Kεφάλαιο 2

51 3 0
                                    

Όταν άκουσα πως θα είναι ο προσωπικός μου γιατρός ένιωσα να κοκκινίζω ήπια λίγο νερό και δάγκωσα το χείλος μου τον κοιτούσα... Μάλλον φαινόμουν κάπως γιατί άγγιξε το μέτωπο μου

- είσαι καλά κορίτσι μου; 

Ένιωσα να κοκκινίζω ακόμη πιο πολύ και τράβηξα αμήχανα τα σκεπάσματα
 
- κορίτσι σου; καλύτερα να μη με λες έτσι τι θα πει ο κόσμος; 

- Μην ανησυχείς δεν έχω κορίτσι, ξέρεις μου αρέσεις πολύ Κατερίνα όμως το ξέρω πως δυστυχώς ο κόσμος παρεξήγει εύκολα

χάρηκα με αυτό που είπε και λυπήθηκα μαζί αναστέναξα
 
 - νόμιζα θα μείνω καιρό εδώ αλλά μάλλον έκανα λάθος 

με κοίταξε λυπημένος
 
- τι εννοείς; κρίμα να φύγεις ακόμα δεν γνωριστήκαμε τόσο καλά 

- ήθελες να με γνωρίσεις καλύτερα;

Στεναχωριόμουν δεν ήθελα να τον χάσω μου άρεσε πολύ, οι μέρες πέρασαν ο πατέρας εμφανίστηκε στην πόρτα του δωματίου μου

 Μάλλον φαινόμουν κάπως γιατί άγγιξε το μέτωπο μου - είσαι καλά κορίτσι μου; Ένιωσα να κοκκινίζω ακόμη πιο πολύ και τράβηξα αμήχανα τα σκεπάσματα - κορίτσι σου; καλύτερα να μη με λες έτσι τι θα πει ο κόσμος; - Μην ανησυχείς δεν έχω κορίτσι, ξέρεις...

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

- Κατερίνα πρέπει να φύγουμε

είχε πληρώσει για το εξιτήριο ήθελε να με πάρει σπίτι!
Τον κοίταξα ήμουν αποφασισμένη να μείνω εκεί όσο πιο πολύ μπορούσα

- τι; όχι αν δεν δω τον Ελάιτζα δε πάω πουθενά

ήθελα να αποχαιρετήσω τον Ελάιτζα με πρόσεχε πολύ και ήταν τόσο καλός μαζί μου,
ο πατέρας μου όμως δεν άκουγε κουβέντα μαλώσαμε στο νοσοκομείο έγινε χαμός.
Τελικά τα κατάφερε και με πήρε από το νοσοκομείο γυρίσαμε σπίτι, δυστυχώς τώρα σίγουρα θα με ξεχνούσε ακόμη και αν του άρεσα όπως είπε δε νομίζω να τον ξανάβλεπα, οι δικοί μου φεύγοντας από το νοσοκομείο με ζάλισαν να μη πηγαίνω στα παιδιά για να μην αρρωστήσω πραγματικά κόντευαν να με τρελάνουν βήμα δε με άφηναν να κάνω ένιωθα σα φυλακισμένη.

Δεν άντεχα άλλο κλεισμένη στο σπίτι το έσκασα, περπατούσα στο δρόμο κάθισα σε ένα παγκάκι δεν ήξερα που να πάω ήθελα να φύγω μακριά, μακάρι να τον συναντούσα αλλά δεν είχα ιδέα που μένει αν ήξερα ίσως πήγαινα να τον βρω, αλλά ίσως καλύτερα που δεν ήξερα για φαντάσου να πήγαινα και να μη με θυμόταν!!
Άκουσα κάποιον να λέει το όνομα μου, όμως δεν γύρισα αν και η φωνή μου φάνηκε γνωστή

