သို႔ေသာ္ အထြန္းသည္ တစ္ခါတရံတြင္ေတာ့ မ်က္ႏွာႏြမ္းကာ အားငယ္ေနတတ္သည္ ။
ေဈးေရာင္းမေကာင္းေသာ ေန႔တြင္ သက္ျပင္းတခ်ခ်ျဖင့္ ေတြေဝေငးေမာ ေနတတ္သည္။
လူအမ်ား၏ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္းကို ခံရေသာ အခ်ိန္တြင္ ေခါင္းကိုငုံ႔ရင္း ညႇိဳးငယ္ေနတတ္သည္။
အထြန္းက ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။ သူ႔အတြက္ေတာ့ သနားစရာလည္း ေကာင္းေနျပန္သည္။
ႏြဲ႕ႏြဲ႕လ်လ်ေကာင္ေလးကို ပတ္ဝန္းက်င္က သေဘာမက် ေသာေၾကာင့္ ခင္ခင္မင္မင္ပင္ မရွိလွ။
ေက်ာ္မိုး သက္ျပင္းသဲ့သဲ့ ခ်မိေတာ့ ေအာင္ရင္က လွည့္ၾကည့္လာသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေက်ာ္မိုး"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြာ ဒါနဲ႔ ေနပူလာေတာ့မယ္ "
"ေအး ၃၈ လမ္းဘက္သြားရေအာင္ "
" BC ေရာသြားၾကမလား"
ေအာင္ရင္က သူ႔ အိတ္ထဲသို႔ ေမႊေႏွာက္ရွာရင္း ေခါင္းခါျပသည္။
"ငါ ကတ္မပါလာဘူး ၊ မွတ္ပုံတင္လည္း မပါလာဘူး "
"အင္း ဒါဆိုလည္း မသြားေတာ့ပါဘူး ၊ ထမင္းေပါင္းပဲ သြားစားၾကတာေပါ့"
DU LIEST GERADE
ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)
Romantik"ကံ့ကော်ဆိုတာ မပြောင်းလဲတဲ့ချစ်ခြင်း သက်သေ"
Part 13 ( Zawgyi )
Beginne am Anfang
