THE STORY OF ORIGINAL VAMPIRE AND QUEEN OF HELL (ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ)

Κεφάλαιο 20

Τις επόμενες μέρες η Κέντρα όλο πέρναγε από το σπίτι και ζητούσε από τον Κολ να πάνε για έναν καφέ αλλά ο Κολ δε δεχόταν ο Ελάιτζα ασχολούταν με μια δουλειά και δεν είχε πολύ χρόνο, η Γιασμίν με τον Στέφαν ήταν σαν τα πιτσουνάκια ήταν τόσο γλυκούλια μαζί η Ρέιτσελ είχε τα νεύρα της όχι με τον Κολ φυσικά εκείνος δεν έφταιγε για όλα ευθύνονταν η Έσθερ, ο Κολ ένιωθε άσχημα αλλά η Ρέιτσελ του είχε πει να μη νιώθει ένοχος και πως εκείνη γνώριζε πόσο την αγαπάει αυτό τον ηρέμησε κάπως δεν ήθελε να μαλώνουν. 

Η Κέντρα είχε μαζί της πάντα το φίλτρο περίμενε την στιγμή που ο Κολ θα δεχτεί να βγουν για να ρίξει το φίλτρο στο ποτό του και να την ερωτευτεί τρελά όπως κατάλαβε όμως δε θα ήταν εύκολο η Έσθερ αφού έψαξε για κάποιον που να είχα πρόβλημα μαζί του δε βρήκε κανέναν και αποφάσισε να μου κάνει ένα διαφορετικό δώρο, όχι έναν παλιό εχθρό αλλά κάποιον νέο τόσο νέο που δε θα τον γνώριζα δε θα μπορούσα να προστατευτώ και θα με νικούσε ήθελε τόσο πολύ να με χωρίσει από τον Ελάιτζα, άνοιξε ένα βιβλίο δαιμόνων αφού λοιπόν είδε πως δεν ήθελε κανείς να μου πάει κόντρα πήγε στην μέση του βιβλίου το μάτι της έπεσε σε μια σελίδα που έγραφε : Πνεύμα του σκοταδιού το πνεύμα αυτό στην πραγματικότητα είναι δαίμονας φόβου που αν σε αγγίξει βλέπει τον μεγαλύτερο φόβο σου, σε υπνωτίζει με κάποια παραίσθηση και σε στέλνει στο μέρος που φοβάσαι περισσότερο η Έσθερ γέλασε και τον κάλεσε του είπε τι ήθελε και το πνεύμα δέχτηκε να την βοηθήσει.

Η Γιασμίν ήταν με τον Στέφαν είχαν βγει μια βόλτα και μιλούσαν για όλα όσα συμβαίνουν, η Ρέιτσελ ήταν με τον Κολ είχαν πάει να φάνε κάτι και να περάσουν χρόνο μαζί, εγώ ήμουν μόνη μου στην κουζίνα έπινα χυμό και διάβαζα ένα βιβλίο άκουσα το κουδούνι να χτυπάει, στην πόρτα ήταν μια κάπως μεγάλη σε ηλικία γυναίκα που κρατούσε ένα καλάθι λουλούδια 
 
- θα θέλατε κάτι κυρία; μήπως χαθήκατε; 

Η γυναίκα δε μίλησε με κοίταζε με έναν τρόπο που με τρόμαξε πήγα μερικά βήματα προς τα πίσω εκείνη μου χαμογέλασε
 
- θα ήθελες ένα λουλούδι για τα μαλλιά σου; 

- Λουλούδι; ε.. εντάξει 
 
πλησίασα να πάρω κάποιο από τα λουλούδια που είχε στο καλάθι της, όταν ήμουν αρκετά κοντά της με άρπαξε από το μπράτσο 

- τι φοβάσαι πιο πολύ; 

- Ορίστε; μα τι.. 

- Χμ.. τι φοβάσαι περισσότερο από τα δυο; πως είσαι σατανική; ή πως θα χάσεις το αγόρι σου; 


Δε πρόλαβα να απαντήσω η πόρτα του σπιτιού έκλεισε απότομα άνοιξα να την ρωτήσω τι εννοούσε πως στο καλό ήξερε τι φοβάμαι; άρχισα να ακούω ένα τραγούδι που έλεγε πως τα κλειδιά έχουν χαθεί και ότι έπρεπε να διαλέξω πόρτα, προχώρησα όμως αντί για την αυλή βρέθηκα σε ένα σκοτεινό δάσος με πελώρια δέντρα ήμουν τόσο μπερδεμένη πως βρέθηκα εκεί; και το πιο σημαντικό πως θα έφευγα; περπατούσα στο δάσος το σημείο που βρισκόμουν ήταν τρομαχτικό και ακουγόταν περίεργοι θόρυβοι ξαφνικά εμφανίστηκαν.. τέρατα; όχι δεν ήταν τέρατα αλλά πνεύματα θυμωμένα πνεύματα που τρεφόταν από ανθρώπους!!
Μου όρμησαν παλεύαμε ξαφνικά βρέθηκα έξω από ένα σπίτι δεν το γνώριζα πλησίασα ακουγόταν φωνές, είδα τον Ελάιτζα μιλούσε για κάποια πως δε μπορεί να ακούει για κείνη πως είναι απαίσια αμέσως σκέφτηκα την μάνα του όμως.. αυτή ήταν δίπλα του άρα για ποια μιλούσε; έμεινα κρυμμένη και άκουγα 
 
- μητέρα είχες δίκιο η Κέιτ είναι σατανική όταν προσπάθησε να με σκοτώσει.. 

Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα όχι δε μπορεί να το 'κανα αυτό, δεν ήταν δυνατόν να με μισούσε ένιωσα πως δεν είχα αέρα 

- θα την αφήσουμε στο δάσος των πεινασμένων πνευμάτων να την σκοτώσουν μόνο έτσι θα γλιτώσουμε από αυτήν αν την φάνε οι δαίμονες 

δεν πίστευα τι τον άκουσα να λέει έκλαιγα και άρχισα να τρέχω ήθελα να φύγω μακριά από κείνο το σπίτι. 

                                              ** Την ίδια ώρα **

Η Γιασμίν μπήκε στην κουζίνα και βρήκε την πόρτα μισάνοιχτη πήγε να την κλείσει και με είδε στην αυλή λιπόθυμη έτρεξε κοντά μου και προσπάθησε να με ξυπνήσει αλλά δε μπορούσε, ευτυχώς που ήταν εκεί ο Στέφαν με πήγαν στο δωμάτιο μου και τηλεφώνησε στον Ελάιτζα μόλις έμαθε τι συνέβη έτρεξε γρήγορα στο σπίτι φυσικά αμέσως κατάλαβε πως είχε σχέση με την  μητέρα του και πήγε να της ζητήσει να σταματήσει να με ενοχλεί. 

Σταμάτησα να τρέχω είχα κουραστεί όταν κοίταξα γύρω μου κατάλαβα τρομοκρατημένη πως ήμουν πίσω στο δάσος, πνεύματα μου όρμησαν πάλευα όμως ήταν πολλοί ένα με δάγκωσε στο πόδι ούρλιαξα και κατάφερα να ξεφύγω είχα πολύ καιρό να φοβηθώ τόσο έπρεπε να φύγω από αυτό τον εφιάλτη αλλά πως; κάποιος με άρπαξε και με πέταξε πίσω μόνο να παλέψω μου έμενε και αυτό έκανα πάλευα όμως είχα κουραστεί χρειαζόμουν βοήθεια ίσως να με άκουγαν αν φώναζα 

- Γιασμίν; Ελάιτζα; με ακούτε; βοήθεια!! 

Φώναζα όσο πάλευα, έπεφτα συνεχώς όμως σηκωνόμουν ξανά τα πνεύματα προσπαθούσαν να με δαγκώσουν.