- Κατερίνα, δεν το πιστεύω σε ξαναβλέπω

γύρισα και κοίταξα ποιος μου μίλησε πιο πολύ από περιέργεια

- Τι ; ποιος; Ελάιτζα;

- Χαμογέλασα

- είσαι αλήθεια εσύ;

Τον αγκάλιασα μου είχε λείψει

- ναι εγώ είμαι Κατερίνα

χαμογέλασε

- αλήθεια

- ήθελα τόσο να σε αποχαιρετήσω δε με άφησε, συγνώμη ξέρεις το έσκασα θα φύγω δεν αντέχω να μένω πια εκεί προτιμώ να είμαι μόνη

με αγκάλιασε και κείνος και μου πρότεινε να πάω να μείνω σπίτι του με κείνον και τα αδέρφια του, φοβόταν τι θα κάνω αν μάθαινα για την δύναμη του, αλλά ανησυχούσε για μένα δεν ήθελε να είμαι μόνη.
Ανησυχούσα λίγο μήπως τα αδέρφια του δεν με ήθελαν εκεί όμως δεν είχα και που να πάω και θα ήμουν κοντά του δέχτηκα ...

- Είσαι τόσο ξεχωριστός ξέρεις θα σου φανεί αστείο αλλά νιώθω σα να είσαι ο φύλακας άγγελος μου, πάντα είσαι κάπου κοντά και με βοηθάς όταν το χρειάζομαι και νιώθω πως δε θα αφήσεις τίποτα κακό να μου συμβεί σε ευχαριστώ Ελάιτζα είσαι πολύ γλυκός

χαμογέλασα και φίλησα το μάγουλο του, μου είπε ότι μίλησε για μένα στα αδέρφια του πως τους είπε ότι γνώρισε ένα ξεχωριστό κορίτσι δεν έβρισκα λόγια δεν ήξερα τι να του πω, όταν φίλησε το μάγουλο μου και κείνος ένιωσα να κοκκινίζω και έσκυψα το κεφάλι μου.
Χαμογέλασε και με κοίταζε..

- είσαι πολύ όμορφη και γλυκιά επίσης το ξέρεις; σαν άγγελος

- πολύ όμορφη; άγγελος εγώ;

Ένιωθα πως ήμουν κατακόκκινη τα είχα χαμένα ποτέ κανείς δε με είχε πει όμορφη πόσο μάλλον κάποιος σαν εκείνον, δάγκωσα το χείλος μου και τον κοίταξα κλεφτά στα μάτια.
Ντρεπόμουν λίγο δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω τον αγκάλιασα ήθελα να είμαι κοντά του,
αλλά αν τα αδέρφια του είχαν θέμα θα έφευγα δεν ήθελα να έχει προβλήματα.

- Αν θέλεις για να με δεχτούν σπίτι σου μπορώ να είμαι υπηρέτρια θα χαρώ να μπορώ να κάνω κάτι για σένα εσύ με έκανες καλά

χάιδευε τα μαλλιά μου και μου είπε πως ήμουν πολύ μικρή και γενικά δεν το άξιζα να μπω στο σπίτι του σαν υπηρέτρια, ήταν σίγουρος πως τα αδέρφια του θα με δεχόταν όμως ήμουν περίεργη τον κοίταξα στα μάτια

- και σαν τι θα έρθω σπίτι σου αν όχι σαν υπηρέτρια;

Με κοίταζε με ένα σοβαρό ύφος αχνοφαίνονταν όμως ένα χαμόγελο

- σαν το κορίτσι που αγαπώ!

Δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο αλλά χαιρόμουν που ένιωθε έτσι, δέχτηκα να με φιλοξενήσει σπίτι του σηκώθηκε και έπιασε το χέρι μου σηκώθηκα και γω και το φίλησε

- πάμε ωραία μου δεσποινίς;

Το χέρι μου έτρεμε και τον πλησίασα

πάμε.

THE STORY OF ORIGINAL VAMPIRE AND QUEEN OF HELL (ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz